انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

رمي در شب

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال: آيا بانوان مي‎توانند در شب رمي كنند؟ و در صورت جواز، آيا اين امر اختصاص به بانواني دارد كه از رمي در روز معذورند، يا بطور مطلق براي بانوان رمي در شب جايز است و آيا اختصاص به رمي روز دهم دارد يا نه؟

پاسخ: زنها در صورتي كه معذور نباشند بايد در روز رمي كنند و اگر به خاطر ازدحام فوق العاده نتوانند در روز رمي كنند جايز است در شب رمي كنند ولي نسبت به شب دهم در صورت عدم عذر هم مي‎توانند شب رمي كنند.

سؤال: آيا پرستار مثل مريض جايز است كه در شب عيد، رمي جمرات كند يا نه؟

پاسخ: پرستار اگر با وصف پرستاري بتواند در روز رمي كند رمي در شب براي او جايز نيست. ولي اگر با اين وصف نتواند در روز رمي نمايد حكم مريض را دارد.

سؤال: در صورت جواز رمي در شب، آيا شب قبل بايد انجام دهند و يا شب بعد هم مي‎توانند انجام دهند؟

پاسخ: در صورت وجود عذر از رمي در روز، رمي در شب قبل و يا شب بعد هر دو جايز است.

سؤال: در صورتي كه بتوانند رمي روز قبل و بعد را در يك شب انجام دهند، آيا مي‎توانند هر دو را قبل از نصف شب انجام دهند، مثلاً رمي روز يازدهم و دوازدهم را در شب دوازدهم، قبل از نصف شب انجام دهند يا نه؟

پاسخ: اگر يقين داشته باشند كه رمي روز بعد را هم نمي‎توانند در روز انجام دهند مي‎توانند در فرض مرقوم در شب دوازدهم رمي كنند.

سؤال: شخصي كه نائب است زنها را بعد از نيمه شب از مشعر به مني براي رمي جمره برد آيا خودش هم مي‎تواند رمي جمره نمايد يا حتماً بايد در روز عيد جمره عقبه را رمي نمايد.

پاسخ: شخص مذكور بايد در روز عيد رمي جمره عقبه را انجام دهد.

سؤال: كساني كه با عذر از رمي در روز مي‎توانند شب رمي كنند، آيا لازم است شب رمي كنند، يا مي‎توانند همان روز نايب بگيرند؟

پاسخ: بايد شب رمي كنند.

سؤال: اگر مردي كه مي‎تواند در روز رمي نمايد، براي رمي زني نايب شود، آيا مي‎تواند رمي زن را در شب انجام دهد؟

پاسخ: نمي‎تواند، و بايد رمي را در روز انجام دهد.

سؤال: آيا بدون عذر مي‎توان در شب رمي كرد يا كافي نيست، و اگر در شب صحيح است آيا گناهي هم مرتكب شده است، و هم چنين تأخير ذبح از روز عيد قربان هر چند صحيح است، ولي آيا گناهي هم مرتكب شده است؟

پاسخ: بدون عذر، رمي در شب واقع نمي‎شود، و اگر بدون عذر رمي در روز را ترك نمايد گناه كرده است، و هم چنين اگر ذبح را عمداً از روز عيد تأخير بياندازد ـ علي الاحوط ـ معصيت نموده است، هر چند ذبح صحيح است.

سؤال: همراهان زنان و معذورين كه بعد از نيمه شب از مشعر به مني كوچ مي‎كنند، آيا مي‎توانند شبانه، رمي جمره عقبه كنند؟ يا بايد صبر كنند و بعد از طلوع آفتاب، رمي كنند؟

پاسخ: اشخاص مذكور، بايد بعد از طلوع آفتاب رمي كنند.

سؤال: زناني كه در روز عيد به خاطر ازدحام نمي‎توانند رمي كنند وظيفه‎شان چيست؟

پاسخ: شب رمي كنند.

سؤال: آيا زنان مي‎توانند در صورت ازدحام و عدم تمكن از رمي نايب بگيرند؟

پاسخ: اگر در شب هم متمكن نباشند بايد نائب بگيرند.

سؤال: بانواني كه توانايي رمي جمره عقبه را در روز عيد ندارند آيا مي‎توانند در شب عيد رمي كنند؟

پاسخ: بلي، در صورت عدم عذر هم مي‎توانند شب رمي كنند.

سؤال: آيا زنها مطلقا مجازند همان شب دهم رمي نمايند يا نه؟

پاسخ: بلي، مطلقا مجاز هستند.

سؤال: آيا كوچ كردن شب دهم و درك كردن وقوف اضطراري مشعر و رمي در شب دهم براي زنان جايز است و آيا با اين حال زنان مي‎توانند نايب شوند؟

پاسخ: جايز است و نيابت آنها اشكال ندارد.

سؤال: چون روز عيد، رمي جمره براي زنها بسيار كار دشواري است و شبها هم اياب و ذهاب خيلي مي‎شود آيا زنها مي‎توانند جهت رمي نايب بگيرند كه اصلاً خودشان از خيمه مني بيرون نروند يا نه؟

پاسخ: اگر به حدّ عسر و حرج برسد مي‎توانند نائب بگيرند و الاّ بايد خودشان رمي نمايند.

سؤال: زني كه احتمال بدهد رمي، باعث قاعدگي او مي‎شود آيا كافي است در رمي نايب بگيرد؟

پاسخ: كافي نيست مگر اينكه حائض شدن در آن حال براي او مستلزم عسر و حرج باشد.

سؤال: آيا مي‎شود كه زنها را شب دهم بعد از نصف شب از مشعر به مني بياورند و همان شب آنان را به جمره عقبه ببرند و رمي كنند و بعد به خيمه برگردانند و نزديك غروب روز يازدهم مجدداً آنان را به جمرات ببرند تا شب دوازدهم هم رمي يازدهم انجام دهند و هم رمي روز دوازدهم را، با توجه به ازدحام و خطرهاي احتمالي؟

پاسخ: براي زنها رمي جمره عقبه پس از وقوف به مشعر و آمدن به مني در همان شب عيد قربان مانع ندارد ولي رمي روز يازدهم و دوازدهم در صورتي براي آنان در شب صحيح است كه از رمي روز معذور باشند.

برخي از مسائل رمي در بحث رمي جمرات خواهد آمد.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -