انهار
انهار
مطالب خواندنی

پاک بودن بدن و لباس نمازگزار

بزرگ نمایی کوچک نمایی

نماز با دندان مصنوعى نجس

سؤال86. اگر دندان‏هاى مصنوعى به واسطه‏ى خون دهان یا به سبب دیگر نجس شده باشد، آیا شستن آن براى نماز لازم است؟

پاسخ: لازم نیست.

آمدن خون از دندان در حال نماز

سؤال87. اگر در حال نماز، از دندان نمازگزار خون بیاید، نمازش چه حکمى دارد؟

پاسخ: اگر ظاهر دهان پاک باشد، نمازش صحیح است.

خون‏دماغ شدن بین نماز

سؤال88. اگر کسى بین نماز خون‏دماغ شد، حکم نمازش چیست؟

پاسخ: اگر کمتر از درهم است مستثنى است و نماز او اشکال ندارد و اگر بیش از آن است و بدون به هم خوردن نماز مى‏تواند بین نماز محل نجاست را آب بکشد و تطهیر کند و یا اگر لباسش نجس شده، مى‏تواند آن را درآورد، همین کار را انجام دهد و نماز را تمام کند و در غیر این صورت باید نماز را بشکند و با بدن و لباس پاک نماز بخواند.

خشک کردن خون آمپول با پنبه

سؤال89. بعد از آمپول زدن کمى خون مى‏آید. شخصى آن خون را با پنبه خشک کرده ولى فراموش کرده آن‏جا را تطهیر کند، آیا نمازش صحیح است؟

پاسخ: اگر کمتر از درهم بوده و آغشته به اَلکل هم نبوده است، نمازش صحیح است.

شکاک بودن نسبت به غذاى نجس

سؤال90. اگر کسى غذاى نجس خورده و بعدا بدون نیّت طهارت، در حمام، آب روى لب‏هاى او جارى شده باشد، آیا غسل و وضوى او صحیح است؟

پاسخ: بله، صحیح است.

نجس شدن دهان پس از پر کردن دندان

سؤال91. بعد از پر کردن دندان، دهانم نجس شده است، آیا براى نماز باید دهانم را آب بکشم؟ یا با همان وضع مى‏توان نماز خواند؟

پاسخ: خیر لازم نیست.

مشکوک النجاسة

سؤال92. اگر شک کنیم پا نجس شده و فراموش کنیم، نمازهایى که خوانده‏ایم چه حکمى دارد؟

پاسخ: صحیح است.

بیمار مبتلا به خون‏ریزى زیر پوستى

سؤال93. بیمارى، مبتلا به خونریزى زیر پوستى مى‏باشد. گاهى به علل گوناگون خون از روى پوست جریان پیدا مى‏کند؛ تکلیف نماز او در حال خونریزى چیست؟

پاسخ: اگر ممکن است خود را تطهیر مى‏کند و نماز مى‏خواند وگرنه خون و نجاست بدن و لباس را کم مى‏کند و همان‏طور نماز مى‏خواند.

تکلیف مجروحینى که همواره از زخمشان خون مى‏آید

سؤال94. زخم‏هاى بدن مجروحین به گونه‏اى است که شبانه‏روز خون مى‏آید، این افراد براى نماز چه باید بکنند؟

پاسخ: تا ممکن است باید آن خون و محل آلوده شدن به آن را کم کنند و همان‏طور نماز بخوانند.

نماز خواندن با خون همورویید (بواسیر) داخلى یا خارجى

سؤال95. آیا با خون همورویید (بواسیر) داخلى یا خارجى مى‏توان نماز خواند؟

پاسخ: اگر از بواسیرى که دانه‏هاى آن بیرون نباشد، خونى به لباس یا بدن برسد، بنابر اظهر نمى‏تواند با آن نماز بخواند؛ مگر این‏که مضطر و مجبور باشد با همین لباس یا بدن نماز بخواند یا براى شخص او آب کشیدن یا تعویض آن‏ها مشکل و سخت باشد. اما خون بواسیرى که دانه‏هاى آن بیرون است و یا این‏که دانه‏هاى آن در داخل است، ولى مثل بواسیرى که در بیرون است، بدن یا لباسش را نجس مى‏کند، بدون اشکال نماز خواندن با آن جایز است.

 جوش‏ها و تاول‏هایى که باعث ایجاد لکه خون در لباس مى‏شوند

سؤال96. برخى تاول‏ها و جوش‏هاى بدن، باعث ایجاد لکه‏هاى خون در لباس مى‏شوند. نماز خواندن با این قبیل لباس‏ها چه حکمى دارد؟

پاسخ: اگر به گونه‏اى است که آب کشیدن بدن یا لباس یا عوض کردن آن براى بیشتر مردم سخت است، تا وقتى که زخم یا جراحت یا دمل خوب نشده است، مى‏تواند با آن خون نماز بخواند، و اگر طورى است که براى مردم آب کشیدن آن سخت نیست، ولى براى شخص او سخت و مشکل است، صحت نماز با این لباس یا بدن نیز خالى از وجه نیست؛ و هم چنین است آبى که با خون بیرون آمده یا دوایى که روى زخم گذاشته‏اند نجس شده و در بدن یا لباس او باشد.

چند لکه خون که مجموعا از درهم بیشتر است

سؤال97. اگر در روى بدن یا لباس چندین لکّه‏ى خون باشد که هر کدام از مقدار یک درهم کمتر، ولى مجموعا از مقدار درهم بیشتر است، آیا نماز خواندن با آن‏ها اشکال دارد؟

پاسخ: بله، اشکال دارد و باید آن‏ها را تطهیر کرد.(مسأله 720 رساله)

نماز خواندن با لباس آغشته به خون شهید

سؤال98. آیا با لباسى که به خون شهید آغشته شده است، نماز خواندن جایز است؟

پاسخ: خیر، مگر کمتر از درهم باشد.

خون داخل بینى که بیرون نمى‏آید

سؤال99. خون داخل بینى که بیرون نمى‏آید، ولى با آیینه دیده مى‏شود، آیا براى نماز اشکال دارد؟

پاسخ: خیر.

خونى بودن داخل دهان

سؤال100. آیا اگر داخل دهان خونى باشد، مى‏توان با آن نماز خواند؟

پاسخ: بله، مى‏توان.

کسى که محل غائط، خود را با پارچه تمیز مى‏کند

سؤال101. اگر کسى به علّتى بعد از بول خود را بشوید و با پارچه‏اى محل غایط خود را تمیز کند، آیا مى‏تواند نماز بخواند؟

پاسخ: بله، مى‏تواند.

شخصى که هر شب محتلم مى‏شود

سؤال102. شخصى به علت بیمارى، هر شب محتلم مى‏گردد و قادر نیست هر روز غسل کند و لباس خود را تطهیر نماید، آیا مى‏تواند با تیمم و لباس نجس نماز بخواند؟

پاسخ: تا ممکن است باید غسل کند و با لباس پاک نماز بخواند.

تعویض لباس بعد از جنابت از حرام براى نماز

سؤال103. کسى که بعد از جنابت از حرام لباس دیگرى بپوشد، نماز با آن چه حکمى دارد؟

پاسخ: اشکال ندارد.

رسیدن عرق جنب از حرام به بدن دیگرى

سؤال104. آیا اگر عرق جنب از حرام در اثر ملاقات به بدن فرد دیگرى برسد، آن فرد دیگر مى‏تواند با آن نماز بخواند؟

پاسخ: بعداز خشک شدن مى‏تواند نماز بخواند.

کسى که ادرار یا مدفوع او غیر ارادى است

سؤال105. کسى که ادرار و مدفوع او غیر ارادى است، با توجه به این که هر لحظه امکان خروج ادرار یا مدفوع از او هست و اطراف عورتین و لباس او اکثرا نجس است، چگونه نماز بخواند؟

پاسخ: به مسایل 312 به بعد در رساله به خصوص مسأله 318 رجوع شود.

افرادى که محل خروج مدفوع را با عمل جراحى بسته‏اند.

سؤال106. بیمارانى عمل جراحى روده‏ى بزرگ انجام داده و محل خروج مدفوع را بسته‏اند و مدفوع توسط کیسه‏اى جمع‏آورى مى‏شود. تکلیف این افراد در موقع نماز چیست؟

پاسخ: خود را تطهیر کنند و نماز بخوانند و اگر جایى از ظاهر بدن نجس نمى‏شود، به همان حال نماز بخوانند.

عدم دسترسى به آب جهت تطهیر بدن و لباس

سؤال107. ما تعدادى از کارگران معدن هستیم که از صبح تا غروب آفتاب در معدن مشغول به کاریم. دستشویى‏هایى که آن‏جا قرار دارند فاقد آب هستند. بنابراین بدن و لباسمان پاک نیست. بفرمایید تکلیف ما نسبت به اداى نماز، چگونه است؟

پاسخ: تا ممکن است باید آبى براى تطهیر پیدا کنید و اگر ممکن نیست، سعى کنید لباستان نجس نشود، به این که با پارچه‏اى مخارج بول را خشک کنید و با همان حال نماز بخوانید.

حکم لباس نمازگزار

سؤال108. ترشحاتى که از کف وضوخانه به لباس مى‏رسد، چه حکمى دارد؟

پاسخ: پاک است.

آبى که هنگام شستن محل بول و غایط به لباس ترشح مى‏کند

سؤال109. گاهى اوقات انسان احتمال مى‏دهد هنگام شستن محل بول و غایط، آب به لباسش ترشح نموده است، آیا نماز خواندن با آن لباس درست است؟

پاسخ: اشکال ندارد.

الکلى که موقع تزریق استفاده مى‏شود

سؤال110. براى تزریق آمپول، به موضع، کمى الکل مى‏زنند، آیا موقع نماز باید این الکل را بشوییم؟

پاسخ: احتیاطا باید تطهیر شود.

استفاده کردن از عطرهاى حاوى الکل

سؤال111. اگر نمازگزار از عطرهاى حاوى الکل استفاده کرده باشد، مى‏تواند نماز بخواند؟

پاسخ: احتیاط در اجتناب است.

بیرون آوردن لباس نجس هنگام قرائت امام

سؤال112. اگر کسى در نماز جماعت (موقعى که امام حمد و سوره مى‏خواند) متوجه شود لباسش نجس است و لباس نجس را در حال نماز بیرون بیاورد، آن مقدار از نماز که با لباس نجس خوانده شده چه حکمى دارد؟

پاسخ: بر طبق مسأله‏ى 675 رساله عمل کند.

نماز در جامه‏ى نجس، به خیال این که طاهر است

سؤال113. اگر کسى به خیال این که جامه‏ى پاک پوشیده است نماز بخواند و بعد متوجه شود که لباسش نجس بوده است، آیا نمازش صحیح است؟

پاسخ: اگر جاهل بوده است، اعاده ندارد. به خلاف نسیان و فراموشى نجاست لباس که باید در وقت اعاده کند و در خارج از وقت نماز را قضا نماید (مسأله 673 و 674 رساله)

رنگ نجاست

سؤال114. اگر روى لباس لکه‏ى کم‏رنگى از خون حیض باشد که با چند بار شسته شدن از بین نرود، نماز خواندن با آن لباس چه حکمى دارد؟

پاسخ: اگر صرف رنگ باشد، مانعى ندارد.

نجس بودن دست و پاى مصنوعى

سؤال115. آیا نجس بودن دست یا پاى مصنوعى خللى به نماز وارد مى‏کند؟

پاسخ: خللى وارد نمى‏کند.

 

سؤال116. اگر مادرى بچه‏ى خود را که بدن او نجس است در حال نماز در آغوش بگیرد، آیا نمازش اشکال دارد؟

پاسخ: اگر عین نجس در بدن بچه باشد، احوط اجتناب از آن است و اگر عین نجس در او نباشد، بنابر اقوى اشکال ندارد.

جوراب و کمربند نجس

سؤال117. در رساله هست که اگر چیزهایى مثل جوراب و کمربند و... نجس شود عیب ندارد. آیا مراد نجس شدن به هر نوع نجاستى است یا فقط خون زخم مى‏باشد؟

پاسخ: بین نجاسات فرقى در این جهت نیست.

حمل کردن دستمال نجس در هنگام نماز

سؤال118. اگر شخصى دستمال کوچکى که پوشاننده‏ى عورت نباشد و آغشته به خون‏هاى سه‏گانه‏ى زنانه است همراه داشته باشد، آیا نماز خواندن با آن جایز است؟ و اگر آغشته نباشد و فقط به آن خون‏ها نجس شده باشد، چه حکمى دارد؟

پاسخ: معفوّ است اگر متنجّس باشد، به خلاف صورتى که عین نجس به همراه نمازگزار باشد، که مورد احتیاط است.

اگر تعویض لباس نجس موجب ضرر باشد

سؤال119. کسى که لباسش نجس شده و عوض کردن آن ممکن است موجب خونریزى یا ضررى بشود، آیا جایز است با همان لباس نمازش را بخواند؟

پاسخ: اگر تبدیل آن ضررى یا حرجى است، اشکال ندارد.

نجس بودن ملحفه یا وسایل پزشکى

سؤال120. بیمارانى که ملحفه و لباس و وسایل پزشکى همراهشان نجس است و یا احتمال نجاست در آن‏ها داده مى‏شود و تعویض آن‏ها نیز برایشان غیر ممکن است، نماز خواندن در آن‏ها چه حکمى دارد؟

پاسخ: در فرض سؤال که ممکن نیست یا حرج شخصى دارد، در آن مقدارى که ممکن نیست یا حرج دارد، نماز صحیح است، و بقیّه را از تن بیرون آورد، و این در خصوص لباس است نه زیرانداز یا وسایل که اشکال ندارد.

تذکّر به نجاست لباس نمازگزار

سؤال121. اگر همسر انسان ندانسته با لباس نجس نماز بخواند، آیا لازم است به او گفته شود؟

پاسخ: لازم نیست.

لباس نجسى که بعد از شستن هنوز نجس مانده است

سؤال122. کسى لباسش را که نجس بوده شست و یقین به پاک بودن آن کرد، بعد از نماز خواندن با آن فهمید که پاک نشده، آیا نمازش صحیح است؟

پاسخ: بله، صحیح است.

عدم وقت کافى جهت تطهیر بدن و لباس نجس

سؤال123. اگر بدن و لباس نجس باشد و اگر اقدام به تطهیر کنیم نماز قضا مى‏شود، وظیفه چیست؟

پاسخ: با همان بدن نماز بخواند، ولى اگر ساتر عورت دارد لباس را بیرون آورد و اگر ساتر عورت ندارد با همان لباس و یا به صورت عریان نماز بخواند و احتیاطا پس از آن باز نمازش را بخواند.

مشکوک بودن نجاست لباس

سؤال124. اگر نجس بودن لباس مشکوک باشد، نماز در آن چه حکمى دارد؟

پاسخ: اشکال ندارد.

حداکثر میزان نجاست بخشیده شده در بدن یا لباس نمازگزار

سؤال125. تا چه میزان نجاست در بدن یا لباس، هنگام نماز اشکال ندارد؟

پاسخ: خون به مقدار کمتر از یک بند انگشت (سر انگشت) استثنا شده است، البته به شرطى که خون نجس العین ـ مثل سگ و خوک ـ یا دماء الثلاثه ـ مثل حیض ـ نباشد و مواردى دیگر نیز استثنا شده است. (مسایل 712 و بعد آن در رساله)

شخصى که نمى‏داند کدام یک از دو لباسش نجس است

سؤال126. شخصى مى‏داند یکى از دو لباسى که در اختیار دارد نجس است ولى نمى‏داند کدام یک نجس و کدام یک پاک مى‏باشد، آیا راه حلى وجود دارد که او مطمئن شود نمازى که خوانده صحیح است؟

پاسخ: چنان چه وقت دارد باید با هر دو لباس نماز بخواند، ولى اگر وقت تنگ است، با هر کدام نماز بخواند کافى است.

اندازه‏ى دستمال نجسى که مى‏تواند همراه نمازگزار باشد

سؤال127. آیا میزانى براى بزرگى دستمال نجسى که مى‏تواند همراه نمازگزار باشد، تعیین شده است یا نه؟

پاسخ: به مقدار کمتر از پوشاننده عورت باشد.

عدم وقت کافى جهت غسل و تطهیر لباس

سؤال128. شخصى نزدیک صبح جنب شده و زمانى که از خواب بیدار مى‏شود مى‏بیند وقت غسل و تطهیر کردن ندارد، لذا بدل از غسل تیمم مى‏کند، آیا مى‏تواند با همان لباس نماز به جاى آورد؟

پاسخ: اگر ساتر و پوشاننده عورت پاک دارد، آن لباس نجس را باید بیرون آورد و در غیر این صورت با همان لباس نماز بخواند و آن نماز را بعدا دوباره احتیاطا بخواند

در آغوش گرفتن بچه‏اى که بدن او نجس است در حال نماز


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -