وسواس در وضو-وسواس

سوال با سلام و خسته نباشید
حدود تقریبا یک سوال است که در مورد وضایف احکام خود دچار شک شده ام ابتدا تنها در وضو گرفتن شک میکردم اما به تدریج این حالت شک بسیار قوی و در اکثر مواقع به یقین تبدیل شد و حال در نماز خواندن، نیت نماز(مدام در نماز و قبل از شروع رکعت اول و در بین ان نیت قضای همان نماز یا دیگر نمازها از ذهنم میگذرد و این باعث می شود چندین مرتبه نمازم را بشکنم و دوباره بخوانم) در غسل دچار شک زیاد میشوم و احساس یقین دارم که اب به همه جای بدنم نرسیده است و هر غسل من حدود نیم ساعت طول می کشد در مورد مساله نجاست همیشه ذهنم در گیر این است که دستم نجس است و اشیایی که با ان برخورد میکنند نیز نجس می شوندو اگر واقعا دستم یا بدنم نجس شوند در هنگام طهارت اصالا یقین به پاکی نمی کنم و همچنین مدتی است که مدام متوجه این هستم که ابی که از بدنم خارج میشود نجس است و با توجه به اینکه میدانم چه ابهایی پاک هستند اما همیشه احساس یقین میکنم که ادرار میباشد به خصوص زمانی که ادرار دارم امامدتی است به این موضوع اهمیت نمیدهم و با همان لباس ها حتی اگر یقین به نجاست کنم نماز میخوانم ایا نمازم صحیح می باشد (اما امروز چنین احساس یقینی داشتم که ادرار از من خارج شده است و به حمام رفتم ولباسهایم را عوض کردم اما بعد از حمام دوباره این حس یقین را داشتم و بعد از وارسی مقداری خیسی را دیدم و این باعث شد که دوباره لباسهایم را عوض کنم اما دوباره چنین اتفاقی افتاد با وجود اینکه حسی به من میگفت نجس هستی نمازم را خواندم اما فکر نجس بودن مرا رها نمیکند وقتی می خواهم به اینگونه مسائل بی اعتنا باشم انگار کسی به من میگوید تو نسبت به مسائل دینی و شرعی خود بی توجه هستی و اینکارها هر چقدر تورا رنج دهند باید به انها عمل کنی) قبلا برای رهایی از این وضع همیشه پد استفاده میکردم و در صورت استفاده نکردن از پد لباسهایم را عوض می کردم در مورد نجاست بسیار حساس هستم مثلا چند روز پیش وقتی فرزند خاله ام که 5ماه بیشتر ندارد از حمام بیرون امد و وقتی من می خواستم لباسهای اورا تنش کنم ادرار کرده بود و قسمتی از شلوار من خیس بود نمیدانم به حوله خیسش اثابت کرده بود یا نجس شده بود اما من گمان به نجاست دادم و تمام لباسهایم را شستم در موردطهارت اصلا یقین به پاکی نمیکنم مثلا هنگام تطهیر محل بول یقین به پاکی نمیکنم و احساس خروج اب میکنم و طهارتم حدود 10دقیقه طول میکشد یا هنگام شستن لباسهای نجس احساس میکنم دستم نجس شده و دوباره لباس شسته شده نجس می شود (ایا اگر لباس نجسی را با اب بشوییم دستی که به ان برخورد کرده در حال شستن پاک است؟)
خواهش میکنم شما را به خدا قسم میدهم بگویید حتی به یقین خود بی اعتناباشم،التماس میکنم به طور کامل برایم توضیح دهید و سوالهایم را پاسخ دهید می ترسم از روزی که دیوانه شوم شما را به خدا قسم می دهم که مرا از این مصیبت نجات دهید بگویید حتی به یقین خود اعتنا نکنم بارها این جواب را شنیده ام که به اندازه متعارف مردم عمل کن اما کدام مردم ؟چه متعارفی زیرا من متعارف بودن را تشخیص نمی دهم دیگر ذهنم مرا یاری نمکند در اکثر مواقع هنگام وضو،طهارت،غسل و ...دچار فراموشی میشوم شما را قسم میدهم که مرا یاری کنید و برای رهایی از این جهنم برایم دعا کنید
سپاسگزارم
مرجع تقلید: آیت الله مکارم شیرازی(مدظله)

جواب عزیزم؛ وسواس تلقین شیطان است و موجب دوری از خدا و باطل شدن اعمال هست و آقا امام صادق علیه السلام وسواسی را عاقل نمیداند و او را عمله شیطان معرفی میکند.
امام صادق (علیه السلام) میفرماید: شيطان با وسوسه نمي‏تواند عليه آدمي اقدام كند، مگر آن كه آدمي از ياد خدا روي برگرداند و فرمان خدا را گردن ننهاده و نهي وي را بي اهميت بنگارد.
عبدالله بن سنان میگوید: به امام صادق (علیه السلام) قضيه مردي را گفتم كه در وضو وسواس دارد، آن گاه گفتم: او مردي عاقل است، امام فرمود: چگونه عاقل است، در حالي كه از شيطان پيروي مي‏كند؟
بنابراين وسواسي قبل از آن كه پيرو خدا و عقل باشد، تابع شيطان است و به جاي آن كه از حكم خدا و پيامبر اطاعت كند، از شیطان اطاعت مي‏كند.
ايمان و اطاعت از خدا، وسواس را از بين مي‌برد. و اگر انسان در مسائل ديني افراط و تفريط كند، مرتكب حرام شده است.
امام خمینی (قدّس سرّه) در هواپيماي خارجي به دستشويي رفت، وضو گرفت و با دست تر دستگيرة دستشويي هواپيما را لمس كرد. سپس شروع به نماز خواندن نمود.
امام در نوفل لوشاتو خانه‌اي كرايه كردند كه موكت داشت. امام رفت، وضو گرفت و پاهاي خود را شست و روي موكت راه رفت و در گوشه‌اي نماز خواند. با اين كه حضرت امام اهل كتاب را نجس مي‌دانست، اين گونه رفتار مي‌كرد.
اين كه فردي بگويد: «به دلم نمي‌چسبد»، وسوسه ی شيطان است.
اعمال وسواسي بازتاب بدي براي ديگران دارد و آنان را نسبت به دين و ايمان بدبين مي‌كند . گناهش را مضاعف مي‌كند. چنين شخصي تنها براي خود مشکل ايجاد نمي‌کند، بلکه ديگران را نيز اسير وسواسي خود مي‌سازد. بيماري وسواسي به تدريج حلاوت ايمان را در ساية تكرار اين گناه از بين مي‌برد و فرد را به جايي مي‌رساند كه مرتكب گناهان بزرگ مي‌شود حتي به خدا جسارت مي‌كند.
اصولا عمل وسواس مخالفت با خدا و رسول است.
ورد زبان و حالت درون وسواس اين است كه به من نمي‏چسبد . عملي را كه خدا صحيح دانسته است، او صحيح نمي‏داند! دراحکام ديني آمده است كه بايد به نجاست يقين داشته باشد تا حكم به نجاست شود، اما هنگامي كه در جايي که شك در نجاست چيزي دارد، حكم به نجاست مي‏دهد، در حالي كه دين اسلام، در مورد شك به نجاست ،حكم به طهارت داده است.
وسواسی بر خلاف حكم خدا، خودش حكم صادر مي‌كند، يا بهتر بگوييم شيطان براي او حكم صادر مي‌كند. با كمك شيطان براي خود احكامي درست مي‏كند و به آن ها عمل مي‏نمايد و از حكم خدا و پيامبر دوري مي‏كند، و اين اطاعت از شيطان و روي گرداندن از خدا و حكم الهی است.
در زمان رسول خدا، پاك‏ترين و بهترين انسان‏ها زندگي مي‏كردند. آب لوله كشي و امكانات امروز نبود.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) میفرماید: بهترين امت من آن است كه با يك مد (750 گرم) آب، وضو بگیرد و با يك من(سه ليتر) آب، غسل کند.
علماي اسلام مي‏فرمايند: وسوسه يك حالت نفساني و تخيل شيطاني است و عمل به آن حرام است.
امام خميني(قدّس سرّه) مي‏فرمايد: وسوسه از شيطان است و جايز نيست شخص به آن اعتنا نمايد، بلكه بايد در طهارت و نجاست و غسل و وضو، مثل متعارف مردم عمل كند.
درجايي ديگر مي‏فرمايد: وسواسي نبايد به شك‏هاي خود اعتنا كند . اگر اعتنا كند، كار حرامي كرده است . هر عملي را بيش از يك بار نبايد انجام دهد .اگر انجام دهد، حرام است.
برخي از علما مي‏گويند: حرام است انسان خود را در معرض وسواس قرار دهد، چون در معرض وسواس قرار داد، اطاعت از شيطان است و مطیع شيطان، مبغوض خداوند متعال است.
آيت الله مكارم شيرازي (مدّ ظلّه) در پاسخ شخصي كه از بيماري وسواسي رنج مي‏برد و به دعا و توسلات روي آورده بود، فرمود: مشكل شما در واقع از خود شما است . مقصر اصلي خودتان هستيد .به همين دليل دعاي شما مستجاب نمي‏شود .علت اصلي آن ندانستن مسئله است. مسئله اصلي اين است كه بر شما واجب نيست يقين به طهارت و غسل و مانند آن پيدا كنيد.
آنچه بر شما به عنوان يك وظيفه شرعي لازم است، اين است كه به مقدار ساير مردم آب بريزيد . به همان قناعت كنيد، هر چند شك در غسل و طهارت داشته باشيد . ما مسئوليت شرعي اين حكم را مي‏پذيريم. شما از امروز فقط به مقدار مردم آب بريزيد و با بدن نجس و حالت جنابت (به گمان خودتان) نماز بخوانيد .هيچ اشكالي هم ندارد و نماز و روزه شما كاملاً صحيح است . ما به اين وسيله بر شما و تمام افراد وسواسي اتمام حجت مي‏كنيم و مخالفت با آن گناه است. از خداوند مي‏خواهيم كه به شما توفيق توجه به اين مسئله را عنايت كند و از دام شيطاني نجات پيدا كنيد وبا تصمیمی شجاعانه پوزه شیطان به خاک بسایید. یاحقّ.