انهار
انهار
مطالب خواندنی

توصیه آیةالله سیستانی (مدّظلّه) به زائران حسینی؛ در باره نماز اول وقت

بزرگ نمایی کوچک نمایی
شفقنا (پایگاه بین المللی همکاری های خبری شیعه)- حضرت آیت الله العظمی سیستانی در رهنمودی به زائران اباعبدالله الحسین (ع)، اهمیت دادن به نماز و توجه به اخلاص در عمل و پوشش و حجاب را توصیه کرد.
متن پرسش جمعی از عراقی های زائر امام حسین در روز اربعین و پاسخ آیت الله العظمی سیستانی به این شرح است:
پرسش: ما به مناسبت اربعین حسینی(ع) رهسپار سرزمین مقدس کربلا هستیم و محتاج به رهنمودهایی پدرانه تا در این مناسبت بزرگ سود و پاداش بیشتری ببریم و از چیزهایی که غافل مانده ایم آگاه شویم و اجرش را بدانیم. می خواهیم این رهنمودها برای تمامی اقشار مردم سودمند باشد. خداوند نعمت وجود مبارک شما را پاینده بدارد که او سمیع و قریب است.
جمعی از مومنین عراق
پاسخ حضرت آیةالله العظمی سیستانی (مدّظلّه) مرجع تقلید شیعیان:
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمين والصلاة والسلام على سيدنا محمد وآله الطاهرين ..
و بعد از حمد و سپاس خداوند... شایسته است مومنانی که خداوند توفیق این زیارت شریف را نصیبشان کرده است بدانند که خداوند تبارک و تعالی عبادت و بندگی اولیاء و اوصیاء را به عنوان الگویی برای مردم قرار داده است تا از آن پند گیرند و رهنمودهایشان را به کار بندند.
خداوند در دلهای مردمان میل به زیارت بارگاه این بزرگان را قرار داده است تا نام و یاد آنان جاودانه شود و درجه ی آنان در نزد مردمان روز به روز فزون تر گردد تا این زیارت یادآور پروردگار، تعلیمات و احکام او باشد. چرا که این بزرگواران عالی ترین نمونه در طاعت خداوند سبحان و جهاد در راه او و فداکاری برای دین استوارش بودند.
ما اگر چه محضر ائمه ی معصومین و اهل بیت پیامبر (ص) را درک نکرده ایم اما از آنان آموخته ایم و به دست مبارک آنان تربیت شده ایم چون خداوند تعالی برای ما تعالیم و دیدگاه های آنان را حفظ فرموده و میل به زیارت آنان را در نهاد ما نهاده است تا نمونه هایی ممتاز برای ما باشند و بدین وسیله میزان صداقت آرزوهای ما برای حضور در کنار آنان و استجابت پندها و تعالیم شان را بسنجد، همان گونه که کسانی که با آنان زیستند و در محضر مبارکشان حضور یافتند (اشاره به حضور پایمردانه یاران امام حسین در روز عاشورا) صدق ادعاهایشان آزموده شد. پس مبادا آرزوهایی که بر زبان می آوریم، آرزوهایی راستین نباشد!
باید بدانیم هنگامی که ما بنا بر خواسته ی آنان عمل کردیم می توانیم دعا کنیم که با یاران شهید ایشان محشور شویم. از امیرالمومنین(ع) روایت شده است که ایشان در جنگ جمل فرمودند: «قومی آرزوی همراهی ما را دارند که هنوز در صلب پدر و رحم مادرشان هستند.»  پس هر کس از ما که آروزی با ائمه بودنش راستین است، عمل به تعالیم، پیروی از دستورات آنان و تزکیه و ادب به آداب آنان در نزد وی سخت نیست.
شما را به خدا به نماز اهمیت بدهید!- آنچنان که در حدیث شریف آمده است- نماز ستون دین و معراج مومن است پس اگر آن پذیرفته شد مابقی نیز پذیرفته می شود و اگر مقبول نگردد مابقی هم مقبول نخواهد گردید. شایسته است نسبت به ادای آن در اول وقت اهتمامی ویژه داشته باشیم چرا که دوست داشتنی ترین بندگان پروردگار در نزد وی، کسانی هستند که از دیگران زودتر دعوت وی را اجابت می کنند.
شایسته است که مومن در اولِ وقتِ نماز، به عبادت دیگری نپردازد چرا که نماز برترین عبادت هاست.
از اهل بیت (ع) نقل شده است که« کسی که نماز را سبک بشمارد از شفاعت ما بی نصیب می ماند». در مورد شدت توجه امام حسین (ع) به نماز در روز عاشورا همین یک جمله بس که به شخصی از یارانش که اول وقت نماز را به ایشان یادآور شد فرمودند: «نماز را به یاد من آوردی، خداوند همیشه تو را از نمازگزاران قرار دهد» ایشان زیر باران تیرهایی که از جانب دشمن می آمد نماز را برپای داشتند.
شما را به خدا مواظب اخلاص در کارهایتان باشید! چرا که میزان ارزشمندی عمل و برکت آن به میزان اخلاص آن برای خداست. خداوند هیچ عملی که از نیت غیر پاک نباشد را نخواهد پذیرفت. از نبی مکرم اسلام(ص) روایت شده است که در هنگام هجرت مسلمین از مکه به مدینه فرمودند: «هر کس به نیت خداوند و رسول او هجرت کرد به همان سو خواهد رفت و هر کس به قصد اهداف دنیوی، به سوی دنیا رانده خواهد شد». خداوند به میزان اخلاص انسان در کار است که به وی پاداش می دهد، تا جایی که ثواب عمل با اخلاص را - برای هرکس که بخواهد- 700 برابر خواهد کرد. زائران باید در مسیر سفر بسیار یاد خدا کنند و در هر گامی که بر می دارند اخلاص را همراه کار خود کنند و بدانند که خداوند هیچ نعمتی را بالاتر از اخلاص در اعتقاد، سخن و کار به بندگانش ارزانی نداشته است. عمل بدون اخلاص تاریخ مصرفش در همین دنیا به پایان می رسد و عمل خالص برای خداوند متعال پربرکت و جاودانه در این جهان و آن جهان خواهد بود.
به خاطر خدا به حجاب و پوشش اهمیت بدهید! این مساله از مهمترین چیزهایی بود که مورد توجه اهل بیت(عليهم السلام) قرار داشت، حتی در سخت ترین شرایط در سرزمین کربلا آنان(خاندان امام حسین ع) بهترین الگو برای حفظ حجاب بودند. تا جایی که از هیچ یک از اعمال دشمنانشان به اندازه ی هتک حرمت خیام آزار و اذیت نشدند.
تمامی مومنان به ویژه زنان مومنه باید مراعات مقتضیات عفاف را در رفتار، لباس و ظاهرشان بکنند و از هر چیزی که پاکدمنی شان را مخدوش دارد- از قبیل لباس های تنگ، اختلاط های زشت و زیور آلات نهی شده- به شدت پرهیز کنند. علاوه بر این باید لباس هایی بپوشند که در شان این شعائر مقدس باشد و هیچ گونه شائبه ای در خصوص عفاف آن ها را ایجاد نکند.
از خداوند تعالی می خواهیم که مقام حضرت محمد مصطفی، اهل بیت مطهرش و بندگان برگزیده پیش از آنان همچون حضرت ابراهیم و خاندان وی را - به خاطر فداکاری و جهادی که در راه خدا و هدایت خلق داشتند- در دنیا و آخرت افزون و درود و سلام خود را نصیب آنان گرداند.
همچنین از خدا می خواهیم زندگی زائران اباعبدالله الحسین(ع) را پر برکت گرداند و به بهترین شکل ممکن- همچون عبادت بندگان صالح خود- از آنان قبول بفرماید و سیره ی و رفتار آنان (زوار) را الگویی برای دیگران قرار دهد و از اهل بیت پیامبر (عليهم السلام) -که بهترین ولی و مقتدایشان هستند- پاداش بگیرند.
باشد که در روز قیامت همه ی آنان (زائران) توسط امام شان فراخوانده و مورد شفاعت قرار گیرند و شهدایشان نیز با امام حسین و اصحاب وی- که جانبازی کردند و برای ولی شان متحمل رنج و آزار شدند- محشور شوند که او شنونده و اجابت گر است.
و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -