انهار
انهار
مطالب خواندنی

(۲۱۱) در باره نماز آیات

بزرگ نمایی کوچک نمایی
بسم الله الرحمن الرحیم
در باره نماز آیات
    
فهرست مطالب:
{۱} تعریف نماز آیات
{۲} تعریف نماز آیات در روایات
{۳} پیشینه نماز آیات
{۴} نحوه خواندن نماز آیات
{۵} مستحبات نماز آیات
{۶} وقت نماز آیات و قضای آن
{۷} غسل کُسوف
{۸} مقدم‌بودن نماز یومیه بر نماز آیات در تنگی وقت
{۹} سایر احکام نماز آیات
    
{۱} تعریف نماز آیات
نماز آیات، از نمازهای واجب است که هنگام رخ‌دادن برخی حوادث طبیعی مانند زلزله، خورشیدگرفتگی و ماه‌گرفتگی واجب می‌شود. از دیگر پدیده‌هایی که سبب واجب‌شدن این نماز می‌شود، بادهای سرخ و زرد است، در صورتی که موجب ترس بیشتر مردم شود.
نماز آیات دو رکعت است و هر رکعتِ آن پنج رکوع دارد و به دو شیوه خوانده می‌شود: در شیوه نخست قبل از هر رکوع، یک حمد و یک سوره کامل خوانده می‌شود. در شیوه دوم یک سوره به پنج قسمت تقسیم می‌شود و قبل از هر رکوع یک قسمت از آن خوانده می‎‌شود. در این صورت، در هر رکعت، فقط قبل از رکوع اول، سوره حمد خوانده می‌شود و قبل از رکوع‌های دیگر، فقط یک قسمت از پنج قسمت سوره دیگر.
اگر نماز آیات، به سببی غیر از خورشیدگرفتگی و ماه‌گرفتگی باشد، هر زمان که به جا آورده شود، به نیت ادا است؛ اما نماز آیات خورشیدگرفتگی و ماه‌گرفتگی باید در زمان گرفتگی خورشید و ماه خوانده شود و اگر خوانده نشود، باید قضایش به جا آورده شود.
تعریف و نام‌گذاری
نماز آیات، نمازی است که به هنگام رخ دادن حوادث طبیعی‌ای مانند خورشیدگرفتگی، ماه‌گرفتگی، زمین‌لرزه [۱] و نیز هر پدیده طبیعی‌ای که موجب ترس بیشتر مردم شود[۲] مانند بادهای زرد و سرخ واجب می‌شود.[۳] آیات جمع «آیه» یا «آیت» به معنای علامت و نشانه است[۴] و در روایتی خورشیدگرفتگی و ماه‌گرفتگی از نشانه‌های خدا دانسته شده است.[۵]
[۱] علامه حلی، تبصرة المتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۴۸؛ نجفی،
مجمع الرسائل (المحشَّی)، ۱۳۷۳ش، ص۴۱۰.
[۲] امام خمینی، تحریرالوسیله، مؤسسه مطبوعات دارالعلم، ج۱، ص۱۹۱.
[۳] علامه حلی، تبصرة المتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۴۸؛ نجفی،
مجمع الرسائل (المحشَّی)، ۱۳۷۳ش، ص۴۱۰.
[۴] فراهیدی، العین، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۴۴۱(ذیل واژه ایا).
[۵] برقی، المحاسن، ۱۳۷۱ق، ج۲، ص۳۱۳، ح۳۱.
{۲} تعریف نماز آیات در روایات
در روایات از نماز آیات با این عنوان، یعنی صلاةالآیات یاد نشده است؛ بلکه با عنوان «صلاةالکسوف» از آن نام برده شده است؛ [۱] اما در کتاب‌های فقهی هر دو عنوان برای آن به کار رفته است. [۲] گفته‌اند علت نام‌گذاری این نماز به نماز آیات، احتمالاً این است که انسان این پدیده‌ها را نشانه قدرت خدا و مالکیت او بر همه چیز بداند. [۳] پیامبر(ص) نیز روز مرگ فرزندش ابراهیم هنگامی که خورشید گرفت، خورشید و ماه را دو نشانه خداوند که سر به فرمان او دارند، معرفی کرد و فرمود هر موقع یکی از آن دو گرفت، نماز آیات بخوانید. [۴]
[۱] برای نمونه، نگاه کنید به کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۲۸۸؛
شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۴۳۴؛
شیخ طوسی، تهذیب‌الاحکام، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۷۱.
[۲] برای نمونه، نگاه کنید به علامه حلی، تبصرةالمتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۴۸؛
نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۴۸؛
فیض کاشانی، مفاتیح‌الشرایع، کتابخانه آیت‌الله مرعشی، ج۱، ص۱۳۷؛
طباطبایی، ریاض‌المسائل، ۱۴۱۸ق، ج۳، ۱۹۳.
[۳] اکبری، نگاهی به فلسفه احکام، ۱۳۹۰، ص۶۷.
[۴] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۲۲، ص۱۵۵۷
سبحانی، جعفر، فروغ ابدیت، ج۱، ص۵۲.
{۳} پیشینه نماز آیات
نماز آیات در سال دهم قمری بر مسلمانان، واجب شد. به گزارش منابع تاریخی، در این سال، هنگامی که ابراهیم فرزند پیامبر(ص) از دنیا رفت، خورشیدگرفتگی رخ داد. گروهی از مردم خورشیدگرفتگی را با مرگ ابراهیم مرتبط دانستند؛ اما پیامبر(ص) این دو را از نشانه‌های الهی دانست که به امر خدا رخ می‌دهد، نه با مرگ یا حیات کسی. [۱] سپس دستور داد هنگامی که کسوف و خسوف رخ می‌دهد، نماز آیات بخوانند و خود با مسلمانان نماز آیات خواند. [۲]
[۱] بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۵۹م، ج۱، ص۴۵۲.
[۲] برقی، المحاسن، ۱۳۷۱ق، ج۲، ص۳۱۳، ح۳۱؛
حرعاملی، وسائل الشیعة، ۱۴۱۶ق، ج۷، ص۴۸۵.
{۴} نحوه خواندن نماز آیات
نماز آیات دو رکعت است و هر رکعت پنج رکوع دارد و به دو شیوه خوانده می‌شود: [۱]
شیوه نخست: در این شیوه، قبل از هر رکوع، سوره حمد و سورۀ دیگری ‌خوانده می‌شود؛[۲] به این صورت که پس از تکبیرةالاحرام، سوره حمد و سپس سوره دیگری می‌خوانیم و به رکوع می‌رویم. پس از رکوع، دوباره سوره حمد و سوره دیگری می‌خوانیم و باز به رکوع می‌رویم. به همین ترتیب تا رکوع پنجم ادامه می‌هیم. سپس به سجده رفته و رکعت دوم را هم مانند رکعت اول به جا می‌آوریم. پس از سجده‌های رکعت دوم هم تشهد و سلام می‌دهیم. [۳]
شیوه دوم: در این شیوه، در هر رکعت یک حمد و یک سوره دیگر خوانده می‌شود؛ با این تفاوت که در هر رکعت، سوره حمد را تنها یک بار می‌خوانیم و سوره دیگر را پنج قسمت کرده و قبل از هر رکوع، یک قسمت از آن را به‌تنهایی (بدون سوره حمد) می‌خوانیم. [۴]
به فتوای فقیهان، می‌توان در یک رکعت، شیوه نخست و در رکعت دیگر شیوه دوم را به کار گرفت.[۵]
[۱] علامه حلی، نهایة الاحکام، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۷۱.
[۲] علامه حلی، نهایة الاحکام، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۷۱.
[۳] علامه حلی، نهایة الاحکام، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۷۲.
[۴] علامه حلی، نهایة الاحکام، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۷۱-۷۲.
[۵] بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۱۰۳۶، م۱۵۰۹.
{۵} مستحبات نماز آیات
برخی از مستحبات نماز آیات عبارت‌اند از:
خواندن قنوت پیش از رکوع دوم، چهارم، ششم، هشتم و دهم. [۱]
اعمالی که در نمازهای یومیه مستحب است، در نماز آیات هم مستحب است؛ البته در نماز آیات مستحب است به جای اذان و اقامه، سه بار «الصلاة» گفته شود. [۲]
گفتن تکبیر پس از هر رکوع، به جز رکوع پنجم در هر رکعت. [۳]
خواندن نماز به جماعت،[۴] بلندن خواندن آن[۵] طولانی کردن نماز تا باز شدن خورشید و ماه [۶]  و خواندن سوره‌های طولانی[۷] از دیگر مستحبات نماز آيات است.
[۱] بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۱۰۳۷، م۱۵۱۲.
[۲] بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۱۰۳۶، م۱۵۱۰.
[۳] علامه حلی، تبصرة المتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۴۸.
[۴] علامه حلی، تبصرة المتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۴۸.
[۵] امام خیمنی، تحریرالوسیله، مؤسسه مطبوعات دارالعلم، ج۱، ص۱۹۴.
[۶] یزدی، محمدکاظم، عروة الوثقی، ج۲۷ ص۲۱۷.
[۷] علامه حلی، تبصرة المتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۴۸.
{۶} وقت نماز آیات و قضای آن
وقت نماز آیات مربوط به کُسوف (خورشیدگرفتگی) و خُسوف (ماه‌گرفتگی)، از اوّل گرفتگی قرص تا آغاز ظاهرشدن آن[۱] یا تا پایان ظاهرشدنش[۲] است. به گفته صاحب‌جواهر، احتیاط آن است که خواندن نماز را از زمان شروع قرص به ظاهرشدن به تأخیر نیندازیم.[۳] در صورتی که نماز آیات کُسوف و خُسوف در وقتش خوانده نشود، قضای آن واجب است.[۴]
نماز آیات مربوط به زلزله و دیگر نمازهای آیات (به‌جز نماز آیات کسوف و خسوف) قضا ندارند[۵] و هر زمان به جا آورده شود، به نیت اداء خوانده می‌شود.[۶]
[۱] علامه حلی، تبصرة المتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۴۸؛
امام خمینی، تحریرالوسیله، مؤسسه مطبوعات دارالعلم، ج۱، ص۱۹۲.
[۲] نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۱، ص۴۰۹.
[۳] نجفی، مجمع الرسائل (المحشَّی)، ۱۳۷۳ش، ص۴۱۱، م۱۳۰۷.
[۴] علامه حلی، تبصرة المتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۴۸.
[۵] علامه حلی، تبصرة المتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۴۸؛
نجفی، مجمع الرسائل (المحشَّی)، ۱۳۷۳ش، ص۴۱۱، م۱۳۰۸.
[۶] علامه حلی، تبصرة المتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۴۸؛
نجفی، مجمع الرسائل (المحشَّی)، ۱۳۷۳ش، ص۴۱۱، م۱۳۰۸.
{۷} غسل کُسوف
به گفته علامه حلی، شماری از فقیهان شیعه، مانند سید مرتضی، سلار دیلمی و ابوصلاح حلبی، فتوا داده‌اند اگر کسی نماز آیات خورشیدگرفتی یا ماه‌گرفتگی را در وقتش به جا نیاورد، واجب است علاوه بر قضای آن، غسل هم بکند؛ اما خود او و جمعی دیگر، مانند شیخ مفید، ابن براج و ابن‌ادریس حلی، این غسل را مستحب دانسته‌اند. البته واجب‌بودن یا مستحب‌بودن این غسل مخصوص زمانی است که ماه‌گرفتگی یا خورشیدگرفتگی به‌صورت کامل اتفاق افتاده باشد و همچنین فرد عمداً نماز آیات را در وقت آن نخواند باشد.[۱] در روایات از این غسل با نام غسل کُسوف یاد شده است.[۲]
[۱] علامه حلی، مختلف الشیعه، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۱۷.
[۲] برای نمونه نگاه کنید به:‌ طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۱۱۵.
{۸} مقدم‌بودن نماز یومیه بر نماز آیات در تنگی وقت
خواندن نماز آیات خسوف و کسوف واجب فوری است؛[۱]  اما اگر نماز آیات در وقت نمازهای یومیه واجب شود، باید نخست نمازی را خواند که اگر اول خوانده نشود، وقتش تمام می‌شود. در صورتی که وقت هر دو نماز تنگ باشد، باید نماز یومیه را بر نماز آیات مقدّم کرد. [۲]
[۱] نجفی، مجمع الرسائل (المحشَّی)، ۱۳۷۳ش، ص۴۱۱. م۱۳۰۸.
[۲] علامه حلی، تبصرة المتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۴۹؛
نجفی، مجمع الرسائل (المحشَّی)، ۱۳۷۳ش، ص۴۱۲، م۱۳۱۲.
{۹} سایر احکام نماز آیات
هر یک از رکوع‌های نماز آیات، رکن است و اگر عمداً یا سهواً کم یا زیاد شود، نماز باطل است. [۱]
نماز آیات فقط بر مردم منطقه‌ای‌ واجب می‌شود که حوادث طبیعی در آنجا رخ داده است.[۲]
بنا به نظر برخی فقیهان، نماز آیات از حائض و نُفَساء ساقط است.[۳] البته گفته‌اند بنا بر احتیاط واجب، باید قضای آن را پس از پاک‌شدن، خواند.[۴]
خورشیدگرفتگی و ماه گرفتگی در صورتی موجب واجب‌شدن نماز آیات می‌شود که با چشم غیرمسلح دیده شود. اگر آن‌قدر کم باشد که فقط با چشم مسلح دیده می‌شود یا بسیار زودگذر باشد، نماز آیات واجب نیست.[۵]
پس‌لرزه‌هایی که پس از زلزلۀ اصلی رخ می‌دهند، اگر زلزلهٔ مستقل محسوب شوند، سبب واجب‌شدن نماز آیات می‌شوند.[۶] همچنین است لرزش خفیف زمین، در صورتی که احساس شود.[۷]
اگر چند نماز آیات برای رویدادهای اسباب مختلف واجب شده باشد، بنا بر احتیاط واجب، باید موقع نیت، معین کند نماز آیاتی که می‌خواند، برای کدام‌یک است.[۸]
[۱] طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۷۲۸.
[۲] طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۷۳۱.
[۳] طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۷۳۱؛ امام خمینی، نجاة العباد، ۱۴۲۲ق، ص۱۱۹.
[۴] بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۱۰۳۴-۱۰۳۵، م۱۵۰۶.
[۵] امام خمینی، نجاة العباد، ۱۴۲۲ق، ج۱، ص۱۰۹
[۶] خامنه‌ای، اجوبة الاستفتائات، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۲۱۴، م۷۱۴.
[۷] خامنه‌ای، اجوبة الاستفتائات، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۲۱۴، م۷۱۵.
[۸] بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۱۰۲۸-۱۰۲۷، م۱۴۹۳.
    

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -