انهار
انهار
مطالب خواندنی

۹ دي؛ روز شكوه ميثاق مردم با ولايت

بزرگ نمایی کوچک نمایی
۹ دي؛ روز شكوه ميثاق مردم با ولايت
نهم دي ماه سال ۱۳۸۸، يكي از زيباترين روزهاي تاريخ حيات بشر است. حماسه‌اي كه ملت بزرگوار ايران در اين روز به‌طور خودجوش خلق كرد، هرگز از حافظه تاريخ پاك نخواهد شد. خالق حماسه ماندگار ۹ دي، ملت ايران است كه با الهام از هدايت‌هاي الهي، موفق شد با حضوري بهنگام در صحنه و با شوري متكي بر شعور و بصيرت انقلابي، بزرگ‌ترين، پيچيده‌ ترين و شكننده‌ترين فتنه تاريخ عليه نظام ديني و ولايي را در هم شكسته و فتنه‌گران و حاميان داخلي و خارجي آن‌ها را، انگشت به دهان كند.
تحليل حماسه ۹ دي، به نگاهي فراتر از نگاه مادي نياز دارد. براي تحليل اين رويداد بزرگ تاريخي و سرنوشت‌ساز، به دو نكته مهم بايد توجه داشت. نكته اول، نگاه دشمنان خارجي به فرجام فتنه ۸۸ است. با پديدآمدن فتنه در ايران به دنبال انتخابات دهمين دوره رياست‌جمهوري و شكل‌گيري اغتشاشات خياباني، دشمنان خارجي و در رأس آنان آمريكايي‌ها، با اطمينان خاطر و بر اساس محاسبات و برآوردهاي خود، بر اين نكته تأكيد داشتند كه سال ۱۳۸۸، سال پايان عمر جمهوري اسلامي خواهد بود و نظام اسلامي در ايران، پايان سال ۱۳۸۸ را تجربه نخواهد كرد! آري، آنان با اطمينان در اين باب سخن مي‌گفتند؛ زيرا از پشت صحنه، زد و بندها و هزينه‌هاي سنگيني كه براي شكل‌دهي به فتنه در ايران، بر اساس الگوي انقلاب‌هاي رنگي صورت پذيرفته بود، به خوبي آگاه بودند، اما نكته دوم، نگاه رهبر فرزانه انقلاب اسلامي، به حماسه ۹ دي است. ايشان معتقدند كه در حادثه عظيم و سرنوشت‌ساز ۹ دي، روح حسين‌بن‌علي (علیهما السلام) در كار بود و اين حماسه جاويد، با عنايت الهي پديد مي‌آمد؛ حماسه‌اي كه باطل‌ السحر توطئه فتنه‌گران و حاميان‌شان بود. فتنه ۸۸، آن‌قدر عميق و پيچيده بود كه فقط با حماسه‌اي چون حماسه ۹ دي يا مواردي مشابه و در تراز آن، امكان خنثي‌سازي و شكستش ميسر بود.
حماسه ۹ دي را بايد روز شكوه ميثاق مردم با ولايت و تجديد پيوند امت با امام و روز يأس و نااميدي دشمنان در به ثمر رساندن توطئه عليه سنگر ولايت دانست.
در فتنه ۸۸، طراحان اصلي و خارج‌نشين فتنه، بازيگران آگاه و ناآگاه داخلي، بر اساس يك الگوي پيچيده، گسستن رشته‌هاي اتصال امت با امام و مردم با ولايت را نشانه‌گيري كرده بودند. دشمنان خارجي و سردمداران نظام سلطه طي سه دهه توطئه عليه انقلاب اسلامي و ملت ايران، رمز و راز شكست تمام سياست‌ها، طرح‌ها و برنامه‌هاي خود عليه جمهوري اسلامي ايران را، در همين پيوند و اتصال توده‌هاي ميليوني مردم با كانون نظام اسلامي، يعني ولي‌فقيه مي‌ديدند. آن‌ها به خوبي، درستي كلام نوراني حضرت امام(قدس‌ا... نفسه‌الزكيه) را مبني بر «پشتيبان ولايت فقيه باشيد تا به مملكت‌ تان آسيبي نرسد»، در عمل تجربه كرده بودند. بر همين اساس بود كه دشمنان پس از ۳۰ سال توطئه‌هاي رنگارنگ، اين‌بار بر اساس يك برنامه‌ريزي با مقدمات از سال‌هاي پيش فراهم شده، در سال ۱۳۸۸ با تمام توان به صحنه آمدند تا رشته‌هاي اتصال مردم با ولايت را فرو ريخته و به زعم خود، با فروريختن اين پيوند و اتصال، فروپاشي نظام جمهوري اسلامي و پايان انقلاب اسلامي را به نظاره نشسته و جشن پيروزي بگيرند.
بَدا به حال بازيگران داخلي كه آگاهانه و يا ناآگاهانه و به هر دليلي از جمله؛ حب رياست، غرور و لجاجت، حسادت و كينه‌هاي دروني، پذيراي نقش‌هايي شدند كه نقشه‌هايش را شيطان بزرگ كشيده بود.
بدا به حال كساني كه از سال ۸۷، براي زمينه‌سازي ذهني در مردم براي پذيرش «دروغ بزرگ تقلب»، با صحبت‌ها و نوشته‌هاي خود، سلامت انتخابات در نظام ولايي و ديني را با ترديد و علامت سؤال مواجه كردند.
بدا به حال كساني كه در پايان سال ۸۷ و چند ماه مانده به انتخابات، با راه انداختن «كميته صيانت از آرا»، درصدد برآمدند تا به مردم و هواداران خود، اين پيام را منتقل كنند كه نظام اسلامي با محوريت ولايت فقيه و سازوكارهايي چون شوراي نگهبان، براي حفظ امانت مردم در صندوق‌هاي رأي، صلاحيت لازم را نداشته و اين خود مردم و نامزدها هستند كه بايد از رأي خودشان به هر نحو ممكن،‌ حتي با آمدن كف خيابان‌ها، صيانت كنند! آري، نقطه هدف و اساس توطئه در فتنه ۸۸، فروريختن اعتماد عمومي نسبت به سلامت نظام، دستگاه‌ها و نهادهاي نظارتي در انتخابات مانند شوراي نگهبان و در نهايت، شخص ولي‌فقيه بود. دشمنان خارجي براي رسيدن به اين هدف، سال‌هاي سال تلاش كرده بودند و در نهايت، در بستر انتخابات ۸۸، با بازيگراني چون؛ موسوي، كروبي، خاتمي و ديگراني در تراز آن ها، ‌اميد داشتند تا هزينه‌ها و سرمايه‌گذاري‌هاي‌شان به ثمر بنشيند. دشمنان خارجي طي ساليان دراز از طريق عوامل داخلي و منطقه‌اي و ضدانقلاب خارج‌نشين، طلحه‌ها و زبيرهاي انقلاب اسلامي را شناسايي كرده و با وعده سيراب كردن كام قدرت‌طلبي و دنياگرايي آن‌ها به سراغ‌شان رفتند.
آري! اگر بخواهيم عظمت حماسه مردم در ۹ دي را درك كنيم، بايد با بزرگي، پيچيدگي و اعماق فتنه ۸۸ از يك طرف و بازيگران پنهان و پيداي داخلي و خارجي آن‌ها از طرف ديگر، آشنا شويم. اين آشنايي و شناخت، همان بصيرت است كه با عنايات الهي و درايت و تدابير حكيمانه رهبر معظم انقلاب، حضرت آيت‌الله‌العظمي امام خامنه‌اي(مدظله‌العالي) پديد آمد و مردم ايران در پرتو چنين بصيرتي و بر پايه احساس تكليف ديني، خالق حماسه ۹ دي شدند. مردم ايران با خلق حماسه ۹ دي، صدق و صفا و خلوص خودشان را، بر اساس شعار «ما اهل كوفه نيستيم، علي تنها بماند»، به اثبات رساندند. در ۹ دي مردم نه‌تنها دست رد به سينه فتنه‌گران و حاميان‌شان زدند، بلكه آنان را كه جرم‌شان محرز بود، محاكمه كرده و خواهان مجازات‌شان شدند.

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -