انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

لباس نمازگزار

بزرگ نمایی کوچک نمایی
سؤال1: آیا زنان باید در هنگام نماز، جوراب بپوشند؟
پاسخ: لازم نیست.
سؤال2: اگر با لباسی که به آن عطر یا ادکلن زده باشیم نماز بخوانیم چه حکمی دارد؟ همچنین به بدن عطر یا ادکلن زده باشیم چه حکمی برای نماز خواندن دارد ؟
پاسخ: اشکالی ندارد .
سؤال3: آیا خانمها با لباس تنگ مى توانند نماز بخوانند البته نامحرمى او را نبیند ؟
پاسخ: مى تواند .
سؤال4: نماز خواندن با آستین کوتاه چه حکمى دارد ؟
پاسخ: نماز صحیح است .
سؤال5: آیا در مورد شرایط لباس نماز گزار ، پر پرنده حرام گوشت هم حکم مو را دارد ؟
پاسخ: مانعی ندارد
سؤال6: موی گربه نجس بوده و نماز ندارد آیا این موضوع صحت دارد؟
پاسخ: موی گربه نجس نیست و اگر به بدن یا لباس چسبیده باشد نماز را باطل نمیکند.
سؤال7: اندازه شلوار و پیراهن نمازگذار چقدر باید باشد این سئوال در هنگام وضو چطور ؟
پاسخ: در نماز باید عورت پوشیده باشد و بیش از آن لازم نیست گر چه بهتر است از ناف تا زانو پوشیده باشد ودر وضو هیچ ساتری لازم نیست .
سؤال8: ایا پوشیدن شورت برای مقلدین شما در نماز اجباری است ؟
پاسخ: پوشیدن ان لازم نیست و میتواند به لباس دیگری که پوشیده است اکتفا کند.
سؤال9: در صورتی که زن در محیطی امن و مطمئن یخواهد نماز بخواند که هیچ نا محرمی وجود ندارد آیا برای نماز نیاز به حجآب دارد؟ در صورت بله دلیل انرا بفرمایید؟
پاسخ: پوشش در هنگام نماز (ولو نامحرمی نباشد) لازم است.
سؤال10: به اقتضای شغلم که پرستاری است آستین لباسم تا آرنج می پوشاند چهارده ساعت در شیفت کار می کنم لطفا بگویید آیا می توانم با همین لباسم ( یونیفرم) نماز بخوانم؟
پاسخ: پوشاندن دستها تا مچ در نماز لازم است.
 سؤال11: آیا مى توان با شورت آغشته به مذى نماز خواند؟
پاسخ: مانعى ندارد.
سؤال12: نماز خواندن با لباسهایی که به آن خمس گرفته بود و ما نمی دانستیم به آن خمس گرفته آیا باید قضا کنیم ؟
پاسخ: در این صورت نماز صحیح است
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -