انهار
انهار
مطالب خواندنی

(۱) فضیلت زکات

بزرگ نمایی کوچک نمایی
نوری همدانی: فضیلت زکات
يکي از فرايض مهّم اسلامي، بلکه از ضروريّات اسلام، زکات است. خداوند متعال در  قرآن کريم در ۳۰ مورد زکات را تذکّر داده است و در بسياري از اين موارد آن را  در رديف نماز ذکر کرده است  حضرت باقر علیه السلام فرمودند: «خداوند زکات را قرین نماز قرار داده و فرموده است (اَقيمُو اَلْصَلوة و اتُوا اَلْزَکاة) نماز را بجا آوريد و زکات را بپردازيد بنابر اين کسي که نماز مي خواند ولي از دادن زکوة امتناع مي ورزد مثل اين است که اصلاً نماز را نيز بجا نياورده است.».
حضرت رضا ( عليه السلام ) فرمودند : « خداوند سه چيز را توأمان با سه چيز ديگر مورد امر خود قرار داده است» :
۱- به نماز و زکوه با هم امر فرموده است بنابر اين کسي که نماز مي خواند ولي زکوه نمي دهد ، نماز او مورد قبول در گاه خداوند نخواهد شد
۲-  به سپاسگزاري خود با سپاسگزاري از پدر و مادر با هم امر نموده است و کسي که نسبت به پدر و مادر خود شکر گزار نباشد نسبت به خداوند نيز شاکر و سپاسگزار نخواهد بود
۳-  به رعايت تقوا و صله رحم ( داشتن ارتباط با خويشاوندان ) با هم امر کرده است: بنابر اين کسي که ارتباط را با خويشاوندان خود قطع کند، نسبت به خداوند تقوا را مراعات نکرده است.
حضرت صادق (عليه السّلام) فرمودند: «کسي که به اندازه يک قيراط (مقدار بسيار کمي است) از زکوه مال خود نپردازد، داراي يمان و اسلام کامل نيست.».
و بالاخره تعدادي از احاديث اهل بيت عصمت و طهارت (سلام الله عليهم اجمعين) دادن زکوة را موجب آثار و عواقب نيک و فضيلت هاي بسيار از قبيل بخشيده شدن گناهان، آساني حساب در روز قيامت ، نمّو و افزايش ثروت و مال و وسعت امکانات اقتصادي و خاموش شدن آتش غضب خداوند و افزايش عمر معّرفي مي کنند و گروه ديگري از عواقب زيانباري که بر ترک زکوة مترّتب مي گردد ، سخن مي گويند .
حضرت امام صادق (عليه السّلام) از پدران خود نقل مي کند که حضرت رسول اکرم (صلي الله عليه و آله و سلّم ) فرمودند : « جريان اوضاع و امور امّت من تا هنگامي که به يکديگر  خيانت نمي کنند و امانت را مراعات مي نمايند و به يکديگر در کارهاي خير کمک مي کنند و زکوة اموال خود را مي پردازند بر اساس خير و برکت خواهد بود : ولي موقعي که از اين وظائف خطير اسلامي ، سر باز زند به قحطي و سختي زندگي و پديد آمدن مضيقه هاي اقتصادي ، گرفتار خواهد شد .»
حضرت باقر (عليه السّلام) فرمودند : «در کتاب حضرت علي (عليه السّلام) از حضرت رسول اکرم ( صلّي الله عليه و آله و سلّم ) نقل شده است که آن حضرت فرمودند : هنگامي که مردم از دادن زکوة امتناع بورزند ، زمين نيز برکات خود را از مردم منع مي کند و از زراعت ها و ميوه ها و معادن ، استفاده هاي مطلوب بدست نمي آ يد .»
حضرت صادق (عليه السّلام) از پدران بزرگوار خود نقل مي کند که حضرت پيغمبر ( صلّي الله عليه و آله و سلّم ) فرمودند : «هيچ بنده اي نيست که از دادن زکوة مال خود خودداري و مال او افزايش پيدا کند . ».

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -