انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

محرّمات اعتکاف

بزرگ نمایی کوچک نمایی

  لمس جنس مخالف 

سؤال: آيا لمس جنس مخالف (اعم از همسر يا غير) همراه با لذت و ريبه موجب بطلان اعتکاف مي‌شود؟

جواب: حرام است، ولي موجب بطلان نمي‌شود.

 

 نکاه همراه با شهوت 

سؤال: آيا نگاه همراه با شهوت در اعتکاف حرام است و موجب بطلان اعتکاف مي‌شود؟ 

جواب: حرام است،ولي موجب بطلان اعتکاف نيست.

 

استعمال عطر و ادکلن 

سؤال: استعمال عطر و ادکلن براي معتکف اشکالي دارد يا خير؟ 

جواب: حرام است.

 

استعمال عطريات 

سؤال: حرمت استفاده از عطر در اعتکاف، مشروط به قصد لذت بردن از آن است يا به طور کلي استعمال عطريات حرام است؟  

جواب: استعمال عطر در اعتکاف جايز نيست.

 

 عطر زدن براي نماز 

سؤال: اگر معتکف براي نماز و به جهت استحبابي که دارد، نه براي لذت بردن، خود را معطر کند، اشکالي دارد ؟ 

جواب: جايز نيست.

 

استفاده از صابون معطر 

سؤال: آيا معتکف مي‌تواند از صابون، شامپو يا خمير دندان معطر استفاده کند؟

جواب: اشکال ندارد.

 

 عطر زدن 

سؤال: در برخي مساجد معمولاً عطر مي‌زنند. اگر شخصي در اين‌گونه مساجد معتکف شود و چاره‌اي از آن نداشته باشد، چه وظيفه‌اي دارد؟

جواب:  اشکال ندارد.

 

مباحث علمي 

سؤال: آيا مباحثه علمي که موجب جرّ و بحث در اعتکاف شود، به صحت آن ضربه مي‌زند؟ 

جواب: حرام است، ولي موجب بطلان نيست.

 

خريد و فروش در حال اعتکاف 

سؤال: خريد و فروش و معاملات در حال اعتکاف صحيح است يا خير و آيا موجب بطلان اعتکاف مي‌شود؟ 

جواب: جايز نيست، ولي اعتکاف را باطل نمي‌کند، همچنان‌که معامله را هم باطل نمي‌کند.

 

 خريد و فروش در اعتکاف 

سؤال: اگر معتکف در معامله‌اي پول نپردازد، بلکه جنس را نسيه بخرد يا نسيه بفروشد يا براي معامله نايب بگيرد يا پول را به دست خود فروشنده ندهد يا مستقيماً پول از دست خريدار نگيرد، اعتکاف چه حکمي دارد؟ آيا اين اعمال نيز جزء محرمات اعتکاف است؟ 

جواب: در اعتکاف نبايد کاسبي باشد، ولي خريدن چيزي براي منزل يا براي خوردن خود اشکال ندارد.

 

خريد و فروش در حال اعتکاف 

سؤال: آيا در هنگام اعتکاف مي‌توان براي خريد و فروش نايب گرفت؟

جواب:  اشکال ندارد.

 

 انجام ساير معاملات براي معتکف 

سؤال: انجام ساير معاملات (غير از بيع) براي معتکف چه حکمي دارد؟

جواب: اگر صدق کسب کند، نمي‌تواند
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -