انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

فتاوای آیت الله العظمی سبحانی (مدظله)

بزرگ نمایی کوچک نمایی

ارحام كيست؟

سؤال: منظور از ارحامى كه قطع رابطه با آنان حرام است چه كسانى مى باشند؟

جواب: بسمه تعالى: مقصود ارحام نسبى است، تعيين حدود آن با عرف است البته زمان ومكان نيز در تشخيص مصاديق مؤثر است، در اجتماعات كوچك چه بسا وابستگان دور جزء ارحام شمرده مى شوند ولى در اجتماعات بزرگ از ارحام شمرده نمى شوند. والله العالم

 

صله رحم

سؤال: آيا با كسى كه قطع رحم نموده مى توان قطع رابطه نمود؟

جواب: بسمه تعالى: وجوب صله رحم مطلق است و مشروط نيست و در روايت آمده است«صِلْ لمَن قطعك». والله العالم

 

منع شوهر از صله رحم

سؤال: آيا شوهر مى تواند همسر را از صله رحم با بستگانش منع نمايد؟

جواب: بسمه تعالى: شوهر حق ندارد همسر را به امر حرام مثل قطع رحم وادار كند، به هر حال اگر انجام وظيفه مايه ايجاد مشكل جدى براى وى باشد در اين صورت تكليف ساقط است. والله العالم

 

صله رحم و قهر

سؤال: يكى از ارحام با ما رفت و آمد نمى كند و هيچ نوع ارتباطى ندارد ولى قهر نمى باشد آيا كار او قطع رحم است؟

جواب: بسمه تعالى: قطع رحم است وبايد ترك شود. والله العالم

 

قصد قربت در صله رحم

سؤال: در صله رحم قصد قربت لازم است؟

جواب: بسمه تعالى: شرط نيست. والله العالم

 

ارتباط با فاميل تارك نماز

سؤال: ارتباط با اقوام نزديكى كه نماز نمى خوانند جائز است؟

جواب: بسمه تعالى: قطع رحم حرام است و در حد امكان ارتباط را قطع نكنيد چه بسا ممكن است ارتباط باعث اصلاح آنان شود . والله العالم

 

ارتباط با فاميل غير شيعه

سؤال: اگر بين ارحام، كسى غير امامى باشد آيا قطع رابطه با آن شخص جايز است؟

جواب: بسمه تعالى: مسلمان بودن كافى است و قطع رحم در مورد پدر و مادر، در صورت كفر آنها نيز جائز نيست . والله العالم

 

قطع رابطه با فاميل در دوران تحصيل

سؤال: از برخى از علماى سابق نقل شده در دوران تحصيل علم تمام نامه هايى كه از فاميل به دست او مى رسيد نمى خواند تا اينكه از جهت علمى به مقامات عالى رسيد آيا كار وى قطع رحم محسوب مى شود؟

جواب: بسمه تعالى: اين قضيه مربوط به مرحوم ملامهدى نراقى است در دوران تحصيل او در اصفهان اتفاق افتاده است و او به وظيفه شخصى خود آشنا بوده است ولى كار او الگو براى ديگران نيست . والله العالم
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -