انهار
انهار
مطالب خواندنی

آیةالله العظمی نورری همدانی

بزرگ نمایی کوچک نمایی
فضلیت نماز
    
نماز یکی از عبادات بزرگ اسلامی و ستون دین است. مظهر کامل خشوع و خضوع در برابر ذات اقدس الهی است. عبادتی است که در ضمن آن، انسان در پیشگاه مقدس حق تعالی می‌ایستد و به بندگی خویش در مقابل خالق بزرگوار و مالک خود اعتراف می‌کند و حرف دلش را با او می‌گوید و از در گاه مقدس آن ذات ذوالجلال، کمک می‌خواهد و پیشانی در آستانه پاک او به خاک می‌ساید و حوائج خود را از او می‌طلبد.
حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمودند: «هر چیزی را چهره‌ای است و چهره دین شما نماز است و سعی کنید کمال و زیبایی این چهره را حفظ کنید.» و نیز فرمودند: «نماز ستون دین است.»
و همینطور که در راه بر پا ساختن یک خیمه، دیوار و سقف طناب و میخ در صورتی به درد می‌خورد و در تشکیل خیمه نقش دارد که، ستون آن خیمه بر پا باشد، نماز هم نقش ستون را در خانه و خیمه دین دارد که بدون آن، اعمال دیگر بی‌اثر و بی‌نتیجه است.
معاویه بن وهب،که یکی از راویان احادیث است از حضرت صادق (علیه السلام) پرسید: «با فضلیت‌ترین عملی که بندگان خدا با انجام آن به خداوند تقرب پیدا می‌کنند کدام است؟» حضرتش در پاسخ فرمودند: «بعد از خداشناسی هیچ عملی را که با فضلیت‌تر از نماز باشد، سراغ ندارم.» و نیز حضرت صادق (علیه السلام) فرمودند: «محبوب‌ترین اعمال در نزد خداوند نماز است و آن آخرین وصایای پیغمبران خدا است. یعنی آخر ین موضوعی که به مردم درباره آن وصیت می‌نموده‌اند، نماز است.»
حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) نیز فرمودند: «اَحَبُّ الأَعْمٰالِ اِلَی الله عَزَّوَجَلَّ الصَّلوةُ وَ البِرُّ وَ الجِهادُ» یعنی: محبوب‌ترین اعمال در پیشگاه خداوند متعال سه چیز است:
نماز.
نیکی و احسان به مردم.
جهاد در راه خداوند.
در نهج البلاغه، از حضرت امیرمؤمنان (علیه السلام) نقل می‌کند که حضرتش اصحاب خود را به مواظبت درباره نماز توصیه می‌کردند و می‌فرمودند: «به وسیله نماز خواندن به خداوند تقرب پیدا کنید، که نماز به طور فرض و وجوب بر همه مؤمنان نوشته شده است و در اهمیت آن همین اندازه کافی است که هنگامی که از اهل جهنم پرسیده می‌شود: مٰا سَلَکَکُمْ فیٖ سَقرَ[۱] ارتکاب چه عملی شما را به جهنم کشانده است؟ در جواب می‌گویند: لَمْ نَکُ مِنَ المُصَّلیٖنَ[۲] یعنی: ما چون جزء نمازگذاران نبودیم سرانجام به جهنم افکنده شدیم. سپس افزودند که حضرت پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلّم) نمازهای پنجگانه را به نهر آبی که در جلو خانه انسان واقع شده است و انسان روزی پنج مرتبه خود را در آن شستشو می‌دهد تشبیه کردند و روشن است کسی که روزی پنج مرتبه در نهر آبی خود راشستشو دهد چیزی از آلودگی در وجود او نمی‌ماند.
بعد از آن فرمودند: حق نماز را افرادی شناختند که هرگز اشتغالات و سرگرمیها و زینت‌ها و زیورهای دنیا آنان را از نماز غافل نمی‌کند که خداوند درباره آنان فرمودند: رِجالٌ لاتُلْهیهِمْ تِجٰارَةٌ وَ لابَیْعٌ عَنْ ذِکْرِاللهِ وَ اِقامِ الصَّلوةِ[۳]. یعنی مردانی که، تجارت و خرید و فرش آنان را از یاد خداوند و نماز خواندن مشغول و غافل نمی‌سازد.»
نماز را باید بطور کامل، یعنی باید سعی کرد نماز را مطابق موازین اسلامی بجا آورد که این موضوع یکی از علایم کمال یک مسلمان است.
هارون بن خارجه که یکی از رجال حدیث است. می‌گوید: در محضر حضرت صادق (علیه السلام) نام مردی از دوستان خود را بردم و ا ز او به عنوان داشتن کمالات انسانی و اسلامی، ستایش کردم، حضرتش در این مورد از من پرسیدند:
«کیف صَلوتُهُ؟» یعنی نماز او چگونه است؟ که از این بیان این مطلب به دست می‌آید که شخص در صورتی قابل ستایش و تمجید است که نمازش کامل باشد. و نیز حضرت صادق (علیه السلام) فرمود: «نخستین عملی که در روز قیامت مورد محاسبه الهی قرار می‌گیرد نماز است که اگر آن مورد قبول واقع شد و با موازین اسلامی مطابق گردید سایر اعمال نیز مورد قبول واقع می‌شود و اگر آن مردود شد، اعمال دیگر نیز مردود می‌گردد.»
 حضرت پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلّم) نیز فرمودند: «در روز قیامت که بنده خداوند به پیشگاه خداوند خوانده می‌شود نخستین چیزی که در رابطه با آن، آن بنده مورد سؤال قرار می‌گیرد نماز است که اگر آن را درست و کامل به جا آورده است نجات پیدا می‌کند وگرنه در آتش دوزخ افکنده می‌شود.»
[۱]. سوره مدّثر، آیه ۴۲.
[۲]. سوره مدّثر، آیه ۴۳.
[۳]. سوره نور، آیه ۳۷.

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -