انهار
انهار
مطالب خواندنی

9- کار زیادی که صورت نماز را به هم بزند.

بزرگ نمایی کوچک نمایی

مبطلات نماز

کار زیادی که صورت نماز را به هم بزند.

نهم: از مبطلات نماز کاری است که 1 صورت نماز را به هم بزند مثل دست زدن2 و به هوا پریدن3 و مانند اینها4، (کم باشد یا زیاد5) عمداً باشد یا از روی فراموشی6 ولی کاری که صورت نماز را به هم نزند مثل اشاره کردن به دست اشکال ندارد7.

1- بهجت: کار زیادی است که نزد افراد متشرعه...

زنجانی: هشتم «از بین رفتن صورت نماز» از مبطلات نماز کاری است که...

2- فاضل: [و] رقصیدن...

3- صافی: از روی بازی به هوا پریدن...

4- سیستانی: مثل به هوا پریدن و مانند آن...

5- [قسمت داخل پرانتز در رساله آیات عظام: خوئی، سیستانی، زنجانی، مکارم و تبریزی نیست]

6- زنجانی: و مانند آن،...

فاضل: فرقی ندارد...

7- بهجت: مثل کشتن عقرب ، حفظ کردن مال، ساکت کردن و بغل کردن و شیردادن بچه و اشاره کردن با دست، اشکال ندارد.

*****

وحید: نهم: از مبطلات نماز  کاری است که صورت نماز را به هم بزند به طوری که عرفا نگویند نماز می خواند –مثل به هوا پریدن  و مانند ان- عمدا باشد یا از روی فراموشی. ولی کاری که صورت نماز را بهم نزند مثل اشاره کردن به دست اشکال ندارد

مظاهری: نهم: از مبطلات نماز کاری است که صورت نماز را به هم زند مثل به هوا پریدن و ساکت ماندن به مقداری که نگویند نماز می خواند  عمدا باشد یا سهوا با اختیار باشد یا بدون اختیار از روی جهل به مسأله باشد یا نه، ولی کاری که صورت نماز را به هم نزند مثل اشاره کردن به وسیله دست اشکال ندارد.

مسأله 1152- اگر در بین نماز به قدری ساکت بماند که نگویند نمازمی خواند1 نمازش باطل می شود2.

1- فاضل، مکارم: که از صورت نمازگزار خارج شود...

2- تبریزی: بنابر احتیاط نمازش را بعد از تمام کردن اعاده کند.

سبحانی:  و در این قسمت بین عمد و سهو فرقی ندارد.

مظاهری: رجوع کنید به ذیل شرط نهم از مبطلات نماز.

مسأله 1153- اگر در بین نماز کاری انجام دهد یا مدتی ساکت شود و شک کند که نماز به هم خورده یا نه نمازش صحیح است1.

این مسأله در رساله آیت الله بهجت نیست

1- خوئی، زنجانی: جایز است نماز را قطع کرده و اعاده نماید و بهتر این است (زنجانی: احتیاط مستحبّ این است) که نماز را تمام کرده و دوباره بخواند.

گلپایگانی، صافی: (صافی: احتیاط این است که نماز را تمام کند و دوباره بخواند) بلی، اگر از جهت ندانستن حکم مسأله باشد نماز را رجاءً تمام کند و بعد حکم مسأله را بپرسد و مطابق وظیفه اش عمل نماید.

 تبریزی: بنابراحتیاط نماز را تمام کرده و دوباره بخواند.

سیستانی: باید نمازرا اعاده نماید ولی بهتر این است که آن را تمام کرده و سپس اعاده نماید.

*****

مکارم: مسأله- اگر مقداری سکوت کند و شک کند که آیا این مقدار سکوت، نماز را به هم زده یا نه، نمازش صحیح است، و همچنین اگر کاری انجام داده که شک دارد صورت نماز را به می زند یا نه.

وحید: مسأله- اگر در بین نماز کاری انجام دهد یا مدتی ساکت شود و در اثر آن شک کند که صورت نماز به هم خورده یا نه، باید نمازش را اعاده  کند هر چند احتیاط مستحب این است که نماز را تمام کرده و دوباره بخواند.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -