انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

فتاوای آیت الله العظمی مظاهری (مدظله)

بزرگ نمایی کوچک نمایی

خوردن غذاي شبهه ناک با «بسم الله» 

سوال :  جنابعالی در بحث های اخلاقی در خصوص حق اولاد که در سایت موجود است، فرموده اید که برای تربیت اولاد باید مراقب غذای شبهه ناک باشید. اما در بحث های دیگر فرموده اید با گفتن یک «بسم الله الرحمن الرحیم» و خوردن غذا مشکل حل می شود. می خواستم این دو مطلب را تبیین کنید.

 جواب : به طور كلي از غذاي شبهه ناك پرهيز كردن خوب است، ولي اگر در مضيقه و سختي بيفتد، با «بسم الله» غذا را بخورد.

زن قصّاب 

سؤال: آيا زن‌ مي‌تواند سر حيواني‌ را ببرد يا خير؟ آيا علاه‌ بر شرايطي‌ كه‌ در ذبح‌ براي‌ مردان‌ بيان‌ شده‌ است‌، شرايط‌ ديگري‌ براي‌ زنان‌ وجود دارد يا خير؟

جواب:  فرقي‌ ميان‌ زن‌ و مرد نيست‌، هر دو مي‌توانند اين‌ كار را انجام‌ دهند.

  

 قصّاب لال 

سؤال: شخصي‌ لال‌ است‌ و مي‌خواهد قصّابي‌ كند و حيوان‌ ذبح‌ نمايد، البته‌ عند الذباحة و تزكيه‌ خداي‌ متعال‌ را متوجّه‌ است‌، ذبيحه او شرعاً چه‌ صورتي‌ دارد؟ اگر اشاره‌ كند به‌ جاي‌ نام‌ خداي‌ متعال‌ صحيح‌ است‌؟

جواب:  اگر كسي‌ نيست‌ كه‌ آن‌ را ذبح‌ كند اشاره گنگ‌ (يا اخرس‌) در گفتن‌ نام‌ خدا كفايت‌ مي‌كند.

- گنگ‌ به‌ زبان‌ فارسي‌ همان‌ اخرس‌ زبان‌ عربي‌ است‌.

گفتن بسم الله براي ذبح کشتارگاهي 

سؤال: اگر با فشار يك‌ دكمه‌، در يك‌ لحظه‌ دهها گوسفند و گاو يا مرغ‌ ذبح‌ مي‌شود، آيا گفتن‌ يك‌ بسم‌ الله كافي‌ است‌؟

جواب:  يك‌ بسم‌ الله كافي‌ است‌.

ذبح مرغ با دستگاه 

سؤال: ذبح‌ مرغ‌ با دستگاه‌، با توجّه‌ به‌ كثرت‌ احتياج‌ به‌ ذبح‌، چه‌ صورتي‌ دارد؟

جواب:  اگر شرايط‌ شرعي‌ مراعات‌ شود، ذبح‌ با دستگاه‌ مانعي‌ ندارد.

 

ماهيهاي وارداتي از کشورهاي غيراسلامي 

سؤال: ماهيهايي‌ كه‌ از كشورهاي‌ غير اسلامي‌ وارد مي‌شود، در صورتي‌ كه‌ ندانيم‌ زنده‌ صيد شده‌اند يا نه‌، آيا مي‌توان‌ از آنها استفاده‌ كرد؟

جواب:  اشكال‌ ندارد
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -