انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

انجام به صورت متعارف

بزرگ نمایی کوچک نمایی

١ – برگشتن قسمتی از مسیر سعی

سؤال: شخصى به هنگام سعى، جهت کنترل همراهان خود گاهى به عقب بر مى گشته، و مجدّداً همان مسافت را طى مى کرده است. آیا سعى او اشکال دارد؟

جواب: اشکال ندارد و اعاده لازم نیست; ولى بهتر است این کار را نکند.

٢ – حرکت به صورت عقب عقب در سعی

سؤال: شخصى به هنگام سعى، گاهى عقب عقب به طرف مروه یا صفا حرکت کرده است. تکلیفش چیست؟

جواب: مى تواند برگردد و جبران نماید، و سعى او اشکال ندارد.

٣ – تاخیر انداختن در انجام سعی

سؤال: یکى از دوستانم طواف و نماز طواف را انجام داد، و سعى را به روز بعد، یا روزهاى آینده، محوّل کرد. آیا این تأخیر ضرر دارد، و باید طواف و نماز آن را دوباره بجا آورد؟

جواب: اعاده لازم نیست، ولى کار خلافى کرده; زیرا نباید سعى را اختیاراً به روز بعد موکول کند.

٤ – کسی که در هنگام سعی با چرخ قسمتی از مسیر را خواب باشد

سؤال: کسى که در حال سعى سوار بر چرخ بوده، به علّت خستگى زیاد در بعضى از حالات رفت و برگشت به خواب رفته است. آیا سعى او صحیح است؟

جواب: اشکالى ندارد.

٥ – کسی که تمام دورهای سعی را در خواب باشد

سؤال: اگر شخصى در سعى صفا و مروه سوار بر چرخ باشد، و تمام هفت دور را در خواب باشد، چه حکمى دارد؟

جواب: احتیاط واجب آن است که اعاده کند.

٦ – نائب گرفتن برای قسمتی از سعی

سؤال: آیا قسمتى از سعى، براى کسانى که قادر نیستند تمام آن را خودشان انجام دهند، قابل نیابت است؟

جواب: در صورت امکان آنها را در باقیمانده، سوار بر چرخ و مانند آن سعى دهند، در غیر این صورت براى تمام سعى نایب بگیرند.

٧ – برگشت از مسیر رفت هنگام سعی

سؤال: همان گونه که اطّلاع دارید در سعى صفا و مروه، حجّاج از یک طرف مى روند و از سمت دیگر باز مى گردند; یعنى انتهاى مسیر رفت با ابتداى مسیر بازگشت چند متر فاصله دارد، اگر شخصى از همان مسیرى که رفته بازگردد چه حکمى دارد؟

جواب: اشکالى ندارد; ولى نباید مزاحم دیگران شود.

٨ – رفتن به بالای کوه صفا و مروه

سؤال: تصوّر مى کردم رفتن بالاى کوه صفا و مروه لازم است، و چون این مقدار مسافت را بر اثر فشار جمعیّت بى اختیار بالا رفته بودم، به محلّ سعى برگشتم، و آن قسمت را دوباره انجام دادم، و در حقیقت مقدارى از مسافت را دو بار طى کردم. آیا سعى من صحیح است؟

جواب: اگر به نیّت احتیاط عمل کرده اید ضررى ندارد; ولى رفتن روى کوه و حتّى بالاى کوه واجب نیست.

٩ – سعی به روی قسمت سنگ فرش کوه

سؤال: ابتداى کوه صفا و مروه بر اثر تعمیرات و سنگ فرش درست روشن نیست. کارکنان مسجد الحرام با گرفتن حقّ الزحمه از حجّاج پیر و مریض، آنها را با چرخ سعى مى دهند; ولى زودتر از دورِ حجّاجِ پیاده دور مى زنند. تکلیف این افراد چیست؟

جواب: قسمت سربالائى مفروش جزء کوه است، و مسیرى را که چرخها طى مى کنند قطعاً روى کوه صفا و مروه است، و هیچ اشکالى ندارد.

١٠ – عدم کفایت حج نذری از حجة الإسلام

سؤال: آیا انجام حجی که به وسیله نذر واجب شده کفایت از حجة الاسلام می کند؟

جواب: کافی نیست.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -