انهار
انهار
مطالب خواندنی

بقاء بر تقليد ميت

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال 15- تا چه زمانى جائز است بقاء بر تقليد ميت؟

جواب: اگر علم به تساوى رتبهء علمى مقلَّد ميت با مرجع تقليد زنده داشته باشد، يا آنكه نداند كدام يك اعلم از ديگرى است و متذكر فتواى ميت باشد. و اگر علم داشته باشد به اعلميت ميت واجب است بقاء بر آنچه متذكر از فتاواى او است، و اما اگر متذكر نباشد پس واجب است اخذ نمودن از مرجع تقليد زنده مطلقاً.

سؤال 16- اگر كسى مقلَّد ميت را اعلم از زنده بداند در مسأله سرمايهء ضرورى با اينكه به فتواى ميت عمل نكرده مع ذلك راهى دارد كه بر تقليد او در اين مسئله باقى بماند يا خير؟

جواب: اگر شرائط جواز بقاء محقق باشد و آن مسئله را ياد گرفته و متذكر است مى‏تواند باقى بماند.

سؤال 17- كسانى كه طبق فتواى آقاى شاهرودى مرحوم از سرمايه ضرورى وجوه نداده‏اند چنانچه آن سرمايه از بين برود حال سرمايه ديگرى پيدا مى‏كند و ضرورت هم دارد آيا مى‏تواند مثل سابق خمس سرمايه ضرورى فعلى كه مقلد شما مى‏باشد ندهد يا موردى ندارد؟

جواب: بايد به فتواى ما عمل نمايد.

سؤال 18- بنده از مقلدين مرحوم آية اللََّه سيد محسن حكيم بودم سابقاً سپس رجوع نمودم به سوى شما مطلقاً، آيا جائز است براى من الآن رجوع كنم به سوى ايشان در طهارت كتابى؟

جواب: بله مى‏توانيد اگر اين حكم را در زمان حيات ايشان از ايشان مى‏دانستيد تا الآن.

سؤال 19- زيدى تقليد مجتهدى مى‏كرده كه تسبيحات، را سه مرتبه احتياط واجب مى‏دانسته و همان وقت نماز قضا بر ذمه زيد بوده پس از فوت مجتهدش تقليد از شما مى‏كند، آيا مى‏تواند به يك تسبيحات نماز قضاى آن وقت را بخواند يا خير؟

جواب: بلى مى‏تواند قضا را به يك تسبيحه بياورد. واللََّه العالم.

سؤال 20- مقلدين جناب عالى كه دسترسى به شما ندارند و مسئله‏اى براى آنها پيش‏آمد مى‏كند و در رساله‏هاى شما هم نيست چنانچه در بعضى از رساله‏هاى علماى سابق جواب مسئله خود را بيابند آيا مى‏توانند عمل كنند يا خير؟

جواب: تقليد علماء فوت شده سابق ابتداءً جائز نيست و در مفروض سؤال، رجوع به مسئله 12 مى‏نمايد. واللََّه العالم.

سؤال 21- شخصى مى‏خواهد يك جواب قانع كننده‏اى از سبب عدم جواز تقليد ميت ابتداءً بداند، به طورى كه براى اين شخص جهل مركب يا تعصبى نباشد.

جواب: اين احتياج به درس خواندن زمان طولانى دارد و در اين پاسخ كوتاه نمى‏توان جواب داد، و چنانچه بخواهد حسب استعدادى كه دارد يعنى به طورى كه بتواند درك كند مباحث استدلالى اصولى را پس مراجعه كند به مباحث اجتهاد و تقليد از كتاب تنقيح كه تقرير بحث ما است.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -