انهار
انهار
مطالب خواندنی

حُکم استعمال آمپول و سُرُم در حال روزه

بزرگ نمایی کوچک نمایی
بسم الله الرحمن الرحیم
حُکم استعمال آمپول و سُرُم در حال روزه
   
آیةالله العظمی امام خمینی: احتياط واجب آن است كه روزه دار از استعمال آمپولي كه بجاي غذا به كار مي رود خودداري كند، ولي تزريق آمپولي كه عضو را بي حس مي كند يا به جاي دوا استعمال مي شود اشكال ندارد.
   
آیةالله العظمی فاضل لنکرانی: باید روزه دار از استعمال آمپولي كه بجاي غذا به كار مي رود خودداري كند، ولي تزريق آمپولي كه عضو را بي حس مي كند يا به جاي دوا استعمال مي شود اشكال ندارد.
   
آیةالله العظمی بهجت: احتياط واجب آن است که روزه‌دار از استعمال آمپولی که به جای غذا به کار می‌رود خودداری کند، بلکه اجتناب خالی از وجه نيست؛ ولی تزريق آمپولی که عضو را بی‌حس می‌کند يا به‌جهت ديگر استعمال می‌شود اشکال ندارد و اجتناب از آمپولی که معلوم نيست از قسم اول باشد يا نه، لازم نيست.
   
آیةالله العظمی نوری همدانی: احتیاط مستحب آن است که روزه‌دار از استعمال آمپولی که بجای غذا به کار می‌رود خودداری کند، ولی تزریق آمپولی که عضو را بی‌حس می‌کند یا بجای دوا استعمال می‌شود اشکال ندارد و تزریق هیچ نوع از آمپولها روزه را باطل نمی‌کند.
   
آیةالله العظمی اراكي: استعمال آمپولهايي كه تزريق مي شود، تقويتي باشد يا غيرتقويتي، و نيز سرم غذايي و تقويتي – چون در موارد مذكور أكل و شرب صادق نيست- اشكال ندارد. (استفتائات ص ۵۱)
   
آیات عظام: گلپايگاني، صافي گلپایگانی: احتياط مستحب آن است كه روزه دار از استعمال آمپول خوداري كند و فرق بين آمپولها نيست، و اگر لازم شد و تزريق كرد، روزه او باطل نمي شود.
   
آیةالله العظمی امام خامنه ای: احتیاط واجب آن است که روزه‌دار از استعمال آمپولهای مقوّی یا مغذّی، یا آمپولهایی که به رگ تزریق می‌شود و نیز انواع سِرُم‌ها خودداری کند، ولی تزریق آمپول در عضله یا برای بی حس کردن و نیز دارو گذاشتن در زخمها و جراحتها اشکال ندارد.
   
آیةالله العظمی شبیری زنجانی: روزه دار باید از استعمال سرم و آمپولي كه بجاي غذا به كار مي رود خودداري كند ولي تزريق آمپول دوائي و آمپولی که عضو را بي حس مي كند اشكال ندارد.
   
آیات عظام: خوئي، تبريزي: آمپولي كه عضو را بي حس مي كند يا به جهت ديگر استعمال مي شود، براي روزه دار اشكال ندارد و بهترآن است كه از استعمال آمپولي كه بجاي دواء و غذا به كارمي برند، خودداري كنند.
   
آیةالله العظمی سيستاني: آمپول و سرم روزه را باطل نمي كند هرچند آمپول تقويتي يا سرم قندي نمكي باشد و همچنين اسپري كه براي تنگي نفس استعمال مي شود اگر دارو را فقط وارد ريه كند روزه را باطل نمي كند و همچنين دارو در چشم و گوش ريختن روزه را باطل نمي كند اگر چه مزه آن به گلو برسد و اگر در بيني بريزد اگر به حلق نیز نرسد روزه را باطل نمي كند.
   
آیةالله العظمی وحید خراسانی: تزریق آمپولی که به جای دوا بکار می رود یا عضور ا بی حس می کند اشکال ندارد. و احتیاط مستحب آن است که روزه دار از استعمال آمپولی که به جای آب و غذا بکار می رود خودداری کند.
   
آیةالله العظمی مكارم شیرازی: تمام انواع آمپولها دارويي يا تقويتي كه به صورت عضلاني تزريق مي شوند و همچنين تزريق عضلاني واكسن براي افراد روزه دار اشكالي ندارد ولي تزريق آمپولها و سرمهاي وريدي(که در رگ تزریق می شود) جايز نيست.همچنین تزریق خون بنابراحتیاط واجب روزه را باطل می کند اما باید تا اخر روز از کارهای که روزه را باطل می کند خودداری نماید و بنابراحتیاط واجب قضای آن  روز را نیز بجا اورد.
   
آیةالله العظمی مظاهری: تزریق آمپولی که عضو را بی حس می کند یا به جای دارو استعمال می شود اشکال ندارد ولی بهتر است که روزه دار از استعمال آمپول یا سرمی که به جای غذا بکار می رود خودداری کند.
   
منبع: توضیح المسائل مراجع، مسأله ۱۵۷۶.

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -