انهار
انهار
مطالب خواندنی

انقلاب

بزرگ نمایی کوچک نمایی


1-  خوئي، مکارم شیرازی ، تبريزي، سيسيتاني و شبیری زنجانی  عنوان «انقلاب» را در رساله خود آورده اند.

فاضل لنکرانی : عنوان «سركه شدن انگور» را در رساله خود آورده اند.

2- بهجت: در صورتي كه شراب با چيز نجس ديگري مخلوط نشده باشد؛ و اين ازمطهريت انقلاب است.

3-  گلپايگاني، خوئي، تبريزي، وحید خراسانی ، سيستاني، شبیری زنجانی ، صافي، مظاهري: و مانند آن.

4- شبیری زنجانی ، مظاهري پاك مي شود (شبیری زنجانی : و احتياط مستحب در اجتناب است ).

صافي: بنا براحتياط پاك نمي شود.

خوئي، تبريزي: اگر در ظرف ديگري كه پاك باشد بريزند و سركه  شود، بنا براحيتاط پاك نمي شود.

وحید خراسانی : اگر در ظرف ديگري كه پاك باشد بريزند و سركه شود، بنا براحتياط پاك نمي شود.

بهجت: رجوع كنيد به مسأله 198.

5- مکارم شیرازی : واجب است .

6-  اراكي: با سركه شدن پاك نمي شود، مگر آن كه نجاست در آن قبل از سركه شدن، از بين رفته باشد، (مستهلك شده ).

گلپايگاني، سيستاني، صافي: به سركه شدن پاك نمي شود.(صافي: بنا بر احتياط ).

خوئي، تبريزي: اگر نجاست ديگري به شراب برسد و در آن مستهلك شود، در صورتي كه به ظرف نرسيده باشد بعد از سركه شدن پاك مي شود .    وحید خراسانی : اگر نجاست ديگري به شراب برسد و در آن مستهلك شود بنا براحتياط پاك نمي شود.

شبیری زنجانی ، مظاهري: به سركه شدن پاك مي شود (شبیری زنجانی : واحتياط مستحب در اجتناب است).

بهجت: رجوع كنيد به مسأله 198..

7- شبیری زنجانی : بنا براحتياط .

بهجت: و در طهارت آن بعد از انقلاب شراب به سركه تأمل است.

8-  گلپايگاني، صافي: و اين بنا برقول به نجاست آن است به جوش آمدن، و در [مسأله 113] گذشت كه اقوي طهارت است.

مکارم شیرازی : اگر انگور را با چوبهايش سركه بريزند، و معمولا قبل از سركه شدن شراب نمي شود، بعد از آن مبدل به سركه مي گردد پاك است.

9-  بهجت: بنا بر اظهر

خوئي، سيستاني، تبريزي، وحید خراسانی : مگر اينكه پيش از سركه شدن مسكر شده باشد.

شبیری زنجانی : احتياط است كه تا خرما، كشمش و انگور سركه نشده، خيار و بادمجان و مانند اينها در آن نزيزند.

مکارم شیرازی : قبل از سركه شدن انگور، خيار و بادمجان و مانند آنها، در آن بريزند احتياط واجب اجتناب است.

سبحاني: به احتياط واجب پيش از آنكه خرما و كشمش و انگور سركه شود، خيار و بادمجان و مانند اينها در آن نريزند.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -