انهار
انهار
مطالب خواندنی

برخي از معجزات رسول خدا صلي الله عليه و آله وسلم

بزرگ نمایی کوچک نمایی
.

 برخي از معجزات رسول خدا صلي الله عليه و آله وسلم

معجزات ولادت حضرت

1) هنگام ولادت رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم، نوراز پيشاني آن حضرت لامع بود و بوي  مشك ايشان از ايشان ساطع مي گشت.

2) نوري در آن شب از طرف حجاز ساطع شد و در تمام عالم منتشر گرديد.

3) تخت پادشاهان سرنگون شد و همه آنان در آن روز لال بودند و نمي توانستند سخن بگويند(1).

4) در روز ولادت هر بتي كه در هر جاي عالم بود به رو افتاد.

5) 14 كنگره از ايوان كسري فرو ريخت.

6) درياچه ساوه كه آن را مي پرستيدند خشك و بدل به نمكزار شد.

7) آتشكده فارس كه هزار سال خاموش نشده بود در شب ولادت آن حضرت خاموش شد

8) علم كاهنان و سحر ساحران باطل گرديد.

9) طاق كسري از ميان به دو نيم شد كه تا امروز نمايان است.(2)

10) هنگام ولادت آن حضرت اين ندا از آسمان شنيده شد: «جاء الحق و زهق الباطل، ان الباطل كان زهوقا»(3)

11) آن حضرت هنگام ولادت ختنه كرده و ناف بريده و پاك از آلايش خون و غيره متولد شد.

12) هنگام ولادت از پا به زير آمد نه از سر و رو به كعبه به سجده افتاد و چون سر از سجده برداشت دست به آسمان بلند كرد و به وحدانيت خدا و رسالت خود اقرار نمود و سپس نوري از او ساطع گرديد كه مشرق و مغرب عالم را روشن نمود. (4)

برخي از معجزات و كرامات دوران زندگاني پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله:

1) هرگز مگس بر بدن مبارك آن حضرت نمي نشست.

2) هرگاه چشم مباركش خواب بود دلش بيدار بود و مي ديد و مي شنيد چنانكه در بيداري مي ديد و مي شنيد، حضرت از قفاي خود چنان مي ديد كه از پيش روي مي ديد.

3) بر هر حيواني كه سوار مي شد هرگز پير و لاغر نمي شد، آن حضرت حماري به نام يعفور داشتند هر زمان كه فرمان مي داد فلان مرد را حاضر كن به در خانه اش مي رفت و سر بر در مي كوفت و به اشاره او را حاضر مي ساخت.

4) حضرت با حيوانات سخن مي گفت. (5)

5)  دعاي آن حضرت در زنده شدن مردگان و بينا شدن كوران و شفا يافتن بيماران مستجاب مي شد.

6) بر همه لغت ها و زبان ها آگاه بود و قدرت بر سخن گفتن به همه آنها را داشتند.

7) مهر نبوت بر پشت مباركش جا گرفته بود و نور آن بر نور آفتاب زيادتي مي كرد.

8) آب از از ميان انگشتان مباركش جاري شد به قدري كه جمعي سيراب شدند.

9) سنگريزه در دست مباركش تسبيح مي گفت و مردم مي شنيدند.

10) وجود مقدسش در آفتاب سايه اي نداشت.

11) هر گاه آب دهان مبارك به چاهي مي افكند در آن چاه بركت به هم مي رسيد و پر از آب مي شد. آب دهان حضرت را به هر صاحب دردي مي ماليد شفا مي يافت.

12) دست مبارك آن حضرت به هر طعامي كه مي رسيد با بركت مي شد و از طعام كم جماعت كثير را سير مي كرد.

13) هر گاه بر زمين نرم راه مي رفت جاي پايش نمي ماند و هنگامي كه بر سنگ سخت راه مي رفت اثر پاي مباركش مي ماند. (6)

«اللهم صل علي محمد و آل محمد»

منبع: تقويم شيعه به نقل از:

1- حق اليقين،ص 27

2- بحارالانوار ج15؛ حليه الابرار ج1...

3- بحارالانوار ج15...

4- حق اليقين ص26

5- قلائد النحور ج ربيع الاول، ص110-112

6- حق اليقين ص26-27


تاریخ تهیه مطلب: 1388/12/13

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -