انهار
انهار
مطالب خواندنی

وفات حجة الاسلام «مصطفی زمانی» (1369 ش)

بزرگ نمایی کوچک نمایی
ولادت
مصطفی زمانی فردند محمدباقر در بیستم شعبان سال ۱۳۵۳قمری (۱۳۱۳هجری شمسی) در شهرستان نجف‌آباد به دنیا آمد. وی در سن هفده سالگی و پس از اتمام دروس ابتدایی بنا به توصیه پدر و تشویق ابراهیم ریاضی و سید مجتبی نواب صفوی تحصیل علوم حوزوی را آغاز کرد. او مقدمات را در مدت دو سال زیر نظر ابراهیم ریاضی فرا گرفت و آنگاه برای تکمیل آموخته‌ها در سال ۱۳۳۲ به حوزه علمیه قم رفت. او در حوزه علمیه درسهای دوره سطح را در نزد حسین نوری، ستوده، مصطفی اعتمادی، میرزا علی مشکینی، محقق داماد و پسندیده فرا گرفت؛ و مدت زیادی نیز شاگرد طباطبایی بود. سپس درسهای خارج فقه و اصول را به مدت دو سال نزدآیةاللّه العظمی بروجردی و بیش ازهشت سال نزد آیةالله امام خمینی فرا گرفت و موفق به تقریر درس خارج فقه مکاسب وی شد.
تأسیس انتشارات پیام اسلام و الزهراء
مصطفی زمانی با محمد مفتح در جلسات مجمع اسلام‌شناسی آشنا شد که این ارتباط باعث شد که وارد کار تحقیق، ترجمه و تألیف شود. وی در سال ۱۳۴۹ با همفکری محمد مفتح، سید محمد بهشتی و شیخ غلامحسین حقانی انتشارات پیام اسلام را در قم تأسیس کرد که عمده فعالیتهای آن را پیرامون مسائل دینی نسل جوان قرار داد. ادعا شده که این مؤسسه در طی دوران قبل و بعد از انقلاب میلیون‌ها نسخه کتاب از ده‌ها نویسنده و مترجم انتشار داده است.[۱] همزمان با فعالیتهای پیام اسلام به منظور توجه به حقوق زن در اسلام در سال ۱۳۵۳ خورشیدی هیئت تحریریه انتشارات الزهراء را در قم بنیان نهاد که ثمره آن کتابهایی بود که توسط بانوان نوشته می‌شد.
او اعتقاد به ارزانی کتاب داشت و شاید به همین دلیل بود که تیراژ کتابهای مؤسسه او در سطح وسیعی منتشر و پخش می‌شد. علاوه بر این به ارسال کتاب به نقاط دوردست اهمیت می‌داد و در همین راستا کتابهای مورد نیاز هزار و پانصد کتابخانه سیّار در شهرستانهای مختلف را که عضو انتشارات پیام اسلام بودند، تهیه و ارسال می‌کرد. ارسال رایگان این کتابها معادل سیصد هزار تومان برای وی هزینه در پی داشت.
آثار
مصطفی زمانی در طول سالهای فعالیت فرهنگی، اجتماعی و سیاسی هفتاد اثر اعم از تألیف و ترجمه از خود به یادگار گذاشت که برخی از آنها برای بیست و پنجمین بار به چاپ رسیده‌اند. آثار وی را می‌توان بر شش بخش تقسیم کرد.
داستانهای اسلامی و معارف دین
قصه‌های قرآن
کارنامه محمد (ص)
مردان پاک از نظر امام صادق (ع)، ترجمه اثر محمدجواد مغنیه
قهرمان توحید ابراهیم بت‌شکن
سلیمان و بلقیس
مجموعه داستان کوتاه برای کودکان، ۱۶ جلد، تهران، انتشارات اشرفی، ۱۳۵۰
فروع دین
پیشگوئی‌های علمی قرآن
امام موسی کاظم علیه السلام
امام علی و نهج‌البلاغه
علی بن ابیطالب پیشوای مسلمین
نهج البلاغه از دیدگاه قرآن (شرح نهج البلاغه) در چهار جلد
نهج البلاغه (ترجمه با فهرست موضوعی)
امام علی (ع) صدای عدالت انسانی - جلد پنجم، ترجمه اثر جرج جرداق
ترجمه دیوان امام علی
جهان اسلام
بسوی اسلام یا آئین کلیسا
شیعه و زمامداران خودسر، ترجمه اثر محمدجواد مغنیه، ۱۳۴۳
کودک نیل یا مرد انقلاب
حدود خسارت جهان و انحطاط مسلمین
نقش کلیسا در ممالک اسلامی
مذهب و رهبر ما
جنایات غربی در شرق
طمعکاران کینه‌ورز
اسلام و تمدن جدید
اسلام و خدمات اجتماعی
سرنوشت استعمار در ممالک اسلامی
اسلام از نظر یک مسیحی
نقشه‌های استعمار و نغمه‌های شوم
کنفرانس مذهبی لبنان (ترجمه)
آینده اسلام
مسائل نوجوانان و جوانان
نردبان ترقی (ما رمز ترقی)
اعتیادهای خطرناک
دختر وظیفه شناس
مرگ سبز
چرا رفوزه شدم
دوستی‌های تلخ و شیرین
بلوغ و غریزه جنسی
طوفان جوانی
خودکشی
نماز نیروی مقاومت اسلامی
خط کور
هنر چیست و هنرمند کیست
مسائل زناشویی و ازدواج
عروسی تولدی جدید
پیمان زناشوئی
وسواس: پیدایش، رشد و درمان آن (به عربی و بعد به فارسی)
کتب فقهی
تقریرات درس خارج مکاسب
خودآموز کفایه الاصول با حاشیه‌های توضیحی
در سال ۱۳۷۲ ب‍ن‍ی‍اد ف‍ره‍ن‍گ‍ی اس‍لام کتابی را تحت عنوان ی‍ادواره و ک‍ت‍اب‍ن‍ام‍ه اس‍ت‍اد م‍ص‍طف‍ی زم‍ان‍ی منتشر کرد.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -