انهار
انهار
مطالب خواندنی

نوری: فضیلت نماز

بزرگ نمایی کوچک نمایی
نوری: نماز يکي از  عبادات  بزرگ  اسلامي  و  ستون  دين است . مظهر کامل خشوع و خضوع در برابر ذات اقدس الهي است . عبادتي است که در ضمن آن ، انسان در پيشگاه مقدس حق مي ايستد  و  به  بندگي خويش در مقابل خالق بزرگوار و مالک خود اعتراف مي کند و حرف دلش  را با او مي گويد و از در گاه مقدس آن ذات ذوالجلال ، کمک مي خواهد و پيشاني در آستانة پاک او به خاک مي سايد و حوائج خود را از او مي طلبد .
حضرت  رسول اکرم ( صلي الله عليه و آله )  فرمودند  :  «  هر چيزي  را چيزي را چهره اي است و چهرة دين شما نماز است و سعي کنيد کمال و زيبايي اين چهره را حفظ کنيد .»و نيز فرمودند : «نماز ستون دين است .»
و  همينطور که در راه بر پا ساختن يک خيمه ، ديوار و سقف طناب و ميخ در صورتي به درد مي خورد  و  در  تشکيل  خيمه  نقش  دارد  که ، ستون آن خيمه بر پا باشد ، نماز هم نقش ستون را در خانه و خيمه دين دارد که بدون آن ، اعمال ديگر بي اثر و بي نتيجه است .
معاويه بن وهب ،که يکي از راويان احاديث است از حضرت صادق (عليه السلام)پرسيد:«با فضليت ترين عملي که بندگان خدا با انجام آن به خداوند تقرب پيدا مي کنند کدام است ؟  حضرتش در  پاسخ فرمودند  :  «  بعد از  خداشناسي  هيچ عملي را که با فضليت تر از نماز باشد ، سراغ ندارم .» و نيز  حضرت  صادق (عليه السلام ) فرمودند  : «  محبوب  ترين اعمال در نزد خداوند نماز است و آن آخرين وصاياي پيغمبران خدا است . يعني آخر ين  موضوعي که به مردم دربارة آن وصيت مي نموده اند ، نماز است .»
حضرت  رسول اکرم (صلي الله عليه و آله )  نيز  فرمودند   : « احبُّ الاعمالِ الَي اللِه عزوجلّ الصلوهُ و البِرُ و الجهادُ .» يعني : محبوب ترين اعمال در پيشگاه خداوند متعال سه چيز است :
1-نماز . 2-نيکي و احسان به مردم . 3-جهاد در راه خداوند .
در  نهج البلاغه  ،  از حضرت امير مؤمنان (عليه السلام ) نقل مي کند که حضرتش اصحاب خود را به مواظبت دربارة  نماز  توصيه مي کردند و مي فرمودند :« به وسيلة نماز خواندن به خداوند تقرب پيدا کنيد ، که نماز به طور فرض و وجوب بر همة مؤمنان نوشته شده است و در  اهميّت  آن  همين  اندازه  کافي است  که هنگامي که از اهل جهنم پرسيده مي شود : ما سَلککُم في سَقرَ (1) ارتکاب چه عملي شما را به جهنم کشانده است ؟ در جواب مي گويند :لم نکُ منَ المُصلينَ (2)  يعني : ما چون جزء نماز گذاران نبوديم سر انجام به جهنم  افکنده  شديم .
سپس افزودند که  حضرت پیغمبر صلی الله علیه وآله  نمازهای پنجگانه را  به نهر آبی که در جلو خانة انسان واقع  شده  است  و  انسان روزي پنج مرتبه خود  را  در  آن  شستشو مي دهد تشبيه کردند و روشن است کسي که روزي پنج مرتبه در نهر آبي خود راشستشو دهد چيزي از آلودگي در وجود او نمي ماند .
---------------------
1-سوره مدثر ، آيه 42             2-سوره مدثر ، آيه 43
 بعد  از آن فرمودند :حق نماز را افرادي شناختند که هرگز اشتغالات و سرگرميها و زينت ها وزيورهاي دنيا آنان را از نماز غافل نمي کند که خداونددربارة آنان فرمودند : رجالٌ لاتُلهيهِم تِجارَهٌ و لا بيعٌ عَن ذکر اللهِ و اقامِ الصّلوهِ . (1)    يعني  مرداني  که ، تجارت و خريد و فرش آنان را از ياد خداوند و نماز خواندن مشغول و غافل نمي سازد .»
نماز را بايد بطور کامل ، يعني بايد  سعي  کرد  نماز  را  مطابق موازين اسلامي بجا آورد که اين موضوع يکي از علايم کمال يک مسلمان است .
----------------
1- سورة نور ، آيه 37
1- هارون بن خارجه که يکي از رجال حديث است . ميگويد :  در  محضر  حضرت صادق (عليه السلام)  نام  مردي  از  دوستان خود   را  بردم  و  ا ز او به عنوان داشتن کمالات انساني و اسلامي ، ستايش کردم ، حضرتش در اين مورد از من پرسيدند :
« کيف صَلوتُهُ ؟ » يعني نماز او چگونه است ؟ که از اين بيان اين مطلب به دست مي آيد که شخص در صورتي قابل ستايش و تمجيد است که نمازش کامل باشد .
و نيز حضرت صادق  (عليه السلام )  فرمود:«نخستين عملي که در روز قيامت مورد محاسبة الهي  قرا ر مي گيرد  نماز است که  اگر آن مورد قبول واقع شد و با موازين اسلامي  مطابق گرديد  ساير اعمال نيز مورد قبول مي شود و اگر آن مردود شد ، اعمال ديگر نيز مردود مي گردد .»
حضرت پيغمبر(صلي الله عليه و آله) نيزفرمودند: « در روز قيامت که بندة خداوند به پيشگاه خداوند خوانده مي شود نخستين چيزي  که  در  رابطه با آن ، آن بنده مورد سؤال قرار مي گيرد نماز است که اگر آن را درست و کامل به جا آورده است نجات پيدا مي کند و گرنه در آتش دوزخ افکنده مي شود .» 

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -