انهار
انهار
مطالب خواندنی

استمناء، جماع، باقى ماندن بر جنابت و حيض

بزرگ نمایی کوچک نمایی

استمناء بدون خروج منى

سؤال: اگر به قصد بيرون آمدن منى، استمناء كند ولى منى خارج نشود، آيا روزه اش باطل است؟

 پاسخ: روزه  اش باطل است، ولى كفّاره ندارد.

جهل به باطل شدن روزه با استمناء

سؤال: آيا روزه دارى كه استمناء كرده و نمى  دانسته استمناء روزه را باطل مى  كند، روزه اش باطل است؟ و در صورت بطلان، آيا كفّاره هم دارد؟

پاسخ: روزه باطل است و بنابر احتياط واجب، كفّاره جمع دارد؛ مگر در صورتى كه جاهل قاصر و غير ملتفت به سؤال باشد كه خصوص قضاى بعد از رفع قصور واجب است.

ملاعبه با همسر بدون انزال

 سؤال:  آيا بازى و شوخى كردن با همسر، بدون اين كه منى خارج شود، روزه را باطل مى كند؟

پاسخ: خير، باطل نمى كند.

ملاعبه  ى با خود

سؤال:  شخصى در ماه رمضان با خود بازى مى  كند؛ ولى منى خارج نمى  شود و علايم جنب هم در او نيست، بعد از ساعتى بول مى  كند و مايع سفيد رنگى خارج مى  شود كه شك دارد منى هست يا نه، حكم روزه  ى اين شخص در صورت قصد انزال يا عدم انزال چيست؟

 پاسخ: با قصد انزال، روزه اش باطل است.

 ملاعبه با همسر همراه با انزال

سؤال: حكم روزه  ى شخصى كه در ماه مبارك رمضان در حال بازى با همسرش جنب شده چيست؟

پاسخ: اگر قصد انزال داشته يا عادت او در اين كار اين بوده كه به انزال منجر مى  شده، روزه وى باطل است.

انجام ندادن غسل بعد از جنب شدن

سؤال:  روزه كسى كه جنب شده و بدون غسل و تيمم روزه گرفته، چگونه است؟

پاسخ: روزه اش باطل است.

جهل به حكم جنابت

 سؤال: به علت ندانستن حكم جنابت در زمان جوانى و مجرّدى، نسبت به صحت نمازها و روزه  هايم شك دارم، چه كنم؟

پاسخ: با شك، تكليفى نداريد.

سؤال:  از ابتداى بلوغ مدت شش سال بر اثر نادانى و بدون عذر شرعى روزه نمى  گرفتم، يك سال را هم بدون اين كه بدانم جنب هستم، روزه گرفته  ام، وظيفه من چيست؟

پاسخ: تمام آن روزه  ها قضا دارد و آن شش سال اگر جاهل مقصر بوديد، كفاره هم دارد و كفاره  ى تأخير هم دارند.

 غسل نكردن به علت كم رويى

سؤال: شبى به علت كم رويى نتوانستم غسل جنابت كنم، لذا عمدا يك روز ماه رمضان را روزه نگرفتم، اكنون وظيفه  ى من چيست؟

پاسخ: مى  توانستيد نزديك طلوع فجر تيمّم كنيد، ولى چون با جنابت وارد صبح شده و عمدا روزه آن روز را نگرفته  ايد، قضا و كفاره بر شما واجب است.

استبراء پس از جنابت يا احتلام

سؤال: آيا استبراء يا بول ـ با اين كه مى داند بقاياى منى همراه بول خارج مى  شود ـ روزه را باطل مى  كند؟

پاسخ: خير، باطل نمى  كند.

تأخير انداختن غسل جنابت

سؤال:  اگر در ماه رمضان كسى بعد از اذان بيدار شود و متوجه گردد كه جنب است و غسل را تا عصر تأخير بيندازد، روزه اش صحيح است؟

 پاسخ: بله، صحيح است.

غسل جنابت هنگام اذان صبح

سؤال:  يا روزه دار مى تواند در هنگام اذان صبح، غسل جنابت كند؟

پاسخ: اگر قبل از اذان تيمم كرده است، مانعى ندارد.

خيال جنابت و غسل نكردن براى آن

سؤال:شخصى در ماه رمضان قبل از طلوع فجر، مايعى از خود ديده و خيال كرده كه محتلم شده، اما عملاً غسل نكرده است، ولى قبل از ظهر فهيمده كه جنب نبوده و آن مايع منى نبوده و مفطرى هم انجام نداده، آيا مى  تواند آن روز را روزه بگيرد؟ و در صورت بطلان حكم اين شخص در روزه و كفاره و قضا چيست؟

پاسخ: جايز نيست مفطرى را انجام دهد و اگر اطمينان به جنابت داشته با علم به مسأله، به طورى كه نيّت از او متمشّى نشده، فقط قضا دارد.

احتلام در طول روز

سؤال:شخصى در روز ماه رمضان محتلم شده است، آيا فورا بايد غسل كند، يا مى تواند تا غروب غسل نكند؟

پاسخ: لازم نيست فورا غسل كند.

اجبار زن به جماع

 سؤال: اگر مردى زن خود را مجبور به جماع نمايد، وظيفه زن به لحاظ قضا و كفاره چيست؟

 پاسخ: كفاره روزه خودش و روزه زنش را بايد بدهد، ولى اگر زن در بين جماع راضى شود، بنابر احتياط واجب مرد دو كفاره بدهد و زن يك كفاره و در هر صورت زن بايد قضاى روزه آن روز را به جا آورد.

ترشح پس از ملاعبه

سؤال: اگر خانمى با همسر خود در ماه مبارك رمضان شوخى و ملاعبه كند، سپس ترشّحى در خود ببيند، وظيفه چيست؟

پاسخ: اگر منى انزال نشده و قصد انزال هم نداشته، اشكال ندارد.

 ميزان در تعدّد خواب

 سؤال: آيا كسى كه دچار خواب هاى كوتاه مدّت ـ مثلاً يك ربع ـ مى  باشد و زود به زود بيدار مى  شود، آيا هر كدام در حكم يك خواب محسوب گرديده و اگر غسل واجب نكرده، كفّاره روزه هم به گردنش خوهد آمد؟

پاسخ: اگر واقعا خواب برود، كم بودن زمان دخالتى ندارد.

فراموشى تيمّم

سؤال: شبى در ماه مبارك رمضان جنب شدم و چون امكان حمام كردن برايم نبوده، تصميم گرفتم بعد از خوردن سحرى و قبل از اذان صبح تيمّم بدل از غسل نمايم. ولى متأسفانه پس از خوردن سحرى يادم رفت كه تيمّم نمايم و هنگام اذان يادم افتاد و سريعا تيمّم كردم. آيا روزه اى كه گرفتم صحيح بوده است؟

پاسخ: روزه  ى آن روز باطل است.

غسل كردن روزه  دار هنگام اذان

 سؤال: شخص جُنُبى قبل از اذان بيدار شده و مشغول غسل مى  شود و در حين غسل، اذان مى  گويند. آيا روزه ى او صحيح است؟

 پاسخ: اگر هنوز يقين به طلوع فجر ندارد، سريعا غسل را تمام كند و صحيح است.

 تعارض بين خوردن سحرى و غسل

سؤال: شخص جنبى، ده دقيقه به اذان صبح بيدار شده و مدّت باقى مانده تا اذان را نمى  تواند صرف خوردن سحرى و غسل كند، وظيفه  ى او چيست؟ با توجّه به اين كه اگر سحرى نخورد، به ضعف شديد منجرّ مى  شود.

 پاسخ: اگر سحرى نخوردن، سبب ضعف و مشقّت غير قابل تحمّل عادةً مى  شود، زود سحرى بخورد و به جاى غسل، تيمّم نمايد.

جاهل به وجوب غسل

سؤال: روزه دارى كه به وجوب غسل جنابت يا اصل جنابت جهل دارد (جاهل مقصّر)، آيا بايد كفاره روزه هايى را كه در حال جنابت گرفته بدهد؟

 پاسخ: وجوب آن مبنى بر احتياط است.

 تعدّد غسل در ماه رمضان و باطل بودن يكى از آن ها

 سؤال: كسى در ماه مبارك رمضان چند غسل كرده، در روزهاى متعدد، بعد يقين كند يكى از اين غسل ها باطل بوده حكم روزه هاى اين شخص چه مى  باشد؟

 پاسخ: به مقدارى كه يقين به بطلان روزه  ها دارد، روزه  ها را قضا كند.

غسل با خيال وسعت وقت

سؤال:  فردى در سحرگاه ماه مبارك رمضان گمان مى كند وقت براى غسل وجود دارد و شروع به غسل جنابت مى كند؛ اما در اثناى غسل، وقت صبح داخل مى شود.آيا روزه اش صحيح است يا قضا و كفاره دارد؟

 پاسخ: روزه اش صحيح است و قضا و كفّاره ندارد.

 مفطر نبودن احتلام بعد از طلوع فجر

سؤال:  فردى كه پس از طلوع صبح محتلم مى شود، آيا روزه اش باطل است؟ چه وظيفه اى دارد؟

 پاسخ: كسى كه پس از طلوع فجر محتلم شده، تا قبل از ظهر مى تواند نيّت روزه كند، زيرا احتلام مفطر نيست.

آشكار شدن بطلان غسل بعد از اذان

سؤال: روزه دارى پس از اذان صبح متوجه مى شود كه غسل او باطل بوده است، آياروزه اش صحيح است يا قضا و كفاره دارد؟

 پاسخ: در روزه ى ماه رمضان روزه  ى او صحيح است و قضا و كفاره ندارد و در روزه ى واجب معين هم همين طور است و در واجب غير معين، روزه اش باطل است.

غلط بودن تيمّم روزه دار

سؤال: فردى روزه دار به علت تنگى وقت، تيمّم بدل از غسل كرده است، امّا در وسط روز متوجّه مى شود، به علت فراموشى ـ با وجود اين كه تيمّم صحيح را از روى رساله عمليّه بلد بوده ـ تيمّم را غلط انجام داده است. آيا روزه اش صحيح است؟

پاسخ: روزه اش صحيح است و قضا ندارد، زيرا تعمّد، صادق نيست.

روزه گرفتن با غسل باطل

سؤال: اگر غسل فرد جنب، به دليل جهل به مسأله، داراى خللى بوده كه مبطل بوده است و با همان غسل، روزه گرفته باشد، آيا كفاره دارد؟

پاسخ: عمل او تعمّد بر صبح كردن با جنابت نيست تا موجب قضا يا كفاره شود و اين غير از جهل به اصل وجوب غسل است كه تعمّد صادق است.

جنابت اختيارى در شب ماه رمضان

سؤال: فردى كه در شب ماه مبارك رمضان به آب دسترسى ندارد، آيا مى تواند به صورت اختيارى خود را جنب كند؟

پاسخ: جواز جنب نمودن اختيارى او مورد تأمل است. گرچه اگر خود را جنب نمايد، روزه اش با تيمم صحيح است.

قضاى روزه  هاى در حال عادت

سؤال: خانمى هر سال پيش از ماه مبارك رمضان، عدد روزهاى عادتش را مى دانسته، لذا زودتر از ماه مبارك رمضان، روزه آن روزها را مى گرفته است. حكم روزه هايش چگونه است؟

پاسخ: هر وقتى كه روزه مى گرفته، براى سال قبل كه قضا شده حساب مى شود و فقط روزه ى سال آخر بر ذمّه اش است.

گرفتن جلوى عادت با استفاده از قرص

سؤال: آيا اگر با قرص جلوى عادت گرفته شود، براى روزه اشكال دارد؟

پاسخ: خير.

به هم خوردن عادت در رمضان

سؤال: اگر كسى عادت وقتيه و عدديه داشته و طبق عادت قبلى پاك شده و پس از غسل روزه هايش را گرفته است، ولى پس از يكى دو روز دوباره لكه هايى را مشاهده نموده است، آيا اين لكه ها حكم حيض را داشته و روزه هاى دو روز قبل را نيز بايد دوباره قضا كند يا حكم استحاضه دارد و مى تواند بقيه روزها را نيز روزه بگيرد؟

پاسخ: اگر آن لكه ها در قبل از ده روز كامل باشد، حكم حيض را دارد و روزه هاى آن دو روز را هم بايد دوباره قضا كند.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -