انهار
انهار
مطالب خواندنی

وظیفه مسلوس

بزرگ نمایی کوچک نمایی


1-  يعني كسي كه مرضي دارد كه بول، بدون اختيار از او خارج مي شود و نمي تواند از بيرون آمدن آن خودداري كند.

2- سيستاني: وضو.و قسمتي از نماز.

3- شبیری زنجانی ، سيستاني: يك يا چند دفعه.

4- تبريزي: اظهر آن است كه اگر همان نماز را با يك وضو بخواند كفايت مي كند.

خوئی:اگر و ضو گرفتن بعد از هر دفعه سخت نيست، احتياط آن است كه ظرف آبي پهلوي خود بگذارد و هر وقت بول از او خارج شد فورا وضو بگيرد و بقيه نماز را بخواند هر چند بنا براظهر خواندن همان نماز با يك وضو كفايت مي كند.

گلپايگاني، صافي:اگر و ضو گرفتن بعد از هر دفعه سخت نيست، بايد ظرف آبي پهلوي خود بگذارد و هر وقت بول خارج شد فورا وضو بگيرد و بقيه نماز را بخواند.و احتياط واجب آن است كه كسي نمي تواند خود را از بول نگاه دارد و وضو در بين نماز موجب به هم خوردن موالات نماز شود، همان نماز را دوباره با يك وضو بخواند و اگر در بين نماز وضوي او باطل شد اعتنا نكند .

بهجت:اگر و ضو گرفتن بعد از هر دفعه سخت نيست، و عسر و حرج در كار نيست و كاري كه نمازش را باطل مي كند پيش نمي آيد، بايد ظرف آبي پهلوي خود بگذارد و هر وقت بول خارج شد فورا وضو بگيرد و بقيه نماز را بخواند. و احتياط مستحب آن است كه نماز را دوباره با يك وضو بخواند و اگر در بين نماز وضوي او باطل شد اعتنا نكند.

فاضل لنکرانی :اگر براي او حرجي نيست يعني سخت نيست، يعني سختي كه معمولا تحمل نمي شود در آن نباشد بايد ظرف آبي پهلوي خود بگذارد و هر وقت بول خارج شد بنا براحتياط واجب وضو بگيرد و بقيه نماز را بخواند.

سيستاني:احتياط لازم آن است كه در فرصتي كه دارد وضو گرفته و نماز بخواند ولي در ميان نماز لازم نيست به سبب بول يا غائط خارج شده وضو را تجديد كند.

وحید خراسانی :اگر همان نماز با يك وضو كفايت مي كند.هر چند احتياط مستحب اين است هر وقت بول يا غائط خارج شد در فاصله اي كه موالات به هم نخورد، وضو بگيرد و بقيه نماز را بخواند.

شبیری زنجانی :مي تواند با همين حالت نماز بخواند و خروج بول با اين كيفيت وضوي او را باطل نمي كند، بلكه وضو به سبب حدث به نحو متعارف؛ همچون خوابيدن يا بول يا غائط كردن مثل ساير مردم و....باطل مي شود.

مکارم شیرازی :اگر وضو گرفتن بعد از هر كدام مشكل نيست، در اين صورت بايد بنا براحيتاط واجب ظرف آبي پهلوي خود بگذارد و هر وقت چيزي از او خارج شد وضو بگيرد و بقيه نماز را بخواند اما اگر چنان پي در پي از او خارج مي شود كه اين كار براي او مشقت بار است، يك وضو كافي است .

سبحاني:اگر وضو گرفتن بعد از هر كدام مشكل نيست، در اين صورت بايد بنا براحيتاط واجب ظرف آبي پهلوي خود بگذارد و هر وقت چيزي از او خارج شد وضو بگيرد و بقيه نماز را بخواند و حتي الامكان همان نماز را با يك وضو، دوباره بخواند و اگر در بين آن نماز وضوي او باطل شد اعتنا نكند، اما اگر چنان پي در پي از او خارج مي شود كه اين كار براي او مشقت بار است، يك وضو كافي است.

5- فاضل لنکرانی : قطره هايي كه بين نماز خارج مي شود اشكال ندارد گر چه سزاوار است احتياط مراعات شود

ساير آيات عظام اين مورد را در رساله خود نياورده اند.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -