انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

استفتائات عزاداری- آیت الله جوادی آملی مدظله

بزرگ نمایی کوچک نمایی

استفتائات عزاداری- آیت الله جوادی آملی مدظله

سؤال: کف‌زدن در مراسم جشن اهل‌بیت (علیهم السّلام)، چه حکمى دارد؟ منظور از طرب ‏چیست؟ حدّ

لهو و لعب، چیست؟‏

پاسخ: الف) کف زدن در مراسمى که به نام اهل‌بیت (علیهم السّلام) تشکیل مى‌شود، اگر ‏در جامعه دینى

توهین تلقى شود، باید ترک شود. ب) طربِ مذموم خفّتِ شهوانى است. ج) ‏حدّ لعب آن است که مخصوص محفلِ تبه‌کاران باشد.

 جوادى آملى ١/١٢/٨٠. ‏

سؤال: قمه و زنجیر چاقویى زدن و تیغ کشیدن در مجالس عزاى اهل‌بیت (علیهم السّلام)، چه ‏حکمى دارد؟

پاسخ: چیزى که در شرایط کنونى، مایه‌ی وهن اسلام است، مانند قمه زدن و ...، جایز ‏نیست. چیزى که

 مایه تعظیم شعائر است یا سبب هتک نیست، مانند زنجیر زدن، جایز ‏است.

 جوادى آملى ١/١٢/٨٠.‏

سؤال: گفتن ذکرهایى مثل خداى من حسین است، من على‌اللّهیم و لا إله إلاّ فاطمه، چه ‏حکمى دارد؟

پاسخ: باید ترک شود.

جوادى آملى ١/١٢/٨٠.

سؤال: در برخى مجالس که براى بزرگداشت اهل‌بیت (علیهم السّلام) برپا مى‌شود، مسایلى ‏به چشم مى‌خورد؛ از جمله:‏

‏١ـ تصریح به الفاظى که دلالت بر الوهیت اهل‌بیت (علیهم السّلام) دارد؛ مانند: لا إله إلاّ ‏على و ... .‏

‏٢ـ خواندن اشعار و بیان مطالبى که مقام خداوند را در برابر اهل‌بیت (علیهم السّلام) ‏پایین مى‌آورد؛ مانند: خدا عکس على را ماچ مى‌کرد.‏

‏٣ـ انجام بعضى کارها در منظر مردم، براى اظهار ذلّت در برابر اهل‌بیت (علیهم السّلام) ؛ ‏مانند آویختن زنجیر به گردن و درآوردن صداى حیوانات.‏

‏٤. نسبت دادن برخى امور به اهل‌بیت (علیهم السّلام) که به ظاهر با عصمت آنان ‏منافات دارد.‏

برخى افراد در توجیه این اعمال که در آن شائبه حرمت وجود دارد، مى‌گویند: دستگاه امام ‏حسین (علیه السّلام) از محدوده‌ی فقه خارج است. لطفاً با بیان نظر شریفتان، راه‌گشاى ما ‏براى دست‌یابى به بینشى به دور از اشتباه و بهره‌مندى صحیح از مجالس اهل‌بیت ‏‏(علیهم السّلام) باشید.‏

پاسخ: الف) اهل‌بیت عصمت و طهارت (علیهم السّلام) همتاى قرآن کریم، معصوم و حجّت ‏الهى‌اند.‏

ب) تعظیم شعائر اهل‌بیت (علیهم السّلام)، مورد ترغیب اکید شارع مقدس است.‏

ج) در تمام مراسم، لازم است از غلو پرهیز شود.‏

د) لازم است در همه مراسم، از گفتار یا رفتارى که موجب هتک مقام شامخ امامت و وهن ‏خاندان عصمت یا اهانت به اصل عزادارى است، احتراز شود.‏

هـ) نهضت سیّد الشهداء (علیه السّلام) براى احیاى حق و اماته باطل بود؛ کارى که حق ‏نباشد، انجام آن مخالف هدف قیام حسینى (ارواحنا فداه) است.

سؤال: در مراسم عزاى سیّد الشهداء (علیه السّلام) لطمه زدن به صورت به دور از ریا و تظاهر، ‏چه حکمى دارد؟

پاسخ: صرف نظر از حکم لطمه‌زدن به صورت در مصیبت، انجام چنین کارى اگر موجب ضرر ‏قابل اعتنا نباشد، اشکال ندارد.

 جوادى آملى ١٢/٤/٨١.‏

سؤال:  هروله کردن (حالتى بین راه‌رفتن و دویدن) همراه با سینه‌زنى در مراسم عزادارى، چه ‏حکمى دارد؟

پاسخ: هروله، ذاتاً اشکال ندارد، ولى اگر موجب وهن عزادارى شود، اشکال دارد.

 جوادى ‏آملى ١٢/٤/٨١.‏

سؤال: سینه زدن با بدن برهنه، به دور از چشم نامحرم، چه حکمى دارد؟

پاسخ: در صورتى که مصون از نگاه نامحرمانه ـ نه خصوص نامحرم ـ باشد، اشکال ندارد.

 

سؤال: آیا شخصی آگاهانه و از روی عمد که خود مبتلا به ویرس HIV می‌باشد شخص یگری را مبتلا به ایدز نماید قاتل محسوب می‌شود و قتل عمد صورت گرفته؟

جواب1: ویروس ایدز و ابتلای به آ‌ن مراتبی دارد.

جواب2: تماس و ارتباط با شخص دیگر اقسامی دارد.

جواب3: اثرپذیری شخص دیگر متفاوت است.

جواب4: اگر رأی نهایی کارشناس بدون معارض این بود که فلان قسم از ابتلا کُشنده و درمان‌ناپذیر است کسی که مبتلا است دیگری را عالماً، عامداً مبتلا نماید و آ‌ن شخص دیگر به استناد همین ابتلا بمیرد قتل عمد محسوب می‌شود.

سؤال: قمه و زنجیر چاقویی زدن و تیغ کشیدن در مجلس عزای اهل‌بیت چه حکمی دارد اگر خصوصی باشد و عمومی چه حکمی دارد؟

جواب1: چیزی که در شرایط کنونی مایهٴ وهن اسلام است مانند قمه زدن و.. جایز نیست.

جواب2: چیزی که مایهٴ تعظیم شعائر اسلام یا سبب هتک نیست مانند زنجیر زدن جایز است.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -