بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِمِ
وَ اَلسَّلاَمُ عَلَى عِبَادِ اَللَّهِ اَلصَّالِحِين
برخی از عوامل نجات بخش
یعنی: عواملی که موجب نجات،
و موفقیّت و دستیابی به حوائج است
بزرگواران بسیاری از: آقایان و بانوان گرامی و پسران و دختران عزیزغالباً سؤال میکنند:
{۱} چرا کارمان درست نمی شود؟
{۲} چرا دعاهایمان مستجاب نمی‌شود؟
{۳} چرا بیمارانمان شفا نمی‌گیرند؟
{۴} چرا از بقیه عقب‌تریم؟
{۵} چرا بختمان بسته است و ازدواجی برایمان اتفاق نمی اُفتد؟
{۶} چرا درها برویمان بسته است؟
{۷} چرا برف و باران نمی‌آید؟
{۸} و چراهای دیگر.
برای رسیدن به آنچه سؤالهای فوق آمده و رسین به آرامش و خوشبختی و زندگی آبرومند و کسب سعادت دنیا و آخرت، لازم است بجای تمسک ناکجاها و نابجاها؛ مستقیما به سرچشمه های خوب هدایت، یعنی معارف راهگشای دین که روشنگر راههای خوب و شیرین زندگی هستند و دستورالعملهای معقول زندگی را ارشاد میکنند رفت و به آنچه راهنمائی فرموده اند عمل کرد.
{۱} ارتباط خوب با خدا و خوشگمانی به خدا
قال أمیرالمؤمنین على (عليه السلام): مَن أَصلَحَ فيما بَينَهُ و َبَينَ اللّه أَصلَحَ اللّه فيما بَينَهُ وَ بَينَ النّاسِ؛
هر كس رابطه اش را با خدا اصلاح كند، خداوند رابطه او را با مردم اصلاح خواهد نمود.
من لا یحضره الفقیه ج ۴، ص ۳۹۶، ح ۵۸۴۵،
تنبیه الخواطر یا مجموعه ورام ج ۲، ص ۱۶۳،
بحارالأنوار، ج ۶۸، ص ۳۶۶، ح ۱۲.
قال رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلّم): لَيسَ مِن عَبدٍ يَظُنُّ بِاللّه خَيرا إلاّ كانَ عِندَ ظَنِّهِ بِهِ؛
بنده اى نيست كه به خداوند خوش گمان باشد مگر آن كه خداوند نيز طبق همان گمان با او رفتار كند.
تفسیر قمی ج ۲، ص ۲۶۵،
بحارالأنوار، ج ۶۷، ص ۳۸۴، ح ۴۲.
{۲} انجام عبادت و نماز خوب
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): ما مِن عَبدٍ اِهتَمَّ بِمَواقیتِ الصَّلاهِ اِلا ضَمِنتُ لَهُ:
{۱} الرَوّحَ عِندَ المَوتِ،
{۲} وَ اِنقِطاعِ الهُمَومِ و الاَحزانِ،
{۳} وِ النِجّاه مِنَ النّارِ.
هیچ بنده ای به وقت نماز اهمیت نمی دهد مگر آنکه من ضمانت می کنم که:
{۱} به هنگام مرگ، آرامش داشته،
{۲} غصه ها و ناراحتی ها از او جدا شوند،
{۳} و از آتش دوزخ، خلاص شود.
بحارالانوار، ج ۸۳، ص ۹.
{۳} دعا و مناجات شایسته و پافشاری در دعا
قال الصادق (علیه‌السلام): عَلَیكَ بِالدُّعاءِ فَاِنَّه شِفاءٌ مِن كُلِّ داءٍ.
همیشه خودت را به دعا ملزم کن، دعا شفا دهنده هر درد و بیماری است.
اصول کافی، ج ٤، ص ٢١٧.
قال الصادق (علیه‌السلام): سَل حاجَتَكَ وَ اَلِحَّ فی‌الطَّلَبِ فَاِنَّ اللهَ یحبُّ اِلحاحَ المُلِحّینَ مِن عبادِهِ المُؤمنین.
حاجت خود را از خدا بخواه و بر آن پافشاری کن. خداوند بندگان مؤمن خود را که در خواسته‌هایشان اصرار و پافشاری میکنند دوست می‌دارد.
قرب‌الاسناد، ص ٥.
{۴} تلاوت و اُنس با قرآن
قال رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلّم): البَیْتُ الَّذی یَقْرَأ فیهِ الْقُرآنُ وَ یُذْکَرُ اللهُ عَزَّوَجَلَّ فیهِ تَکْثُرُ بَرَکَتُهُ وَ تَحْضُرُهُ الْمَلائِکَةُ وَ تَهْجُرُهُ الشَّیاطینُ وَ یُضییءُ لِأهْلِ السَّماءِ کَما تُضییءُ الْکَواکِبُ لِاَهْلِ الْاَرْضِ وَ اَنَّ الْبَیْتَ الَّذی لا یُقْرَأ فیهِ القُرآنُ وَ لا یُذْکَرُ اللهُ عَزَّوَجَلَّ فیهِ تَقِلُّ بِرِکِتُهُ وَ تَهْجُرُهُ الْمَلائِکَةُ و تَحْضُرُهُ الشَّیاطینُ.
خانه اى كه در آن قرآن خوانده شود و ياد خدا عز و جل گردد، بركتش بسيار شود و فرشته ها در آن حاضر شوند و شياطين آن را ترك كنند و براى اهل آسمان بدرخشد چنانچه اختران {ستارگان} براى اهل زمين مىدرخشند و راستى خانه اى كه در آن قرآن خوانده نشود و ياد خدا عز و جل در آن نگردد، بركتش كم شود و فرشته ها از آن دورى گزينند و شياطين در آن حاضر شوند.
اصول کافی ترجمه کمره ای، ج ۶، ص ۴۱۷.
آقا امام صادق (علیه السلام) روایت است که فرمود: به درستی برای هر چیزی قلبی می باشد و قلب قرآن «یس» است. پس کسی که در هنگام روز (اوّل روز) سوره ی یس را بخواند، در آن روز از محفوظین و مرزوقین خواهد بود {یعنی خدا او را حفظ میکند و روزی میدهد}.
ثواب الاعمال.
{۵} توکل و اعتماد بخدا
قال أمیرالمؤمنین علی (علیه السلام): اَلتَّوَكُلُّ عَلَى اللّه نَجاةً مِنْ كُلِّ سوءٍ وَحِرْزٌ مِنْ كُلِّ عَدُوٍّ؛
توكل بر خداوند، موجب نجات از هر بدى و محفوظ بودن از هر دشمنى است.
بحارالأنوار، ج۷۸، ص۷۹، ح۵۶.
قال أمیرالمؤمنین علی (علیه السلام): مَنْ تَوكَّلَ عَلَى اللّه ذَلَّتْ لَهُ الصِّعابُ وَتَسَهَّلَتْ عَلَيْهِ الأَْسْبابِ؛
هر كس به خدا توكل كند، دشوارى ها براىش آسان مى شود و اسباب نجات برايش فراهم مى گردد.
غررالحكم، ج۵، ص۴۲۵، ح۹۰۲۸.
قال رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلّم): مَنْ تَوَكَّلَ عَلَى اللّه كَفاهُ مَؤنَتَهُ وَرِزْقَهُ مِنْ حَيْثُ لايَحْتَسِبُ؛
هر كس به خدا توكل كند، خداوند هزينه او را كفايت مى كند و از جايى كه گمان نمى برد به او روزى مى دهد.
کنزالعمّال ح ۵۶۹۳.
قال الصادق (علیه السلام): إِنَّ الغِنى وَالْعِزَّ يَجولانِ فَإِذا ظَفِرا بِمَوْضِعِ التَّوَكُّلِ أَوْطَنا؛
بى نيازى و عزّت به هر طرف مى گردند و چون به جايگاه توكل دست يافتند در آنجا قرار مى گيرند.
كافى، ج۲، ص۶۵، ح۳.
قال الباقر (علیه السلام): مَنْ تَوَكَّلَ عَلَى اللّه لايُغْلَبُ وَمَنِ اعْتَصَمَ بِاللّه لايُهْزَمُ؛
هر كس به خدا توكل كند، مغلوب نشود و هر كس به خدا توسل جويد، شكست نخورد.
جامع الأخبار، ص ۳۲۲.
قال الامام الجواد (علیه السلام): الثِّقَةُ بِاللّهِ تعالی ثَمَنٌ لِکلِّ غالٍ، وَ سُلَّمٌ إلی کُلِّ عَال.
اعتمادِ به خداوند متعال، بهای هر چیز گرانی است و نردبانِ رسیدن به هر بلندایی.
بحارالأنوار، ج ۷۸، ص۳۷۸.
{۶} راضی بودن به مقدرات
قال أمیرالمؤمنین علی (علیه السلام): مَنْ رِضی مِنَ اللهِ بما قَسَمَ لَهُ، إستراحَ بَدَنُه.
هر کس به آنچه خدا برای او تقسیم کرده راضی باشد، بدنش استراحت و آسایش می‌یابد.
بحارالانوار، ج۶۸، ص۱۳۹.
رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلّم) عن جبرئيل (عليه السلام): عن اللّه ِ عَزَّ وَ جَلَّ، قالَ: قالَ اللّه ُ تَبارَكَ وَ تَعالى : ...
۱- اِنَّ مِن عِبادىَ المُؤمِنينَ لَمَن يُريدُ البابَ مِنَ العِبادَةِ فَاَ كُفُّهُ عَنهُ ، لِئَلاّ يَدخُلَهُ عُجبٌ فَيُفسِدَهُ ذلِكَ ،
۲- و اِنَّ مِن عِبادىَ المُؤمِنينَ لَمَن لا يَصلُحُ ايمانُهُ اِلاّ بِالفَقرِ وَ لَو اَغنَيتُهُ لاَفسَدَهُ ذلِكَ ،
۳- و اِنَّ مِن عِبادىَ المُؤمِنينَ لَمَن لا يَصلُحُ ايمانُهُ اِلاّ بِالغَناءِ ولَو اَفقَرتُهُ لاَفسَدَهُ ذلِكَ ،
۴- واِنَّ مِن عِبادىَ المُؤمِنينَ لَمَن لا يَصلُحُ ايمانُهُ اِلاّ بِالسُّقمِ ولَو صَحَّحتُ جِسمَهُ لاَفسَدَهُ ذلِكَ ،
۵- و اِنَّ مِن عِبادىَ المُؤمِنينَ لَمَن لا يَصلُحُ ايمانُهُ اِلاّ بِالصِّحَّةِ ولَو اَسقَمتُهُ لاَفسَدَهُ ذلِكَ ،
اِنّى اُدَبِّرُ عِبادى لِعِلمى بِقُلوبِهِم ، فَاِنّى عَليمٌ خَبيرٌ.
آقا رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلّم) به نقل از جبرئيل که: خداوند تبارك و تعالى فرمود: ...
۱- بعضى از بندگان مؤمن كسانى هستند كه مى خواهند از راه عبادت، به درگاه من وارد شوند، ولى من مانع مى شوم، به خاطر اين كه غرور در آنان به وجود نيايد تا فاسدشان كند.
۲- و بعضى از بندگان مؤمن من، كسانى هستند كه ايمانشان جز با فقر، درست نمى شود، كه اگر بى نيازشان كنم، بى نيازى فاسدشان مى كند.
۳- و بعضى از بندگان مؤمن من، كسانى هستند كه ايمانشان جز با ثروت، درست نمى شود كه اگر نيازمندشان كنم، نيازمندى فاسدشان مى كند.
۴- و بعضى از بندگان مؤمن من، كسانى هستند كه ايمانشان جز با بيمارى، درست نمى شود، كه اگر به آنان تن درستى ببخشم، تن درستى فاسدشان مى كند.
۵- و بعضى از بندگان مؤمن من، كسانى هستند كه ايمانشان جز با تن درستى، درست نمى شود كه اگر بيمارشان كنم، بيمارى فاسدشان مى كند.
در حقيقت، من، بندگانم را با آگاهى اى كه از دل هايشان دارم اداره مى كنم؛ چراكه من داناى آگاهم.
توحید صدوق ص ۳۹۹ ح ۱.
{۷} پرهیز از خوردن حرام
اَلْفِرْدَوْسُ، عَنِ اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ: مَنْ أَكَلَ لُقْمَةَ حَرَامٍ لَمْ تُقْبَلْ لَهُ صَلاَةٌ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً وَ لَمْ تُسْتَجَبْ لَهُ دَعْوَةٌ أَرْبَعِينَ صَبَاحاً وَ كُلُّ لَحْمٍ يُنْبِتُهُ اَلْحَرَامُ فَالنَّارُ أَوْلَى بِهِ وَ إِنَّ اَللُّقْمَةَ اَلْوَاحِدَةَ تُنْبِتُ اَللَّحْمَ.
هر كس يك لقمه از حرام بخورد چهل روز نمازش قبول نيست و چهل صباح دعايش اجابت نشود،هر گوشتى از حرام رويد دوزخ را سزد،و يك لقمه هم گوشت روياند.
بحار الأنوار، ج ۶۳، ص ۳۱۴.
في الحديث القدسيِّ : فمِنكَ الدُّعاءُ و عَلَيَّ الإجابةُ ، فلا تُحجَبُ عنّي دَعوَةٌ إلاّ دعوةُ آكِلِ الحرامِ.
در حدیث قدسی خداوند میفرماید: از تو دعا كردن و از من اجابت نمودن ات؛ هيچ دعايى از من پوشيده و در حجاب نماند، مگر دعاى کسکه حرام خورده باشد.
بحار الأنوار: ج ۹۳، ص۳۷۳، ح۱۶.
قال رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلّم) لِمَن قالَ لَهُ : اُحِبُّ أنْ يُستَجابَ دُعائي ـ : طَهِّرْ مَأكَلَكَ و لا تُدخِلْ بَطنَكَ الحَرَامَ .
آقا رسول اکرم (صلى الله عليه و آله و سلّم) در پاسخ به كسى كه عرض كرد: دوست دارم دعايم پذيرفته شود فرمود: خوراكت را پاك گردان و حرام وارد شكمت مكن.
عدةالداعی ص ۱۲۸.
{۸} پرهیز از حق الناس
قال الصادق (علیه‌السلام): اذا ارادَ اَحدُكُم أَن یُستجابَ لَهُ فَلیُطَیّبْ كَسْبَهُ وَ لِیَخْرُجْ مِن مَظالِمِ النّاسِ.
اگر کسی بخواهد دعایش مستجاب شود باید که درآمدش حلال و طَیِّب باشد و از حقّ الناس و مظالم عباد چیزی به گردنش نباشد.
بحار، ج ٩٣، ص ٣٢١.
حق‌الناس همانند حصاری مانع استجابت دعاها می‌شود!
اقسام حقّ الناس زیادند مانند: حقّ پدر و مادر حقّ فرزند حقّ شوهر حقّ زن حقّ خواهر و برادر حقّ اقوام حقّ همسایگان حقّ دوستان حقّ زیردستان حقّ همکلاس‌ها حقّ همکاران حقّ استان و معلمان حقّ امانتگزار نزد تو حقّ حیوانات حقّ درختان و گیاهان و نباتات و…
{۹} پرهیز از بد اخلاقی
در روایاتی اخلاق خوب یکی از عوامل گشایش رزق و روزی و گناه اخلاق بد یکی از عوامل فقر و تنگدستی و بیچارگی است.
آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) در سفارش خود به صحابی گرانقدرش، ابوذر غفاری، به این مطلب اشاره کرده و می فرماید:
یا اباذر انَّ الرَّجُلَ لَیحرُمَ رزقَه بالذنب یصِیبُه؛
ای ابوذر، به درستی که انسان گاهی به دلیل انجام گناه، از روزیخود محروم می شود.
الكافي : ج ۲ ص ۲۷۰ ح ۸ عن الفضيل بن يسار عن الإمام الباقر عليه السلام وص ۲۷۱ ح ۱۱ عن محمّد بن مسلم عن الإمام الصادق عليه السلام ،
الأمالي للطوسي : ص ۱۳۶ ح ۲۱۹ عن بكر بن محمّد عن الإمام الصادق عليه السلام وكلّها نحوه.
قال أمیرالمؤمنین على (عليه السلام): في سَعَةِ الأخلاقِ كُنُوزُ الأرزاقِ.
گنجهاى روزى ، در اخلاقِ خوش نهفته است.
بحار الأنوار، ج ۷۷، ص ۲۸۷، ح۱.
الإمامُ الصّادقُ (عليه السلام): حُسنُ الخُلقِ يَزيدُ في الرِّزقِ.
خوش خويى روزى را زياد مى كند.
بحار الأنوار، ج ۷۱، ص ۳۹۶، ح۷۷.
{۱۰} پرهیز از عاق والدین
فقر و ذلت و بیماری در دنیا به خاطر عاق والدین
جوانی از ثروتمندان مدینه پدر پیری داشت که احسان به او را ترک نمود، و او را از مال خود، محروم کرد.
خداوند متعال اموالش را از او گرفت و فقر و تنگدستی و بیماری به او روی آورد و بیچاره شد.
سپس پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: ای کسانی که پدر و مادرها را آزار می رسانید، از حال این جوان عبرت بگیرید و بدانید، چنان که کسی دارایی اش در دنیا از نزد او بیرون رفت و غنا و ثروت و صحتش به فقر و بیماری بدل گشت، همچنین در آخرت هر درجه ای که در بهشت داشت، به واسطه این گناه از دست داده و در مقابلش از درکات آتش برای او آماده شده است.
سفینه البحار، ص ۱۸۰.
آقا امام هادی (علیه السلام) می فرماید: عقوق والدین باعث کم شدن مال و ثروت می شود، و شخص را به نکبت و ذلت در دنیا می کشد، و در مقابل صله رحم و نیکی به والدین باعث زیادی مال و ثروت می شود.
مستدرک الوسائل، احکام الاولاد، باب ۷۵.
{۱۱} پرهیز از کبر و حسادت
قال امام المجتبی (علیه السلام): هَلاَكُ اَلنَّاسِ فِي ثَلاَثٍ اَلْكِبْرِ وَ اَلْحِرْصِ وَ اَلْحَسَدِ فَالْكِبْرُ هَلاَكُ اَلدِّينِ وَ بِهِ لُعِنَ إِبْلِيسُ وَ اَلْحِرْصُ عَدُوُّ اَلنَّفْسِ وَ بِهِ أُخْرِجَ آدَمُ مِنَ اَلْجَنَّةِ وَ اَلْحَسَدُ رَائِدُ اَلسَّوْءِ وَ مِنْهُ قَتَلَ قَابِيلُ هَابِيلَ .
هلاك مردم در سه چيز است: كبر، و حرص، و حسد، كبر هلاك دين است و بواسطۀ آن ابليس ملعون شد، و حرص دشمن نفس است از جهت آن آدم (عليه السّلام) از بهشت بيرون آمد، و حسد پيشرو بدى است و از اين جهت قابيل هابيل را كشت.
کشف الغمه با ترجمه زواره ای، ج ۲ ص ۱۴۷.
{۱۲} پرهیز از دروغ و غیبت
قال رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلّم): اَلكَذِبُ يَنقُصُ الرِّزقَ؛
دروغ، روزى را كم مى كند.
الترغيب و الترهيب، ج۳، ص ۵۹۶، ح ۲۹.
قال أمیرالمؤمنین على (عليه السلام): يَكتَسِبُ الكاذِبُ بِكَذِبِهِ ثَلاثا: سَخَطُ اللّه عَلَيهِ وَاستِهانَةُ النّاسِ بِهِ وَمَقتُ المَلائِكَةِ لَهُ؛
دروغگو با دروغگويى خود سه چيز بدست مى آورد: خشم خدا علیه خود، نگاه تحقيرآميز مردم را برای خود و دشمنى فرشتگان را به خود.
غررالحكم، ج ۶، ص ۴۸۰، ح ۱۱۰۳۹.
قال الصادق (عليه السلام): اَلغیبةُ حرامٌ علی كُلِّ مسلمٍ وَ إنّها لَتَأكُلُ الحَسَناتِ كَما تأكُلُ النّارُالحَطَبَ.
غیبت كردن بر هر مسلمانی حرام است. غیبت مانند آتشی كه هیزم را با حرص و وَلع می‌خورد حَسنات انسان را به كلی از بین می‌برد.
مستدرك، ج ٩، ص ١١٧.
قال رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلّم): اِیّاكَ و الغیبةَ فأِنَّ الغیبَةَ اَشَدُّ مِنَ الزّنا!
برحذر باش و از غیب كردن بپرهیز. گناه غیبت از گناه (عمل شنیع) زنا به مراتب بزرگتر است!
بحار الأنوار، ج ٧٧، ص ١١٢.
{۱۳} پرهیز از فحاشی و تمسخر
قال الصادق (عليه السلام): إِنَّ أَبْغَضَ خَلْقِ اللَّهِ عَبْدٌ اتَّقَى النَّاسُ لِسَانَه.
بدرستى که مبغوض ترین خلق خدا آن بنده ایست که مردم از زبانش پرهیز کنند.
الکافی، ج۲، ص۳۲۳.
قال رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلّم): أَرْبَعَةٌ یَزِیدُ عَذَابُهُمْ عَلَی عَذَابِ أَهْلِ النَّارِ... إِلَی أَنْ قَالَ وَرَجُلٌ یَسْتَلِذُّ الرَّفَثَ وَالْفُحْشَ فَیَسِیلُ مِنْ فِیهِ قَیْحٌ وَدَمٌ ؛
چهار نفرند که عذاب آنها سبب زیاد شدن عذاب دوزخیان می شود … و یکی از آنها مردی است که بافحش (بدزبانی) دنبال لذت جویی است که پیوسته چرک و خون از دهان او در جهنم روان و سبب زیاد شدن عذاب دوزخیان می شود.
مستدرک الوسائل، ج ۱۲ ص ۸۲.
الإمام السجّاد (علیه السلام): وَ الذُّنُوبُ الّتى تُنزِلُ النِّقَمَ عِصیانُ العارِفِ بِالبَغىِ وَ التَطاوُلُ عَلَى النّاسِ وَ الاِستِهزاءُ بِهِم وَ السُّخریَّةُ مِنهُم.
گناهانى كه باعث نزول عذاب و گرفتاریها مى شوند، عبارتاند از: ستم كردن شخص از روى آگاهى، تجاوز به حقوق مردم، و دست انداختن و مسخره كردن آنان.
معانى الاخبار ،ص۲۷۰.
قال رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلّم): إنّ المستهزئین بالنّاس یفتح لأحدهم باب من الجنّة فیقال هلمّ هلمّ فیجی ء بکربه و غمّه فاذا أتاه اغلق دونه ثمّ یفتح له باب اخر فیقال هلمّ هلمّ فیجی ء بکربه و غمّه فاذا أتاه اغلق دونه فما یزال کذلک حتّی إنّ الرّجل لیفتح له الباب فیقال له هلمّ هلمّ فلا یأتیه.
در روز قیامت کسانی را که در دنیا مردم را مسخره می کردند می آورند و دری از بهشت به روی آنان می گشایند و به آنها می گویند بیایید بیایید. آنها با آن همه سختی و ناراحتی به پیش می آیند و همین که نزدیک در می رسند در به روی آنها بسته می شود. سپس در دیگری به روی آنها باز می شود و گفته می شود شتاب کنید شتاب کنید. این بار نیز آنها با ناراحتی حرکت می کنند و همین که نزدیک این در می روند آن نیز بسته می شود و همین طور این کار تکرار می شود تا جایی که نا امید می شوند و سر انجام دیگر به سوی هیچ دری نمی روند. در اینجا مؤمنان که ساکنان بهشت اند به آنها نظاره می کنند به آنان می خندند.
تفسير مجمع البيان، ج ۵ ص ۴۵۷،
و تفسير منهج الصادقين، ج ۱۰ ص ۱۸۹،
و تفسير اثنا عشري، ج۱۴، ص: ۱۱۲.
{۱۴} پرهیز از بخل و اسراف
قال أمیرالمؤمنین على (عليه السلام): اَبْعَدُ الخلائِقِ مِنَ اللهِ تَعالی اَلبَخیلُ الغَنی.
دورترین مخلوقات از خداوند متعال بخیل پولدار است.
فهرست غرر، ص ٢٩.
قال الصادق (عليه السلام): اَقَلُّ النّاسِ راحةً البَخیلُ.
کم‌آسایش‌ترین مردم بخیل است.
سفینه، ج ١، ص ٦٠.
قال رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلّم): مَنْ تَتَبَّعَ ما يَقَعُ مِنْ مائدَةٍ فَاَكَلَهُ ذَهَبَ عَنْهُ الْفَقْرُ وَعَنْ وُلْدِهِ وَ وُلْدِ وُلْدِهِ اِلَى السّابِعِ.
کسی که جستجو کند و آنچه از سفره افتاده بردارد و بخورد، فقر و تنگدستی از خودش و اولادش تا هفت پشت می رود.
مجموعة الاخبار، باب ۱۷۱، حدیث ۸.
{۱۵} پرهیز از آلودگی و کثیفی
قال رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلّم): ِشْرُونَ خَصْلَةً تُورِثُ الْفَقْرَ... وَوَضْعُ الْقِصَاعِ وَالاَْوَانِی غَیْرُ مَغْسُولَةٍ، وَوَضْعُ أَوَانِی الْمَاءِ غَیْرُ مَغْطاةِ الرُّؤُوسِ،...
ظرفهای غذا خوری را نشسته و کثیف رها کردن، تارهای عنکبوت را در خانه باقی گذاشتن، ظرفهای آب را بدون سرپوش گذاردن، موجب فقر شود.
جامع الاخبار.
عوامل فقر
قال رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلّم): عِشْرُونَ خَصْلَةً تُورِثُ الْفَقْرَ أوَّلُهَا الْقِیَامُ مِنَ الْفِرَاشِ لِلْبُولِ عُرْیَانا، وَالاَْکْلُ جُنُبا، وَتَرْکُ غَسْلِ الْیَدَیْنِ عِنْدَ الاْکْلِ، وَإهَانَةُ الْکَسْرَةِ مِنَ الْخُبْزِ، وَإحْرَاقُ الثَّوْمَ وَالْبَصَلِ، وَالْقُعُودُ عَلَی أسْکِفَةِ الْبَیْتِ، وَکَنْسُ الْبَیْتِ بِاللَّیْلِ وَبِالثَّوْبِ، وَغَسْلُ الاْعْضَاءِ فِی مَوْضِعِ الاْسْتِنْجَاءِ، وَمَسْحُ الاْعْضَاءِ الْمَغْسُولَةِ بِالْمِنْدِیلِ وَالْکُم، وَوَضْعُ الْقِصَاعِ وَالاْوَانِی غَیْرُ مَغْسُولَةٍ، وَوَضْعُ أَوَانِی الْمَاءِ غَیْرُ مَغْطاةِ الرُّؤُوسِ، وَتَرْکُ بُیُوتِ الْعَنْکَبُوتِ فِی الْمَنْزِلِ، وَالاْسْتِخْفَافُ بِالصَّلاَةِ، وَتَعْجِیلُ الْخُرُوج مِن َالْمَسْجِدِ، وَالْبکُورُ إلَی السُّوْقِ، وَتَأخِیرُ الرُّجُوع عَنْهُ إلَی الْعِشَاءِ، وَشِرَاءُ الْخُبْزِ مِنَ الْفُقَرَاءِ، وَاللَّعْنُ عَلَی الاْوْلاَد، وَالْکِذْبُ، وَخِیَاطَةُ الثَّوْبِ عَلَی الْبَدَنِ، وَإطْفَاءُالسِّرَاجِ بِالنَّفْسِ.
بیست خصلت، باعث تنگدستی می شود: عریان برخاستن از رختخواب برای رفتن به دستشویی، خوردن در حال جنابت، نَشُستن دستها هنگام خوردن، بی اعتنایی به نان ریزه، سوزاندن سیر و پیاز، نِشستن در آستانه در، جاروب کردن منزل در شب و به وسیله لباس، شستن بدن در توالت، کشیدن حوله و آستین جامه بر اعضای شسته شده، نَشُسته ماندن ظروف، رو باز بودن ظروف آب، رها کردن تار عنکبوت در منزل، سبک شمردن نماز، زود خارج شدن از مسجد، صبح زود به بازار رفتن و دیر باز گشتن از آن تا هنگام نماز عشا، خریدن نان از فقرا، نفرین بر فرزندان، دروغگویی، دوختن لباس در حال بر تن داشتن آن، و خاموش کردن چراغ با فوت.
جامع الاخبار.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).gif)
(1)(3).jpg)
.jpg)
