انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

فتاوای آیةالله العظمی سیستانی (مدظله)

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال: آیا میتوان برای غسل ام داوود از محل اعتکاف خارج شد ؟ بر فرض خروج باعث بطلان اعتکاف میشود ؟ و چه احکامی از قبیل قضا و کفاره بر مکلف واجب میشود ؟

جواب: جایز نیست خارج شود زیرا استحباب ان ثابت نیست و اگر خارج شد کفاره ندارد ولی اگر نذر کرده باشد باید دوباره انجام دهد و اگر نذر معین بوده یا در روز سوم بوده احتیاطا باید قضا کند.

سؤال: آیا می توان در ایام البیض ( اعتکاف ) نیت به روزه قضاء عن ماء فی الذمه گرفت؟

جواب: اشکال ندارد .

سؤال: گفتگو با تلفن همراه در مسجد در ایام اعتکاف جایز است ؟

جواب: مانعی ندارد .

سؤال: خارج شدن از محل اعتکاف یا باطل کردن اعتکاف برای کسی که به نیت رجاء در مسجدی اعتکاف کرده چه حکمی دارد؟

جواب: قضا یا کفاره ندارد.

سؤال: آیا اعتکاف برای مسافر در مساجد چهار گانه یا دیگر مساجد جامع صحیح است؟

جواب: اگر روزه از او صحیح باشد مانند اینکه به نذر روزه سه روز اعتکاف بر او واجب شده باشد اعتکاف صحیح است.

سؤال: اگر روزه خود را در حال اعتکاف باطل کند وظیفه او چیست؟

جواب: اعتکاف او باطل است ولی اگر پس از روز دوم باشد باید قضا کند.

سؤال: اعتکاف در مسجد دانشگاه صحیح است؟

جواب: اگر مسجد جامع نباشد ـ که معمولا چنین است ـ اعتکاف صحیح نیست ولی ماندن آنجا به نیت رجاء اشکال ندارد.

سؤال: اگر زن پس از روز دوم اعتکاف حیض شود وظیفه او چیست؟

جواب: باید از مسجد خارج شود و اگر اعتکاف او معین باشد (مثلا نذر کرده ایام البیض اعتکاف کند) باید قضا کند و اگر معین نباشد باید از نو اعتکاف کند و اگر اعتکاف او مستحبی بوده به احتیاط واجب باید قضا کند.

سؤال: در ایام اعتکاف در مسجد دانشگاه، رفتن به کلاس و شرکت در درس جایز است ؟

جواب: موجب بطلان اعتکاف است .

سؤال: ملاقات وگفتگوی اعتکاف کننده با اعضای خانواده اش، همسر، خواهر، مادر در طول اعتکاف چه حکمی دارد؟

جواب: اشکال ندارد.

سؤال: اگر روزه برای کسی ضرر داشته باشد اعتکاف او چه حکمی دارد؟

جواب: نمی تواند معتکف شود.

سؤال: آیا شروع اعتکاف و نیت آن حتما باید از اذان صبح روز اول باشد یا از شب می توان به مسجد رفت و نیت اعتکاف کرد؟

جواب: می تواند شب نیت اعتکاف کند و باید به واجبات اعتکاف عمل کرده و از محرمات آن بپرهیزد.

سؤال: آیا اعتکاف به نیابت از شخص زنده یا مرده صحیح است؟

جواب: اشکال ندارد.

سؤال: آیا اجازه شوهر در اعتکاف همسر لازم است؟

جواب: خروج از خانه بدون اجازه شوهر حرام است و در مواردی که اجازه شوهر لازم نیست چنانچه منافی با حق شوهر در استمتاع و تمکین باشد اعتکاف صحیح نیست.

سؤال: خروج برای امتحان چه حکمی دارد؟

جواب: اگر این امتحان برای او ضرورت دارد و خروج از مسجد بیش از دو ساعت نباشد اشکال ندارد.

سؤال: آیا می توان در روز اول یا دوم اعتکاف را قطع کرد و اگر مردد بشوم که چنین کنم یا نه چه حکمی دارد؟

جواب: اشکال ندارد و مردد شدن نسبت به اصل اعتکاف ضرر به اعتکاف نمی زند.

سؤال: اگر معتکف از روی فراموشی از مسجد خارج شود چه حکمی دارد؟

جواب: اعتکاف او باطل می شود.

سؤال: آیا اعتکاف تنها در رجب مستحب است؟

جواب: اعتکاف همیشه مستحب است و در ماه رمضان تاکید شده و دلیلی بر خصوصیت آن در ماه رجب نیافته ایم.

سؤال: روز سوم که اعتکاف و روزه آن روز بر معتکف واجب می شود آیا باید نیت روزه اعتکاف کرد یا نیت های دیگر نیز صحیح است؟

جواب: نیت های دیگر صحیح است بلکه اگر قضا داشته باشد باید نیت قضا بکند.

سؤال: در اعتکاف نیت چه روزه ای صحیح است؟

جواب: اگر روزه قضا نداشته باشد می تواند نیت روزه مستحبی کند و اگر نذر داشته باشد می تواند نیت روزه نذری کند و همچنین نیت روزه استیجاری اشکال ندارد.

سؤال: آیا جایز است که معتکف کسی را برای خرید وکیل نماید؟

جواب: اشکال ندارد.

سؤال: آیا خانم ها میتوانند در خانه خود اعتکاف کنند؟

جواب: اعتکاف در غیر مساجد چهار گانه و مساجد جامع صحیح نیست.

سؤال: اگر امکان آن باشد که با بطری آب وضو بگیریم آیا جایز است به دستشویی مسجد رفته و آنجا وضو بگیریم؟

جواب: با امکان وضو در مسجد خروج از مسجد صحیح نیست و اگر امکان آن نباشد تنها برای انجام واجب می تواند خارج شود.

سؤال: کسی که برای دستشویی مجبور است از مسجد خارج شود آیا می تواند به دستشویی دورتر برود یا باید به نزدیکترین دستشویی برود؟

جواب: اگر دستشویی دورتر موجب تأخیر در برگشت به مسجد می گردد هر چند مقدار کم باید نزدیکتر را انتخاب کند.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -