انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی
قبلی فهرست بخش فهرست اصلی بعدی

۱۱ - موالات

بزرگ نمایی کوچک نمایی
(مسأله 1114) انسان بايد1 نماز را با موالات بخواند يعني كارهاي نماز مانند ركوع و سجود و تشهّد را پشت سر هم بجا اورد2 و چيزهايي را كه در نماز مي خواند به طوري كه معمول است پشت سر هم بخواند3 و اگر به قدري بين آنها فاصله بيندازد كه نگويند نماز مي خواند نمازش باطل است4.
1- تبريزي:  بنابراحتياط لازم...
2- وحید: و بین آنها به اندازه ای فاصله نیندازد که صورت نماز به هم بخورد...
۳- زنجاني: و اگر موالات را رعايت نكند  و به قدری فاصله بیندازد که از صورت یک عمل خارج شود باید نمازش را دوباره بخواند...
4- فاضل، نوري، مظاهری: گرچه به طور سهوي باشد.
زنجاني: نمازش بي ترديد باطل است هر چند از روي سهو يا اضطرار باشد.
تبريزي: نمازش اشكال دارد.
*****
امام خامنه ای مسأله ۳۰۳: نمازگزار باید اجزای نماز، مانند رکوع، سجده، تشهد و غیر اینها را پی‌درپی به جا آورد و بین آنها فاصله طولانی و غیر متعارف نیندازد، به این امر موالات گفته می‌شود. بنابراین اگر بین اجزای نماز به قدری فاصله شود که در نظر بیننده از حالت نماز خواندن خارج شود، نماز باطل است.
مكارم: مسأله 993 - نمازگزار بايد موالات را رعايت كند، يعني در ميان كارهاي نماز، مانند ركوع و سجود و تشهّد آنقدر فاصله نيندازد  كه از صورت نماز خارج شود و گرنه نمازش باطل است خواه عمدا باشد يا از روي سهو.
جوادی آملی: مسأله 1149- واجب است نمازگزار افعال و اذکار نماز را پشت سر هم به‌جا بیاورد، به صورتی که عرفاً وحدت اتصالیِ آن محفوظ بماند و اگر فاصلهٔ بین اجزای نماز به قدری باشد که نگویند نماز میخواند، نماز او باطل است، هرچند ایجاد فاصلهٔ زیاد، سهوی باشد.
(مسأله 1115) اگر در نماز سهوا بين حرفها يا كلمات فاصله بيندازد و فاصله به قدري نباشد كه صورت نماز از بين برود1 چنانچه مشغول ركن بعد نشده باشد بايد آن حرفها يا كلمات را به طور معمول بخواند2 و اگر مشغول ركن بعد شده باشد، نمازش صحيح است3.
1- فاضل، نوري: اگر در نماز عمدا بين حرفها يا كلمات فاصله بيندازد و فاصله به قدري نباشد كه صورت نماز  از بين برود نمازش باطل نمي شود(نوري: بنابراحتياط واجب نمازش باطل مي شود) و اگر سهوا باشد...
مظاهری: اگر در نماز عمداً بین حرف ها یا کلمات فاصله بیندازد گرچه فاصله به قدری نباشد که صورت نماز از بین برود، نمازش باطل است و اگر سهواً باشد...
2- خوئي، تبريزي، سيستاني: و در صورتي كه چيزي بعد از آن خوانده شده لازم است تكرار نمايد...
3- گلپايگاني، صافي، فاضل، سبحانی: مگر در تكبيره الاحرام كه اگر فاصله بين كلمات آن به قدري باشد كه از صورت تكبيره الاحرام خارج شود نماز باطل است.
بهجت: و احتياط در اين است كه بدون عذر و سهو، از پي در پي اوردن مسامحه نكند اگر چه طوري نيست كه موالات را به هم بزند.
*****
زنجاني: مسأله 1124- انسان  در نماز نبايد بين حروف يا كلمات فاصله بيندازد به طوري كه صورت قرائت يا ذكر از بين برود و اگر عمدا به قدري فاصله بيندازد كه نگويند كه قرائت يا ذكر مي خواند نمازش باطل است و اگر سهوا فاصله بيندازد و فاصله به قدري نباشد كه صورت نماز از بين برود، چنانچه مشغول ركن بعد نشده باشد بايد آن كلمات را به طور معمول بخواند و در صورتي كه چيز واجبي بعد از آن خوانده شده لازم است تكرار نمايد و اگر مشغول ركن بعد شده باشد نمازش را ادامه می دهد و صحيح است.
امام خامنه ای: مسأله ۳۰۴- اگر میان کلمه ها یا حروف یک کلمه (در غیر تکبیرة الاحرام و سلام) سهواً فاصله غیرمتعارف بیاندازد ولی طوری نباشد که صورت نماز از بین برود و هنگامی متوجه شود که وارد رکن بعد از آن شده باشد نماز صحیح است و تکرار آن کلمات و جملات لازم نیست ولی اگر پیش از وارد شدن در رکن بعدی متوجه شود باید برگردد و آنها را دوباره بخواند.
مكارم: مسأله 994 - اگر در میان حرفها يا كلمات قرائت يا كلمات ذكر و تشهّد سهوا فاصله بيندازد كه صورت قرائت و كلمات از بين برود ولي صورت نماز از بين نرود بايد برگردد و به طور صحيح بخواند، مگر آن كه وارد ركن بعد شده باشد كه نمازش صحيح است و بازگشت ندارد.
وحید: مسأله 1124 - اگر در نماز عمدا بین حرف ها یا کلمات به قدری فاصله بیندازد که صورت کلمه یا ترکیب کلمات به هم بخورد نمازش باطل است مگر اینکه جاهل قاصر باشد و آن فاصله به قدری باشد که صورت نماز از بین نرود ودر تکبیره الاحرام هم نباشد و اگر سهوا بین حرف ها یا کلمات فاصله بیندازد و فاصله به قدری نباشد که صورت نماز از بین برود و در تکبیره الاحرام نباشد چنانچه مشغول رکن بعد نشده باشد باید آن حرف ها یا کلمات را دوباره به طور معمول بخواند و در صورتی که چیزی بعد از آن خوانده شده لازم است تکرار  نماید و اگر مشغول رکن بعد شده باشد نمازش صحیح است و اگر رکنی بعداز آن نباشد  مانند تشهّد آخر چنانچه قبل از سلام ملتفت بشود باید آن قسمت و مابعد آن را دوباره بخواند و اگر بعد از سلام ملتفت شود نمازش صحیح است . و اگر بین حروف یا کلمات سلام به قدری فاصله انداخت که موالات فوت شد وظیفه اش همان است که در فراموشی سلام در مسأله [۱۱۰۶ و ۱۱۰۷] گذشت.
جوادی آملی: مسأله 1150- هرگاه نمازگزار سهواً بین حروف یک کلمه یا کلمات، یک جمله فاصله بیندازد، بدون آنکه صورت نماز عرفاً محو شده باشد، اگر وارد رکن بعدی نشده، باید آن حروف یا کلمات را پشت سر هم بیاورد و اگر وارد رکن بعدی شده، نمازش صحیح است.
(مسأله 1116) طول دادن ركوع و سجود1 و خواندن سوره هاي بزرگ، موالات را به هم نمي زند2.
1- فاضل: و قنوت...
2- بهجت: مگر آنقدرطول بدهد كه وقت نماز فوت شود مثل عمدا خواندن سوره بزرگ در نماز صبح.
امام خامنه ای: مسأله ۳۰۵-
*****
مظاهری: مسأله 890- طول دادن رکوع و سجود و قیام و قنوت و تشهّد در صورتی که موالات را به هم بزند نماز را باطل می کند، مثل آنکه سوره بقره را بعد از حمد و یا  دعای ابوحمزه را در قنوت بخواند.
جوادی آملی: مسأله 1151- طول دادن قرائت با خواندن سوره‌های بزرگ و اِطالهٔ رکوع، سجود، نیز قنوت بر اثر کثرت ذکر و دعا تا موجب از بین رفتن وقت نماز نشود، منعی ندارد.
مکارم: مسأله ۹۹۵- طول دادن رکوع و سجود و قنوت وخواندن سوره هاى طولانى درقرائت، موالات را به هم نمى زند، بلکه افضل است.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -