انهار
انهار
مطالب خواندنی

چند سؤال (مرجع تقلید آیةالله مکارم)

بزرگ نمایی کوچک نمایی
سوال باسلام. سوالاتی دارم که می خواهم به قوانین کشور فعلی نگاه نشود و جواب دینی و عقلانی داده شود.
1- آیا در ادارات در وقت نماز، متصدی مربوطه باید ترک محل کار کند و به نماز برود یا به کار ارباب رجوع بپردازد؟
2- آیا امتیازاتی که به خانوادگان شهدا وجانباز و ...(مثل برادر و برادرزاده و فامیل او) می دهند جایز است و سبب این نمیشود که شایسته سالاری از بین رود و تبعیض بوجود آید؟
3- آیا تبلیغات تلویزیونی (مثل تبلیغ چیپس وپفک)شرعی است یا نه؟
4- اگر خلاف این امور و دیگر امور شده آیا از سوی مراجع اقدامی انجام می شود؟
مرجع تقلید: حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی(مدظله)
جواب 1- اگر وقت نماز، متصدی مربوطه ترک محل کار کند و به نماز برود به شرط آنکه فقط نماز بخواند و نماز بهانه ای برای کم کاری نباشد اشکال ندارد زیرا کشور ما کشور اسلامی و مردم مسلمان هستند و بهتر است که خود ارباب رجوع هم در نماز شرکت کند که هم نمازش را اول وقت بخواند و هم متصدیان کار مربوطه پس از نماز با انرژی معنوی که به برکت نماز پیدا کرده اند بهتر بتوانند به کار ارباب رجوع رسیدگی کنند.
2- امتیازاتی که به خانوادگان شهدا وجانبازان و... داده میشود منافاتی با شایسته سالاری ندارد زیرا باید بدانیم به یقین سلامت و حفظ کشورمان به برکت جان فشانی شهدا و ایثار جانبازان است و ما حقیقتاً برای همیشه مدیون شهدا و جانبازان هستیم و بی انصافی هست که بخواهیم حرمت شهدا و جانبازان و خانواده هایشان را نگیریم و البته اگر بخواهیم افتخارات کشورمان را در نظر بگیریم حتماً هیچ افتخاری بالاتر از 8 سال دفاع مقدس نیست و این تبعیض که به اندازه و مطابق قانون هست کمترین قدردانی از شهدا و جانبازان و رزمندگان و خانواده هایشان میباشد.
3- تبلیغات تلویزیونی (مثل تبلیغ چیپس وپفک) منع شرعی ندارد زیرا شرع اسلام مادام که چیزی مضر نباشد و دلیل خاص شرعی بر حرمتش نباشد حرام نمیداند.
4- اگر مراجع عظام تقلید (أیّدهم الله تعالی) کاری را خلاف شرع تشخیص دهند حتماً ساکت نمی مانند. یاحقّ.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -