انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

غسل ميّت

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال 162 -در شهرهاى بزرگ مثل تهران كه تراكم جمعيت در آنها بيشتر است همه روزه عده كثيرى فوت مى‌شوند و با محدوديتى كه غسالخانه‌ها دارند حتى گاهى سبب مى‌شود جنازه‌ها چند روز در نوبت براى غسل نگهدارى شوند اگر دستگاهى ساخته شود كه خود دستگاه همه كارهاى غسل را انجام بدهد و يا اينكه با زدن كليد برق براى هر قسمت از بدن ميت دستگاه كارها را انجام بدهد آيا اين نحوه غسل از نظر شرع مقدس اسلام كفايت از غسل ميت مى‌كند يا نه؟

جواب:در فرض سؤال بايد هر يك از غسلهاى سه‌گانه ميت به مباشرت غسل دهنده انجام شود و استفاده از وسايل برقى براى باز كردن شير آب و يا جابجائى جسد اشكال ندارد اما اگر دستگاه خود كار باشد كه مباشرت غسل دهنده در آن نباشد هر چند در يك غسل يا يك عضو هم باشد غسل صحيح نيست.

سؤال 163 -اگر براى زن مثل پيدا نشود كه او را غسل دهد و مردانى كه به او محرمند نباشند مردان اجنبى مى‌توانند او را غسل دهند؟

جواب:در فرض سؤال غسل ساقط است اگر چه احتياط اين است كه با امكان غسل بدون نظر، غير مماثل او را غسل دهد.

سؤال 164 -در حال غسل ميت اگر چنانچه ظرفى كه با آن آب سدر و كافور روى ميّت ميريزند با بدن ميت برخورد كند آيا بايد آن ظرف را آب كشيد و مجدداً داخل ظرف كافور و سدر زد يا نه؟

جواب:بايد ظرف مذكور آب كشيده شود سپس با آن ظرف از ظرف كافور و سدر آب كافور و سدر برداشته شود.

سؤال 165 -كسى كه ميت را غسل مى‌دهد اگر به عورت ميت نگاه نكند ولى دست او هنگام غسل به عورتين ميت بخورد و آنها را بشويد بدون دستكش و بدون پارچه آيا اشكال دارد يا خير؟

جواب:اشكال دارد.

سؤال 166 -اگر ميّت دندان مصنوعى داشته باشد و بيرون آوردن آن اسباب مجروح شدن ميت شود ماندن دندان در دهان ميت چه حكمى دارد؟

جواب:در فرض سؤال بيرون آوردن دندان لازم نيست بلكه در صورتى كه مستلزم مجروح شدن اطراف دهن ميت شود جايز نيست. و اللّه العالم.

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -