انهار
انهار
مطالب خواندنی

استفتائات نذر-صیغه نذر- آیت الله العظمی فاضل قدس سره

بزرگ نمایی کوچک نمایی

 

استفتائات نذر- آیت الله العظمی فاضل قدس سره

صیغه نذر

سؤال 1323 :اینجانب گفته ام چنانچه مسافر من به سلامت بیاید براى خدا بر من است که یک گوسفند سرببرم و به فقرا بدهم، آیا این نذر صحیح است؟

پاسخ: بلى صحیح است و صیغه نذر باید به زبان گفته شود و قصد آن در دل کافى نیست.

تصرف در مال منذور

سؤال 1324 :حیوان نرى را براى قربانى نذر کرده ام، آیا مى توان آن را به ماده نزدیک کرد، با فرض اینکه عمل مذکور موجب لاغر شدن حیوان مى شود؟

پاسخ: در فرض سؤال که موجب نقصان حیوان مى شود، اشکال دارد.

وجوب عمل به نذر

سؤال 1325 :کسى که نذر کرده روزهاى دوشنبه و پنجشنبه را روزه بگیرد و نمى گوید هر هفته، اگر چند هفته عمل کند و چند هفته یا چند ماه فاصله بیندازد و دوباره شروع کند، آیا ایرادى ندارد؟

پاسخ: اگر در وقت نذر، در نیت او این بوده که جهت جبران گناهان خود مدتى دوشنبه ها و پنجشنبه ها روزه بگیرد، همین که مدتى گرفته کافى است. و اگر هم شک دارد که چگونه عهد کرده است، باز به همان مقدار کافى است.

سؤال 1326 :شخصى ده گوسفند جهت قربانى روز عاشورا نذر کرده آیا مى شود در طول محرّم قربانى کرد؟

پاسخ: چنانچه نذر کرده باشد که روز عاشورا ذبح کند، لازم است وفاى به نذر کند.

سؤال 1327 :41 گاو و بچه هاى گاو را نذر حضرت ابوالفضل (علیه السلام) کرده ام، آیا نذر من واجب الوفا است؟ و اگر واجب الوفا است چگونه آن را مصرف کنم؟

پاسخ: اگر نذر شرعى کرده باشید واجب الوفا است. و وفاى به آن به این نحو است که سهم حضرت ابوالفضل (علیه السلام) را یا به نیت ایشان اطعام کنید و یا روضه خوانى و یا به فقرا بدهید.

سؤال 1328 :شخصى نذر مى کند که اگر از این به بعد سیگار بکشم سه ماه روزه بگیرم، آیا باید سه ماه را فورى بگیرد یا مى تواند سالى ده روز بگیرد تا تمام شود؟

پاسخ: مانعى ندارد، ولى چنانچه اطمینان به زنده ماندن نداشته باشد باید تعجیل کند. و در وفاى به نذر مسامحه نکند.

سؤال 1329 :شخصى نذر کرده و متعلّق نذر و منذورٌله و مقدار آن را فراموش کرده، وظیفه چیست؟

پاسخ: اگر مردد بین اقل و اکثر است اکتفا کند به اقل، و اگر مردد بین متباینین است احتیاط کند.

سؤال 1330 :شخصى نذر کرده هشت جلسه پشت سرهم روضه بخواند، یک جلسه را فراموش کرده، وظیفه چیست؟

پاسخ: اگر نذر مطلق بوده، باید بنابر احتیاط هشت جلسه را پشت سر هم تجدید کند. و اگر مقید بوده بنابر احتیاط باید یک جلسه را بلافاصله اضافه کند.

سؤال 1331 :ارادتمندان حضرت سیدالشهداء براى اداى نذرشان همه ساله تعداد زیادى گوسفند در مسیر دسته عزاداران حسینى قربانى مى کنند. و براى مصرف گوشت آنها موارد خاصّى معین نمى کنند. مسؤولان تصمیم دارند گوشت آنها را با قیمت مناسب بین

مردم توزیع کرده و وجوه آن را با نظارت نماینده ولى فقیه، در تأسیس مراکز عام المنفعة، مانند مدرسه مصرف کنند، تکلیف چیست؟

پاسخ: فروش آنها و گرفتن قیمت اگرچه مناسب باشد ظاهراً جایز نیست. و هدف صاحبان گوسفند صرف مجّانى آنها است. از این جهت لازم است یا بین فقرا و مستمندان توزیع شود، یا در مجالس عزادارى اطعام شود.

سؤال 1332 :زنى نذر کرده که اگر شوهرش سیگار را ترک کرد، خرج هر هفته سیگار او را صدقه دهد. حال اگر شوهر یک هفته سیگار نکشید فوراً باید بپردازد یا منتظر باشد تا از ترک سیگار وى مطمئن شود؟ در صورتى که در ذهن زن ترک موقت یا دائمى نبوده است. اگر شوهر مدتى ترک کرده و دو مرتبه شروع کرد تکلیف زن چیست؟ و اگرچند هفته به نذر خود وفا نکرد، آیا تعدد کفاره لازم است؟

پاسخ: با توجه به اینکه ترک همیشگى معمولا نمى تواند مورد نظر نذر کننده باشد، زیرا که احراز آن متوقف بر ملاحظه زندگى شوهر تا آخر عمر خواهد بود، لذا بنظر مى رسد که مورد نظر ترک موقت است. دراین صورت براى هر هفته لازم است صدقه بدهد، و ظاهراً تعدد کفاره وجود ندارد.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -