انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

استفتائات کسب های حرام- نقاشی و مجسمه سازی- آیت الله العظمی بهجت قدس سره

بزرگ نمایی کوچک نمایی
استفتائات کسب های حرام- آیت الله العظمی بهجت قدس سره
نقاشی و مجسمه سازی
سؤال1874. در حال حاضر نقّاشى و مجسّمه‏سازى چه حکمى دارد؟ خصوصا ساختن مجسّمه و کشیدن شمایل معصومین ـ علیهم‏السّلام ـ ، نگهدارى آن‏ها در موزه‏ها (به عنوان آثار هنرى) و منازل (به عنوان دکور)، چگونه است؟
پاسخ: به مسأله‏ى 1626 رساله مراجعه شود.
سؤال1875. مجسّمه‏سازى از نظر شرع چه حکمى دارد؟
پاسخ: صورت تمام از چیزهایى که روح دارند، جایز نیست.
سؤال1876. ساختن پیکره‏هاى نیم تنه (عکس‏هاى نیمه برجسته) از شخصیت‏ها چه حکمى دارد؟
پاسخ: اگر مجسمه نباشد، یا تامّ نباشد، احتمال جایز بودن است.
خرید و فروش مجسه و نقاشى
سؤال1877. خرید و فروش مجسمه و نقاشى که آثار هنرى مى‏باشند چه حکمى دارند؟ جهت تزیین کردن و یا منبّت کارى چه وجهى دارد؟
پاسخ: به مسأله‏ى 1626 رساله مراجعه شود.
سؤال1878. براى تجلیل از مقام علمى و... افراد آیا مى‏توان مجسمه آن‏ها را ساخت و در مراکز شهرها نصب نمود. ساختن مجسمه پلاستیکى از حیوانات و خرید و فروش آن‏ها چه صورتى دارد؟
پاسخ: به مسأله‏ى 1626 رساله مراجعه شود.
سؤال1879. استفاده از داستان‏هاى قرآنى براى آفرینش تجسّمى، به صورت تابلو و نقاشى و مجسمه چه حکمى دارد؟
پاسخ: به مسأله‏ى 1626 رساله مراجعه شود.
بافتن تصویر جانداران به صورت برجسته
سؤال1880. در بافندگى، حکم بافتن و نقش و نگار عکس حیوان و انسان چیست؟ در صورت برجسته شدن نقش‏ها آیا اشکال پیدا مى‏کند؟
پاسخ: اگر صدق مجسمه نکند، حکم مجسمه را ندارد.
ساخت مجسمه با اغراض و اهداف علمى
سؤال1881. ساخت مجسمه انسان و حیوان با امعاء و احشاء داخلى، جهت استفاده در مراکز آموزشى، چه حکمى دارد؟ و استفاده و کشیدن نقاشى انسان و حیوان جهت آموزش و یا در کتب علمى، چه صورتى دارد؟
پاسخ: با توجه به پاسخ مسایل قبلى، جواب آن معلوم مى‏شود.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -