شمه ای از فضایل و معجزات حضرت صادق علیه السلام
(1) از ابوعمرو شیبانی روایت شده که: حضرت صادق علیه السلام را دیدم بیلی بر دست گرفته و پیراهن غلیظی پوشیده و در بستانش کار میکرد، عرق از وجود مبارکش می ریخت. گفتم: فدایت شوم، بیل را به من بده تا به شما کمک کنم. فرمود: همانا من دوست دارم مرد به حرارت آفتاب در طلب معیشت زندگی خود اذیتشود.
(2) منصور دوانیقی، امام صادق علیه السلام را به حضور طلبید، دستور داد فرشی در کنارش گستردند، و امام را بر روی آن نشاند، سپس گفت: «محمد را نزدم بیاورید، مهدی را به نزدم بیاوردید» (منظور، پسرش محمد بود که به مهدی عباسی معروف شده بود)، منصور ، این سخن را چندین بار تکرار کرد، گفته شد هم اکنون می آید، علت تاخیر فرزندش این بود که به سوزاندن مواد عطری مانند عود اشتغال داشت، پس ازلحظه ای آمد در حالیکه بوی عطرش قبل از ورود به مشام میرسد!!!!!!
در این هنگام، منصور به امام صادق علیه السلام عرض کرد یا اباعبدالله! درباره صله رحم،حدیثی به منفرمودی آن را ذکر کن تا پسرم بشنود.
امام صادق علیه السلام فرمود: پدرم از پدرش از جدش علی علیه السلام روایت کرده اند که پیامبر صلی اللهعلیه و آله و سلم فرمود:
«اِنََّ الرَّجُلَ لَیَصِلُ رَحِمَهُ وَ قَدْ بَقِیَ مِنْ عُمْرِهِ ثَلٰثَ سِنینٍ، فَیُصَیِّرُها اللهُ عَزَّوَجَلَّ ثَلٰثینَ سَنَةً، وَ یَقْطِعْها وَ قَدْبَقْیَمِنْ عُمْرِهِ ثَلاثونَ سَنَةً، فَیُصَیِّرُهَا اللهُ ثَلاثَ سِنینٍ»
همانا انسان،صله رحم می کند، با اینکه از عمرش، سه سال بیشتر نمانده، خداوند متعال آن را سی سالمیگرداند، و قطع رحم میکند، با اینکه از عمرش سی سال باقی مانده، خداوند آن را سه سال میگرداند.
سپس این آیه (39 سوره رعد) را خواند:
یَمْحُوا اللهُ مایَشاءُ وَ یُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ اُمُّ الْکِتابِ (خداوند هرچه را بخواهد «محو» و هرچه را بخواهد «اثبات» میکند و «ام الکتاب» نزد اوست).
منصور لعنة الله علیه عرض کرد:«این حدیث، حدیث خوبی است، ولی منظورم این حدیث نبود». امام صادق علیه السلام فرمود: «آری، پدرم از پدرش، از جدش از علی علیه السلام روایت کردند که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:« صِلَةُ الرَّحِمْ تَعْمُرُ الدِّیارَ، وَ تَزیدُ فی الْاَعْمارِ، وَ اِنْ کانَ اَهْلُها غَیرَ اَخْیارٍ» صلهرحم، خانه را آباد می سازد، عمرها را زیاد میکند، گرچه صله رحم کنندگان از خوبان و اخیار نباشند.
منصورلعنة الله علیه عرض کرد: «این حدیث نیز خوب است، ولی مقصود من، این حدیث نبود». امامصادق علیه السلام فرمود: «آری، پدرم از پدرش، از جدش، از علی علیه السلام نقل کردند که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «صِلَةُ الرَّحِمِ تُهَوِّنُ الْحِسابِ، وَ تَقْیَ مَیْتَةَ السُّوءِ» صله رحم، حساب قیامترا آ‌سان می کند و انسان را از مرگ بد نگهداری می نماید.
منصورلعنة الله علیه عرض کرد: «آری، مقصود من، همین حدیث بود».
(3) منصور دوانیقی لعنة الله علیه امام صادق علیه السلام را احضار کردو هنگامی که چشمش به آن حضرت افتاد گفت: «خدا مرا بکشد اگر تو را نکشم، آیا به پادشاهی من طعن زده و بدیها و مشکلات می آفرینی؟».
ربیع (دربان) می گوید: دیدم آن حضرت هنگام ورود بر منصور، لبهای خود را حرکت می داد، و هرگاه چنین می کرد، از شدت خشم منصور لعنة الله علیه کاسته می شد، تا اینکه منصور لعنة الله علیه او را نزدیک خود برد به طوری که از او خشنود شده بود.
هنگامی که امام صادق علیه السلام از نزد منصور لعنة الله علیه بیرون آمد، همراهش رفتم ، وعرض کردم: «هنگام حرکت دادن لبهایت چه می گفتی؟ به طوری که خشم شدید منصور لعنة الله علیه فرو نشست»، فرمود: «دعای جدم حسین علیه السلام را می خواندم».
عرض کردم: قربانت گردم، آن دعا چه بود؟
فرمود: این دعا بود:
« یا عُدَّتی عندَ شِدَّتی، و یا غَوْثی فی کُرْبَتی، اَحْرِثْنی بِعَیْنِکَ الّتی لا تُنامْ، وَاکْنِفْنی بِرُکْنِکَ الّذی لا یُرامْ،
ای یاور من در سختی هایم، ای پناه من در اندوهم، با آن چشمت که دچار خواب نشود مرا نگهدار، و با آن رکن آسیب ناپذیرت مرا در پناه خود بگیر».
ربیع می گوید: «این دعا را حفظ کردم و هنگام هر پیشامد سخت و رنج آوری، آن را خواندم، ناراحتی هایم به شادی مبدل شد».
(4) در علم آن حضرت روایت است از صفوان بن یحیی از جابر که گفت: نزد حضرت صادق علیه السلام بودم پس با آن حضرت بیرون شدیم ناگهان دیدیم مردی بزغاله ای را خوابانیده که ذبح کند، ان بزغاله چون حضرت را دید صیحه کشید.
حضرت به ان مرد فرمود: قیمت این بزغاله چقدر است؟ گفت: چهار درهم حضرت از کیسه خود چهار درهم درآوردند و به او دادند و فرمود: بزغاله را رها کن برود. گذشتیم و ناگهان برخوردیم به شاهینی که عقب دراجی را گرفته که صید کند آن دراج صیحه ای کشید حضرت صادق علیه السلام به آن شاهین با آستین خود اشاره کردند آن شاهین از صید دراج گذشت و برگشت.
من گفتم ما امروز از شما چیز عجیبی دیدیم. فرمود: بلی همانا ان بزغاله که ان شخص او را خوابانیده بود ذبح کند چون نظرش بر من افتاد گفت: «استجیر بالله و بکم اهل البیت مما یراد منی»
(طلب می کنم از خدا و شما اهل بیت که مرا رهایی دهید از کشتن من). و دراج نیز همین را گفت و اگر شیعیان استقامت داشتند هر آینه منطق حیوانات را به گوش شما می رساندم.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).gif)
(1)(3).jpg)
.jpg)
