آغاز خلافت مروان حمار، پس از خلع ابراهیم بن ولید
ابراهیم بن ولیدبن عبدالملک بن مروان ، سیزدهمین نفرى است که ازطایفه غاصب بنى امیه به حکومت رسید. وى پس از کشته شدن برادرش یزیدبن ولید، در ذىقعده سال 126 قمرى به خلافت رسید
در زمان این دوخلیفه اموى ، جهان اسلام را اغتشاش و چند دستگى فراگرفته بود. از یک سو، مردم بهعاملان و فرمانداران خلیفه بى اعتنایى کرده و بسیارى از آنان را از شهرهاى خود مىراندند و از سوى دیگر داعیان بنى عباس در حال مبارزه بى امان با اصل حکومت بنى امیهبودند و مردم را به حکومترضا من ال محمد صلّى اللّه علیه و آلهفرامى خواندند.
مروانبن محمد بن مروان ، عامل خلیفه در منطقه ارمنستان ، پس از شنیدن خبر مرگ یزید وجانشینى برادرش ابراهیم بن ولید، با سپاهى منظم و توانمند از ارمنستان به سوى شامعازم گردید، تا قدرت را در دست گرفته و به خلافت امویان ، استحکام بیشترى بخشد. وىکه به دلیرى و رزمندگى در میدان مبارزه ، مشهور بود و ابهت نام و حرکت او، خلیفهوقت را به تزلزل مى آورد، شهرهاى میان ارمنستان و شام را یکى پس از دیگرى گشود و باسپاه سلیمان بن هشام بن عبدالملک که از سوى ابراهیم بن ولید به نبرد او آمده بود،در مکانى به نامعین الجرّکه میانبعلبک و دمشق ، در منطقه بقاع واقع است ، درگیر شد و سپاه خلیفه را وادار به پذیرششکست و عقب نشینى نمود.
سپس به سوى دمشق ، تهاجم نمود و از مردم این شهر براىخویش بیعت گرفت.
ابراهیم بن ولید که در مقابل عمل انجام شده قرار گرفته بود،چاره اى جز تسلیم و پذیرش خلافت مروان نداشت . بدین جهت ، خود را از خلافت خلع و بامروان حمار بیعت کرد.
آغاز خلافت مروان حمار پس از خلع ابراهیم ، در روز پانزدهمصفر سال 127 قمرى واقع گردید
مروان از سال127 تا سال 132 قمرى در منصب خلافت قرار داشت و به حکومت امویان ، قدرت و استحکامنسبى بخشید، ولى در برابر جنبش سراسرى عباسیان تاب مقاومت نیاورد و سرانجام به دستآنان کشته گردید. با کشته شدن وى ، خلافت امویان که از سال 41 قمرى پس از صلح امامحسن مجتبى علیه السّلامآغاز گردیده بود، در این تاریخ 132 قمرىبه پایان نکبتبار خویش رسید و با سرافکندگى و شکست نظامى ، سیاسى ، اجتماعى و عقیدتى در جامعهاسلامى مواجه گردید. وَ سَیَعْلَمُ الَّذینَ ظَلَمُوا اىَّمُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُونَ