کسی که هنگام نمازجهت قبله را نمی داند
.
کسی که می خواهد نماز بخواند باید قبل از نماز، (با تحقیق و کوشش) قبله شناسی کند و با یقین به قبله، نمازش را بخواند؛ ولی اگر در جائی، برای شناختن جهت قبله وسیله ای نداشت و با کوشش هم، گمان به طرفی پیدا نکرد؛ اگر وقت تنگ است و فقط به اندازه یک نماز مثلا وقت دارد، به هر طرف که احتمال دهد قبله هست نماز بخواند کافی هست. ولی اگر وقت وسعت دارد؛
.
1) امام، گلپایگانی، اراکی، نوری، فاضل، صافی، سبحانی: باید چهار نماز به چهار طرف بخواند.
2) خوئی، تبریزی، وحید، سیستانی: به هر طرف نماز خوانده شود کافی است و احتیاط مستحب آن است که اگر وقت دارد چهار نماز به چهارطرف خوانده شود.
3) خامنه ای: اگر گمان به هیچ طرف نمی رود بنابراحتیاط چهار نماز به چهار طرف خوانده شود.
4) زنجانی: به هر طرف که احتمال قبله دهد، نماز خوانده شود کافی است و احتیاط مستحب آن است که اگر وقت دارد چهار نماز به چهارطرف خوانده شود.
5) بهجت: بعید نیست فقط یک نماز به یک طرف بخواند ولی به سه طرف دیگر مستحب است از روی احتیاط نماز خوانده شود.
6) مکارم: یک نماز به یک طرف خوانده شود کافی است ولی احتیاط مستحب آن است که چهار نماز به چهار طرف خوانده شود.
7) مظاهری: نماز به هر طرف بخواند کافی است.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).gif)
(1)(3).jpg)
.jpg)
