انهار
انهار
مطالب خواندنی

خوردنیهای بلاد کفر

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال 10 : هل یجوز لنا اَن نأکلّ من سائر الاَطعِمَةِ المطروحة فی السوق الفرنسی الکافر، اِن کان لحماً او خبزاً و غیره؟

جواب: ما کان من اللّحوم کان بحکم المیتة فلا یجوز اکله الّا ا احرز انّه کیّ تذکیة شرعیة و ما کان من غیر اللّحوم بالطّهاره الّا احرز انّه تنجّس بما سّة بدن الکافر.

سؤال 11 : آیا نن و شیر و سایر مواد خورکی که در کارخانجات بزرگ به کمک ماشین تهیه و یا آماده می شود، برای مصرف دانشجویان مقیم کشورهای غیر مسلمان که مجبور به اسفاده ز این مواد هستند چه حکمی دارد؟ و یقین به نجاس را در ای مورد چگونه باید احراز کرد؟

جواب: اگر یقین به ملاقات چیزی با رطوبت با بدن کافر پیدا نکنید محکوم به طهارت است.

سؤال 12 : آیا ما می توانیم در کشورهای خارجی در رستورانهائی که آشپز و پیشخدمتهای مسیحی هستند، غذاهای غیر گوشتی مثل سبزیجات و ماهی و تخم مرغ بخوریم یا نه؟

جواب: اگر یقین به ملاقا آنها با رطوبت به بدن کافر بشد نجس است و نباید بخورید.

سؤال 13 : پنیرهای خارج با پنیر مایه «رینت» مخلوط می باشد و به طوری که معلوم است این ماده از شکم یک حیوان در می آید، من در اوایل که در خارج بودم آن را نمی خوردم ولی در تابستان گشته که در ایران بودم دیدم که مردم در بازار از این پنیرهایی که از خارج وارد می کنند می خورند آیا من هم از این پنیرها می توانم بخورم؟

جواب: پنیر مایۀ  «رینت» اگر معلوم نباشد که از حیوان حرم گوشت است  از خارج تماس با نجس پیدا نکرده باشد خوردن پنیری که از آن مخلوط است مانع ندرد.

سؤال 14 : ما دانشجویان، در امریکا مشغول تحصیل هستیم، مدتی است که در مورد بعضی از مسائل که مربوط به نجاست و پاکی می شود برای ما سؤال پیش آمده است که اکثر دانشجویان مسلمان، با آن، در این کشورها روبرو هستند لطفاً ما را راهنمایی نمائید:

آی غذاهای مختلف کنسرو که احتیاج به استفاده روزانۀ بعضی از آنها برایمان وجود دارد، از قبیل نان، کره، پنیر، لوبیا، ماهی، و یا ربگوجه فرنگی که در مورد کنسرو لوبیا خودمان در کارخانۀ آ کار کرده و شاهد بوده ایم که دست غیر مسلمان با لوبیا تماس پیدا می کند آیا از استفاده تمام این غذاها باید امتناع نماییم؟

جواب: تمام چیز های خوردنی اعم از دربسه و باز، تا احراز نجاست آن ولو با ماس با کافر با رطوبت نشود محکوم به طهارت و حلیت است، مگر در اجزاء حیوانی، که در بلاد کفر محکوم به نجاست و حرمت است مگر حلیت آن به وجهه ثابت شود.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -