انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

آیت الله العظمــی وحید خراسانی(مدظله)

بزرگ نمایی کوچک نمایی

قضاي نماز براي كسي كه نمي داند چه مقدار نمازهايش قضاء شده

سوال 172 : اگر كسى مقدارى نماز قضاء داشته باشد ولى نمى داند نماز قضاى او چه مقدار است، تكليف او چيست؟

پاسخ: اگر به قضاى مقدار يقينى اكتفاء كند كافى است ولى احتياط مستحب اين است كه به قدرى نماز بخواند كه يقين كند تمام آنها را خوانده است.

نماز قضايي که تعداد آن را نمي دانيم

سوال 462 : اينجانب مقدار زيادي از نمازهايم را نخوانده ام و تعداد آن را هم نمي دانم، اکنون چه تعدادي نماز قضاء بخوانم؟

پاسخ: اگر به قضاى مقدار يقينى اكتفاء كند كافى است ،يعني آن مقداري که يقين داريد، نماز از شما قضاء شده واجب است بخوانيد و اما مقدار بيشتري که شک داريد قضاء شده يا نه لازم نيست بخوانيد هرچند احتياط مستحب اين است که به مقداري نماز بخوانيد تا يقين کنيد به تعداد نمازهاي قضاء شده نماز خوانده ايد.(منهاج 2/م 728) (استفتاء/6076 و 843)

نماز قضاي پدر که عمداً ترک کرده

سوال 479 : در صورتي که کسي(اصلا)نماز نمي خواند آيا باز هم پسر بزرگتر او بايد نماز قضاي او را بجا آورد يا لازم نيست بجا آورد؟

پاسخ: در فرض سؤال بنابراحتياط واجب بايد نماز قضاي او را بجا آورد.(استفتاء/14293) (منهاج 2/م 737) (رساله/م 1398)

اداء ديون عبادي ميّت مثل نماز و روزه و خمس

سوال 496 : کسي فوت کرده است وهيچ وصيتي در رابطه با ديون عبادي خودش نکرده است در حاليکه ورثه اش مي‌دانند که ديون عبادي بر عهده ميت مي‌باشد اما مقدار آن ديون را نميدانند وظيفه ورثه در ارتباط با ديون ميت چيست؟

پاسخ: بر پسر بزرگتر واجب است كه بعد از مرگ پدر مقدار قدر متيقن (يعني كمترين مقدارى كه يقين دارند به ذمه ميت است) از نمازها و روزه هاى پدر را يا خود بجا آورد يا از مال خودش براى پدر اجير بگيرد به تفصيلي که در رساله‌ي عمليه مسأله‌ي 1398 بيان شده است، و خمس و زكات با اذن مجتهد جامع الشرائط، از تركه‌ي او پرداخت مي‌شود، در صورتي‌که مورّث اعتقاد به خمس داشته بنابر اقوي و در صورتي‌که اعتقاد به خمس نداشته بنابر احتياط واجب با اذن مجتهد جامع الشرائط خمس از ترکه‌ي او پرداخت مي‌شود و اگر مالي را که خمس به آن تعلّق گرفته بود تلف نموده واجب است که خمس آن‌را از ترکه بپردازد و نسبت به بدهکاري ميّت به خمس و زکات و حجة الاسلام مسأله داراي تفصيلاتي است که در رساله ذکر شده است.(استفتاء/2743) (منهاج 2/م 745 و 1058 و 1254)
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -