انهار
انهار
مطالب خواندنی

حکم سجده بر تسبیح تربت یا سنگی

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال: آیا سجده بر تسبیح تربت یا سنگی صحیح است؟

پاسخ و فتاوای مراجع عظام:

آیةالله العظمی امام خمینی: سجده بر دانه های تسبیح در صورتی که آنچه پیشانی به آن می رسد به مقدار سر انگشت باشد جایز است. سجده بر سنگ ( آسیاب و تمام اقسام) مرمر جایز است.[1]

آیةالله العظمی خوئی: سجده بر تسبیح صحیح است در صورتی که مجموع آنچه پیشانی بر آن واقع می شود به مقدار درهم باشد.[2]

آیات عظام: گلپایگانی و صافی گلپایگانی: سجده بر تسبیح پخته نشده جایز است در صورتی که مجموع آنچه پیشانی بر او قرار می گیرد به مقدار در هم باشد.[3]

آیةالله العظمی اراکی: جایز است سجده بر تسبیح پخته نشده زمانی که مجموع آن چه پیشانی بر آن واقع شود به مقدار درهم باشد.[4]

آیةالله العظمی بهجت: احتیاط واجب مقدار اقل برای سجده یک سر انگشت باشد کافی است کما اینکه احتیاط این است که به صورت جمع باشد نه منفرق. پس جایز است بر تسبیح سجده کردن ولی این برخلاف احتیاط مذکور است.[5]

آیةالله العظمی تبریزی: جایز است سجده بر تسبیح رنگ نشده زمانی که مجموع آن به مقدار مسمی سجده باشد و اجزاء‌ آن از هم دور نباشد سجده بر سنگ صحیح است.[6]

 آیةالله العظمی فاضل لنکرانی: جایز است سجده بر تسبیح در صورتی که مجموع آنچه پیشانی بر او واقع می شود به مقدار درهم باشد و پخته نشده باشد.[7]

آیةالله العظمی وحید خراسانی: سجده بر تسبیح پخته نشده در صورتی که مجموع آن چه که پیشانی بر او واقع می شود مسمی سجده صدق کند جایز است و اجزاء تسبیح دور از هم نباشد.[8]

آیةالله العظمی سیستانی: جایز است سجده بر تسبیح زمانی که مجموع آن به مقدار مسمی سجود صدق کند.[9]

آیةالله العظمی مکارم شیرازی: سجده بر تسبیح اعم از پخته و غیر پخته جایز است. سجده بر سنگ های سفید و سیاه و حتی عقیق اشکال ندارد. [10]

آیةالله العظمی نوری همدانی: معتبر نیست در سجود اتصال اجزاء آن چیزی که به آن سجده می کند پس جایز است سجده بر تسبیح پخته نشده.[11]


[1] تحریر الوسیله و توضیح المسائل.

[2] عروة الوثقی.

[3] هدایة العباد.

[4] عروة الوثقی.

[5] وسیلة‌ النجاة.

[6] منهاج الصالحین، و توضیح المسائل.

[7] عروة الوثقی و احکام الواضحه.

[8] منهاج الصالحین.

[9] منهاج الصالحین.

[10] عروة الوثقی.

[11] منتخب المسائل.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -