انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

نیّت روزه

بزرگ نمایی کوچک نمایی

عدول از روزه مستحبّى به واجب

سؤال1320. آيا مى‌توان از روزه مستحبى به روزه واجب عدول كرد؟

جواب:  كسى كه روزه قضا دارد، از او روزه مستحبى صحيح نيست؛ پس اگر قبل از زوال متوجه شد، مى‌تواند نيّت روزه واجب كند. بله، اگر در آخر شعبان به نيت استحباب روزه گرفته، چنانچه در بين روز فهميد كه رمضان است، بايد به رمضان عدول كند و تجديد نيّت براى آن مى‌كند؛ هر چند بعد از زوال باشد، بنابر احوط.

 

نيّت روزه مردّد بين واجب و مستحبّ

سؤال1321. كسى كه نمى‌داند روزه‌ قضا دارد يا نه اگر روزه بگيرد، به نيّت اينكه اگر قضا دارد قضاى واجب، وگرنه مستحبّ باشد، آيا اين‌گونه نيت كردن صحيح است؟

جواب:  بله، صحيح است.

 

سؤال1322. آيا مى‌شود روزه‌اى به نيّت روزه قضاى احتياطى پدر و مادر گرفت كه اگر بر ذمّه آنها روزه قضا است ادا بشود و اگر نيست، روزه مستحبّى خود انسان باشد؟

جواب:  بله، مى‌شود.

 

نيّت روزه استيجارى قبل از ظهر

سؤال1323. آيا مى‌توان قبل از ظهر، نيّت روزه استيجارى كرد؟

جواب:  اگر باطل‌كننده‌اى روزه به‌جا نياورده و يا با جنابت وارد صبح نشده باشد، مى‌تواند تا قبل از ظهر نيّت روزه استيجارى نمايد.

 

انصراف از روزه و تجديد نيت

سؤال1324. كسى غير ماه رمضان قصد روزه كرده و بعد منصرف شده، ولى چيزى نخورده است. آيا مى‌تواند دوباره قبل از ظهر نيّت روزه قضاى ماه رمضان يا استيجارى كند؟

جواب:  مانعى ندارد.

 

نيّت روزه براى جُنُبى كه قبل از ظهر غسل كرده

سؤال1325. شخصى قبل از طلوع فجر يا بعد از آن محتلم شده و قبل از ظهر غسل كرده و چيزى نخورده است، آيا مى‌تواند نيّت روزه قضاى ماه رمضان يا استيجارى كند؟

جواب:  اگر قبل از فجر محتلم شده است، نمى‌تواند و اگر بعد از فجر محتلم شده است، مى‌تواند.

 

تعارض بين روزه نذرى و قضا

سؤال1326. كسى كه، هم روزه قضا و هم روزه نذرى دارد، كدام را بايد اوّل به‌جا بياورد؟

جواب:  اگر وقت يكى تنگ است، اوّل آن را به‌جا آورد و اگر وقت هر دو وسيع است، مخيّر است كه هر يک را خواست انجام دهد.

 

نذر به‌جا آوردن قضاى روزه رمضان در سفر

سؤال1327. آيا انسان مى‌تواند نذر كند كه روزه قضاى ماه رمضان خود را در سفر بگيرد؟

جواب:  صحيح نيست.

 

عدول از روزه مدت‌دار به روزه مدت‌دار ديگر

سؤال1328. عدول از روزه واجب مدت‌دار ـ مثل روزه قضا ـ به روزه واجب مدت‌دار ديگر ـ مثل روزه نذرى ـ جايز است يا نه؟

جواب:  در قبل از ظهر اشكال ندارد.

 

جهل به زمان روزه قضا

سؤال1329. اگر شخصى نداند كه قضاى ماه رمضان را بايد تا رمضان بعد گرفت، وگرنه كفّاره تأخير دارد، در اين صورت (ندانستن حكم)، اگر شخصى تا رمضان بعد روزه قضا را نگرفت، آيا كفاره تأخير واجب مى‌شود؟

جواب:  علم و جهل در اين مسئله فرقى ندارد.

 

باطل كردن سهوى روزه

سؤال1330. اگر در روزه واجب يا مستحب سهواً مُبطلى به‌جا آورده شود، روزه چه حكمى دارد و آيا فرقى بين روزه ماه رمضان و غير آن هست يا نه؟ و آيا فرقى در روزه‌اى كه وقتش وسيع است يا غير آن وجود دارد؟

جواب:  در غير بقاى بر جنابت، فرقى در عدم ابطال نيست و در آن مورد به مسئله ١٣١٧ رساله رجوع شود.

 

قصد روزه نبودن

سؤال1331. اگر روزه‌دارى قصد كند كه روزه نباشد، ولى تا غروب افطار نكند و مبطلى انجام ندهد، آيا روزه‌اش باطل است و در صورت بطلان آيا كفاره دارد؟

جواب:  اگر روزه واجب معين باشد، روزه‌اش باطل است و عدم وجوب كفّاره، محل تأمّل است. (مسئله ١٢٧٠ رساله).

 

نيت روزه يوم‌الشّک

سؤال1332. تكليف روزه‌دار در مورد نيّت روزه يوم‌الشک چيست؟

جواب:  روزى را كه انسان شک دارد آخر شعبان است يا اول رمضان، واجب نيست روزه بگيرد، و اگر بخواهد روزه بگيرد، نمى‌تواند نيّت روزه رمضان نمايد؛ بلكه بايد نيّت روزه قضا و مانند آن بنمايد و چنانچه بعداً معلوم شود رمضان بوده، از رمضان حساب مى‌شود و در صورتى كه قصد كند آنچه را كه فعلاً خدا از او خواسته است انجام دهد و بعد معلوم شود رمضان بوده نيز كافى است و چنانچه در چنين روزى به نيّت روزه قضا يا روزه مستحبى و مانند آن روزه بگيرد و در بين روز بفهمد كه رمضان است، بايد نيّت روزه رمضان كند.

 

تبديل نيت از مستحبى به قضا

سؤال1333. شخصى نيّت روزه مستحبى كرده، ولى قبل از ظهر مى‌فهمد كه روزه قضا بر ذمّه‌اش مى‌باشد، آيا مى‌تواند نيّت روزه قضا بكند و اگر نيّت كند، آيا ثواب روزه مستحبى را هم مى‌برد؟

جواب:  بله، مى‌تواند نيّت روزه قضا كند و ثواب روزه مستحبى را هم مى‌برد.

 

زمان نيّت روزه

سؤال1334. شخصى در روزه ماه رمضان تا طلوع آفتاب خوابيده و نيّت روزه آن روز را نكرده، آيا مى‌تواند از آن هنگام نيّت روزه كند؟

جواب:  اگر از شب قبل از خوابيدن نيّت داشته، همان كافى است.

 

ترديد در بطلان روزه

سؤال1335. اگر به گمان شخصى در روزه‌اش خلل ايجاد شده و شک دارد كه روزه‌اش باطل شده يا نه و اين ترديد بين بطلان و عدم بطلان چند ساعت طول مى‌كشد و بعد ترديدش برطرف شده و مى‌فهمد كه مبطل روزه انجام نداده است، آيا روزه‌اش صحيح است، در اين مورد چه فرقى بين روزه واجب و غير واجب وجود دارد؟

جواب:  روزه‌اش صحيح است و فرقى بين اقسام آن نيست.

 

يوم‌الشک

سؤال1336. مى‌دانيم اگر در يوم‌الشک ـ كه نمى‌داند آخر شعبان است يا اوّل ماه رمضان ـ نيّت رمضان كند، روزه آن روز باطل است. آيا در مسئله فوق تفاوتى بين اينكه قبل از ظهر يا بعد از ظهر بفهمند وجود دارد به اينكه اگر ساعت ٩ صبح فهميده باشد كه ماه رمضان است و تجديد نيّت كرد، آيا باز هم روزه آن روز باطل است و اگر باطل است، آيا مى‌تواند افطار كند؟

جواب:  اگر قصد قربت متمشّى شد ـ مثل اينكه جاهل به مسئله بوده ـ اشكال ندارد و در صورت بطلان، نمى‌تواند افطار كند.

 

روزه در عيد فطر

سؤال1337. اگر كسى از روى بى‌اطلاعى در روز عيد فطر روزه بگيرد، چه حكمى دارد؟

جواب:  اشكالى ندارد

 
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -