انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

بیتوته در منی

بزرگ نمایی کوچک نمایی

١ – مدت زمان بیتوته در منی

سؤال: آیا حجّاج مى توانند شب دوازدهم، بعد از نیمه شب شرعى به مکّه بیایند و عصر روز دوازدهم فقط براى رمى جمرات به منى برگردند و عمل خویش را انجام دهند؟

جواب: براى بیتوته در منى کافى است نیمه اوّل یا نیمه دوّم شب را بمانند.

٢ – اقامت زنان در منی

سؤال: آیا زنها مى توانند شب دوازدهم رمى جمرات نمایند و همان شب به مکّه بروند و دیگربه منى برنگردند یا باید مانند مردان تا ظهر در منى بمانند؟

جواب: باید مانند مردان تاظهر درمنى بمانند مگر این که از ماندن معذور باشند.

٣ – نصب چادرهای بعضی حجاج در خارج منی

سؤال: در اثر کثرت حجّاج چادرهاى بعضى از حجّاج را خارج از منى نصب مى کنند تکلیف چیست؟

جواب: در مقام ضرورت اشکال ندارد و در غیر این صورت جایز نیست.

٤ – وظیفه کسی که بیتوته ابتدای شب منی را درک نمی کند

سؤال: شخصى قصد دارد بعد از انجام اعمال سه گانه منى، جهت انجام اعمال پنج گانه به مکّه برود، ولى مى داند اگر به مکّه برود چند ساعت از بیتوته ابتداى شب منى را درک نمى کند. وظیفه اش چیست؟

جواب: با توجّه به این که بیتوته نصف دوّم شب نیز کافى است، اشکالى ندارد.

٥ – چرت زدن در عبادت شب یازدهم و دوازدهم در مسجد الحرام

سؤال: شخصى در شب یازدهم و دوازدهم در مسجدالحرام به عبادت مشغول مى شود. با توجّه به این که باید تمام شب را مشغول عبادت باشد، چنانچه بر اثر خستگى مرتّباً چرت بزند و بیدار شود، چه حکمى دارد؟

جواب: هرگاه به قدرى چرت بزند که صدق نکند تمام شب را مشغول عبادت بوده کافى نیست، و باید کفّاره بدهد.

٦ – بازگشت به منی در روز دوازدهم قبل از ظهر

سؤال: شخصى در شب دوازدهم پس از نیمه شب از منى به مکّه مى رود، و روز بعد براى رمى جمرات به منى باز مى گردد. آیا لازم است قبل از ظهر به منى بازگردد؟ یا چون وظیفه اى غیر از رمى ندارد، بعد از ظهر هم مى تواند بیاید؟

جواب: احتیاط واجب آن است که قبل از ظهر به منى بیاید، و بعد از ظهر حرکت کند.

٧ – خروج از منی قبل از ظهر دوازدهم ذالحجة

سؤال: مدیر کاروان زنها را قبل از ظهر دوازدهم از منى خارج نموده است. وظیفه کسانى که از مسأله اطّلاع نداشته اند، یا اگر متوجّه بودند نمى توانستند بدون همراهان و مدیر کاروان در منى بمانند، چیست؟

جواب: با توجّه به این که عذر داشته اند، مانعى ندارد.

٨ – بیتوته نیمه دوم شب در منی

سؤال: سابقاً فرمودید شخصى که نصف اوّل شب را در منى نبوده واجب است نصف دوم را در منى بماند. آیا چنین شخصى کفّاره هم باید بپردازد؟

جواب: کفّاره ندارد.

٩ – آگاهی از بیتوته در غیر منی پس از چند سال

سؤال: این جانب مدیر کاروان هستم. چندین سال قبل به اتّفاق اعضاى کاروان در جایى که یقین داشتم جزء منى است مستقر شدیم، و شبهاى یازدهم و دوازدهم را در آنجا بسر بردیم. سالهاى بعد یقین کردم که آنجا جزء منى نبوده است. با توجّه به این مطلب، لطفاً بفرمائید:

الف) آیا کفّاره اى بر من و سایر حجّاج واجب است؟

ب) در صورتى که کفّاره واجب باشد، آیا فّاره سایر حجّاج هم بر عهده من است؟

ج) آیا لازم است این مطلب را به اعضاى کاروان اطّلاع دهم؟

جواب: کفّاره ترک بیتوته بنابر احتیاط واجب بر خود شما لازم است، ولى اعلان به دیگران لازم نیست; امّا اگر آنها با خبر شوند و کفّاره بدهند، شما باید آنها را راضى کنید. ضمناً دامنه هاى کوههاى اطراف منى، جزء منى است.

١٠ – تغییر در علامت گذاری حدود منی

سؤال: علامت گذارى حدود منى در سالهاى قبل، با آنچه اکنون توسّط حکومت عربستان صورت گرفته متفاوت است. اینجانب، که مدیر کاروان هستم، در سالهاى قبل به اتّفاق کاروان در قطعه زمینى بیتوته کردیم که طبق علامتگذارى قدیم جزء منى بوده، و طبق علامت گذارى فعلى خارج از منى محسوب مى شود. تکلیف ما نسبت به این مسأله چیست؟ آیا لازم است به اطّلاع حجّاج برسانم؟

جواب: اگر در محلّى بیتوته کرده اید که یقین داشته اید جزء منى است، تا یقین به خلاف آن پیدا نکنید کفّاره اى به شما تعلّق نمى گیرد، و در این صورت اعلان به سایر حجّاج لازم نیست; و علامت گذاریهاى فعلى قابل قبول است.

١١ – تغییر در علامت گذاری حدود منی

سؤال: علامت گذارى حدود منى در سالهاى قبل، با آنچه اکنون توسّط حکومت عربستان صورت گرفته متفاوت است. اینجانب، که مدیر کاروان هستم، در سالهاى قبل به اتّفاق کاروان در قطعه زمینى بیتوته کردیم که طبق علامتگذارى قدیم جزء منى بوده، و طبق علامت گذارى فعلى خارج از منى محسوب مى شود. تکلیف ما نسبت به این مسأله چیست؟ آیا لازم است به اطّلاع حجّاج برسانم؟

جواب: اگر در محلّى بیتوته کرده اید که یقین داشته اید جزء منى است، تا یقین به خلاف آن پیدا نکنید کفّاره اى به شما تعلّق نمى گیرد، و در این صورت اعلان به سایر حجّاج لازم نیست; و علامت گذاریهاى فعلى قابل قبول است.

١٢ – بیتوته در منی در نیمه دوم شب

سؤال: کسى که نیمه اوّل شب را در خارج از منى بیتوته کرده است، آیا جایز است که به مسجدالحرام برود و نیمه دوّم شب را آن جا بیتوته کند بدون این که به منى جهت بیتوته برگردد؟

جواب: احتیاط واجب آن است که براى بیتوته نیمه دوّم شب به منى برگردد.

١٣ – اعتبار حدود عرفات و مشعر و منی

سؤال: آیا حدودى که براى «عرفات» و «مشعر» و «منى» مشخّص شده، و علاماتى که نصب کرده اند، جهت مناسک حج اعتبار دارد؟

جواب: آرى معتبر است.

١٤ – نصب چادرهای بعضی حجاج در خارج منی

سؤال: در اثر کثرت حجّاج چادرهاى بعضى از حجّاج را خارج از منى نصب مى کنند تکلیف چیست؟

جواب: در مقام ضرورت اشکال ندارد و در غیر این صورت جایز نیست.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -