انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

تروک احرام

بزرگ نمایی کوچک نمایی

نزديكي با زنان

سوال 268 : در حج و عمره چه هنگامي نزديكي با زنان جايز نمي باشد؟

جواب: نزديكى با زنان در اثناى عمره تمتّع و اثناى عمره مفرده و اثناى حجّ و بعد از عمره مفرده و بعد از حجّ تا وقتى نماز طواف نساء را به جا نياورده است، حرام است.

ارتکاب محرمات از روی جهل و فراموشی

سوال 269 : اگر محرم از روی جهل و فراموشی محرمات احرام را انجام دهد تکلیفش چیست؟

جواب: هرگاه محرم از روی جهل یا فراموشی یکی از محرمات احرام را که کفاره دارد انجام دهد، عمره و حجش صحیح است و کفاره ای بر او واجب نیست، مگر بعضی از موارد.

پوشيدن پيراهن و زيرشلواري و جوراب

سوال 270 : آيا پوشيدن پيراهن و زير شلواري و جوراب براي محرم اشكال دارد؟

جواب: پوشيدن پيراهن و زير شلوارى وجوراب بر مرد حرام است ولي براي زن اشكالي ندارد.

گره زدن لباس احرام يا سوزن زدن به آن

سوال 271 : آيا گره زدن لباس احرام يا سوزن زدن به آن جايز است؟

جواب: بنابر احتياط واجب ـ اگر أقوى نباشد ـمرد محرم، إزار ـ يعنى لنگ ـ خود را به گردن گره نزند، و بنابر احتياط واجب رِداء ـ يعنى پارچه اى كه روى دوش انداخته مى شود ـ را نيز گره نزند، ولى سوراخ كردن آن به وسيله سوزن و مانند آن مانعى ندارد.

اضطرار در پوشيدن لباس دوخته شده و كفاره آن

سوال 272 : كسي در احرام عمره تمتع از روي اضطرار و ناچاري لباس دوخته شده پوشيده است آيا كفاره بر او واجب مي باشد؟

جواب: در مفروض سؤال بنابر احتياط واجب بايد كفاره بدهد و كفاره آن يك گوسفند است.

كشيدن پتو روي سر به هنگام خواب

سوال 273 : آيا محرم در هنگام خوابيدن مي تواند پتو را روي سر خود بكشد؟

جواب: مرد محرم بنابر احتياط واجب بايد در هنگام خوابيدن از پوشاندن تمام سر خود يا قسمتي از آن با پتو و مانند آن اجتناب نمايد.

استظلال (زير سايه رفتن)

سوال 274 : آيا جايز است محرم سوار ماشين سقف دار شود؟

جواب: سوار شدن در ماشين سقف دار در صورتي كه در محلي منزل كرده باشد مثلاً در مكه باشد جايز است، و اگر در راه بوده ودر محلي منزل نكرده باشد براي مرد محرم در روز جايز نيست، و در شب هم احتياط واجب ترك آن است، ولي براي زنان وبچه ها و همچنين براي مردها در حال ضرورت ( مانند مرض و طاقت نداشتن گرماي آفتاب يا سرما ) جايز است. و اگر مرد مضطر به تظلیل شد کفاره بر او لازم است.

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -