مواردی که قضا و کفارة عمد واجب است

مسأله ۸۷۸- هرگاه در ماه مبارک رمضان کارهایی که روزه را باطل می کند[1] از روی عمد و اختیار و بدون عذر شرعی انجام شود، علاوه بر اینکه روزه باطل می شود و قضا دارد، کفارة عمد نیز بر انسان واجب می شود، چه بداند کفاره دارد و چه نداند.

مسأله ۸۷۹- اگر به دلیل بی اطلاعی از حکم شرعی، کاری را انجام دهد که روزه را باطل می کند مانند اینکه نداند خوردن دارو نیز مثل سایر خوردنیها روزه را باطل می کند و در روز ماه رمضان دارو بخورد روزه اش باطل می شود و باید آن را قضا کند ولی کفاره واجب نیست.

مسأله ۸۸۰- اگر کاری را که می داند حرام است ولی نمی داند روزه را باطل می کند انجام دهد، علاوه بر قضا، بنابر احتیاط واجب باید کفاره بدهد.

مسأله ۸۸۱- اگر چیزی از اندرون روزه دار به دهان برگردد، نباید آن را فرو برد و اگر عمداً فرو برد، قضا و کفارة واجب میشود.

مسأله ۸۸۲- اگر کسی نذر کند روز معینی را روزه بگیرد، چنانچه در آن روز عمداً روزه نگیرد یا روزه اش را باطل کند، باید کفاره[2] بدهد.

مسأله ۸۸۳- اگر در ماه رمضان به گفتة کسی که می گوید مغرب شده و اعتمادی به گفتة او نیست، افطار کند، سپس متوجه شود مغرب نبوده، قضا و کفاره بر او واجب می شود.

مسأله ۸۸۴- کسی که عمداً روزة خود را باطل کرده، اگر در آن روز به سفر رود، کفاره ساقط نمی شود .

مسأله ۸۸۵- در آمیزش جنسی روزة هر دو نفر باطل است و بر هر دو قضا و کفاره واجب میشود.