انهار
انهار
مطالب خواندنی

فضیلت و کیفیّت نماز جعفر طیار

بزرگ نمایی کوچک نمایی
جعفر طیار کیست؟
جعفر طیار برادر آقا أمیرالمؤمنین علی (علیه السلام) است که در هجرت به حبشه توانسته بود با استدلال و رفتار مناسب خود دل نجاشی و عدّه ی کثیری را به اسلام جذب کرد و موّسس اسلام در قاره ی آفریقا شد. او در جنگ موته دو دستش را در راه خدا داد و خداوند به جای آن دو بال در بهشت به او داد و لذا به جعفر طیار مشهور شد.
هدیه پیامبر اکرم به جعفر طیار:
امام صادق (عليه السلام) فرمود: در روز فتح خيبر، پس از باز گشت جعفر از حبشه؛ پيغمبر (صلی الله عليه و آله و سلّم) به او فرمود: آيا جايزه اى به تو ندهم؟‍ جعفر عرضکرد: چرا يا رسول اللّه! اما صادق (عليه السلام) میفرماید: مردم گمان كردند كه پيامبر (صلی الله عليه و آله و سلّم) میخواهد به او طلا يا نقره بدهد، گردنهایشان را كشيدند تا ببينند پیامبر اکرم (صلی الله عليه و آله و سلّم) چه چیزی به او می دهد. اما پيغمبر (صلی الله عليه و آله و سلّم) فرمود: چيزى به تو عطا كنم كه اگر آن را هر روز انجام دهى برايت از دنيا و آنچه در آن است بهتر است و اگر هر دو روز يك مرتبه به آن عمل كنى ، خداوند گناه بين آن دو روزت را مورد مغفرت قرار مى دهد و اگر در هر جمعه يا هر ماه يا هر سالى عمل نمايى خداوند گناه بين آنها را مى بخشد.

وقت نماز جعفر طیار:
نماز جعفر طیار در همه اوقات خوب هست ولی بهترین وقت برای نماز جعفر طیار، هنگام بالا آمدن آفتاب روز جمعه است.

كيفيت نماز جعفر طيّار
نماز جعفر طیار چهار ركعت است. (دو تا دو ركعتی).
در هر ركعت پس از حمد و سوره، پانزده مرتبه میگوئيد: «سبحان الله و الحمدلله و لا اله الّا الله و الله اكبر».
در ركوع و پس از ركوع و در سجده اول و پس از سجده اول و در سجده دوم و پس از سجده دوم، هر کدام ده مرتبه میگوئيد: «سبحان الله و الحمدلله و لا اله الّا الله و الله اكبر».

برخی از آداب دیگر نماز جعفر طيّار:
1). در ركعت اول بعد از حمد، سوره زلزال و در ركعت دوم سوره عاديات و در ركعت سوم سوره نصر و در ركعت چهارم سوره توحيد خوانده شود.
2) مستحب است كه در سجده دوم ركعت دوم، بعد از تسبيحات بگوئيد: «يا من لبس العزّ و الوقار، يا من تعطّف بالمجد و تكرّم به، يا من لا ينبغی التّسبيح الّا له، يا من احصی كلّ شيء علمه، يا ذا النّعمه و الطّول، يا ذا المنّ و الفضل، يا ذالقدره و الكرم، اسئلك بمعاقد العزّ من عرشك و منتهی الرّحمه بكتابك و بأسمك الأعظم الأعلی و كلماتك التّامّات ان تصلّی علی محمّد و آل محمّد و افعل بی كذا و كذا» سپس حاجات درخواست كنید.
مفضل مي گويد: امام صادق (عليه السّلام) را ديدم پس از نماز جعفر طيار دستهايش را بلند كرد و اين دعا را خواند: «يا ربّ يا ربّ» تا نفس قطع شد، «يا ربّاه يا ربّاه» تا نفس قطع شد، «ربّ ربّ» تا نفس قطع شد، «يا الله يا الله» تا نفس قطع شد، «يا حیّ يا حیّ» تا نفس قطع شد، «يا رحيم يا رحيم» تا نفس قطع شد، «يا رحمان يا رحمان» هفت مرتبه، «يا ارحم الرّاحمين» هفت مرتبه. سپس گفت:
«اللّهمّ انّي افتتح القول بحمدك و انطق بالثّناء عليك و امجدك و لا غايه لمدحك و اثنی عليك و من يبلغ غايه ثنائك و امد مجدك و انّی لخليقتك كنه معرفه مجدك و ایّ زمن لم تكن ممدوحاً بفضلك موصوفاً بمجدك عوّاداً علی المذنبين بحلمك تخلّف سكّان ارضك عن طاعتك و كنت عليهم عطوفاً بجودك جواداً بفضلك عوّاداً بكرمك يا لا اله الّا انت المنّان ذو الجلال و الإكرام».
سپس حضرت به من فرمود: «ای مفضل اگر حاجت مهمی داری اين نماز را به جا آور و با اين دعا (خدا را) بخوان و حاجتت را (از خدا) بخواه كه خدا ان شاء الله برآورده می كند و به او اطمينان است».
نماز جعفر طيار را مي توان به نيابت برای مردگان و شهدا خواند و هم چنين مي تواند بدون نيابت ثوابش را هديه كرد. هديه كردن ثواب نماز به روح اموات و شهدا، هم درجات آنها را زيادتر مي كند و هم اجر خود انسان را بيشتر می گرداند و هر چه هديه شونده مقامش بالاتر باشد، اجر هديه كننده بيشتر می شود.
رسول خدا (صلّی الله عليه و آله و سلّم) فرمود: كسی كه نماز جعفر بخواند، اگر گناهانش مانند ريگ بيابان و كف درياها باشد خداوند او را می آمرزد.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -