28 محرم: وفات حذيفه؛ تبعيد امام جوادعليه السلام؛ ورود اسرا به بعلبك

  1) وفات حذيفه بن يمان

حذيفه از بزرگان اصحاب پيامبر صلي الله عليه و آله وسلم و از خواص اميرالمؤمنين علي عليه السلام بود، پدر حذيفه در جنگ احد اشتباهاً به وسيله يكي از مسلمانان كشته شد.

حذيفه يكي هفتت نفري بود كه بر صديقه طاهره نماز خواندند، او صحابه منافق را مي شناخت. منافقيني كه پس از غدير خم توطئه قتل پيامبر  را چيدند و مي خواستند در راه بازگشت از غدير خم در راهي كه از كوه مي گذشت شتر حضرت را بترسانند تا برمد و حضرت به دره سقوط كند و به قتل برسد، امام جبرئيل اين نقشه را به سمع مبارك نبوي رسانيد.

پيامبر صلي الله عليه و آله وسلم چون به محل مورد نظر رسيدند منافقين با چهره هاي بسته هر كدام ظرفي كه داخل آن سنگريزه بود از بالا رها نموده و شروع به داد و فرياد و نعره زدن كردند امام عمار مهار ناقه را گرفته بود و حذيفه هم در كنار آن حضرت بود و سرانجام نقشه آن كوردلان نقش برآب شد.

پيامبر صلي الله عليه و آله وسلم آن منافقين را به حذيفه معرفي نمودند كه عبارت بودند از اولي و دومي و سومي و ابو عببيده و معاذ بن جبل و سالم و معاويه و پدرش ابوسفيان و عمرو عاص و طلحه و زبير و سعدبن ابي وقاص و عبدالرحمن بن عوف و ابوموسي اشعري و مغيرة بن شعبه و ابوهريره و اوس بن الحدثان و ابوطلحه و ابوقتاده انصاري و ابو مسعود.

و حذيفه همه را به خاطر سپرد، به همين دليل بود كه غاصبين خلافت، بعد از آن واقعه از حذيفه مي ترسيدند كه مبادا انان را به مردم معرفي كند.

لذا حذيفه بر جنازه هر كس حاضر نمي شد ديگران مي فهميدند كه ميت از منافقين بوده است. نكته جالب آنجا بود كه حذيفه بر ابوبكر نماز نخواند، و دومي براي سرپوش گذاشتن بر نفاق خويش و تبرئه خود، از حذيفه مي پرسيد: اگر اين شخص از منافقين است بگو تا من بر او نماز نخوانم.

اين بزرگوار چهل روز پس از خلافت ظاهري اميرالمؤمنين در مدائن از دنيا رحلت فرمود، او قبل از رحلت به دو فرزندش صفوان و سعيد وصيت كرد كه هميشه ملازم اميرالمؤمنين عليه السلام باشند و ايشان هم به وصيت پدر عمل كردند تا در جنگ صفين به شهادت رسيدند.

*****

2) تبعيد امام جواد عليه السلام به بغداد

در سال 220 هجري امام جواد عليه السلم به دستور معتصم عباسي لعنة الله عليه از مدينه به بغداد تبعيد شدند.

3) ورود اسراي اهل بيت عليهم السلام به بعلبك

بنابرنقلي ورود اسراي اهل بيت عليهم السلام به شهر بعلبك و استقبال مردم آن شهر از نيزه داران با شكر و سويق و آذوقه در اين روز بوده است كه حضرت ام كلثوم عليها السلام با ديدن اين منظره در حق آنان نفرين كردند.

تقويم شيعه،45-44