انهار
انهار
مطالب خواندنی

حکم گربه ای را که آزار داده ام (مرجع تقلید سایر مراجع)

بزرگ نمایی کوچک نمایی
سوال سلام خسته نباشید امروز ی گربه وارد توری و لونه مرغام شد البته مرغ و جوجه توش نبود بعد دربسته شده بود و خاستم گربه رو بترسونم که دیگه سمت حیاط ما نیاد و رفتم سگ همسایه را آوردم رفت داخل توری و با گربه درگیر شد و گربه رو گاز گرفت و گربه فرار کرد رفت بیرون تو کوچه و سگ دوباره گربه رو گرفت و تا رسیدم گربه رو زخمی کرد و کمر گربه رو شکست و سگ رو زدم تا رفت اما گربه بزور میخزید بخاطر این کارم واقعا پشیمونم و خیلی حالم داغونه پولی صدقه دادم اما اینکه اون گربه داره زجر میکشه خیلی عذابم میده،،ازشما میخواهم بگید چکار کنم و حکمش چیه که خداوند منو عفو کنه و ببخشه؟ خواهشاً ارشادم کنید. سپاسگذارم
مرجع تقلید: سایر مراجع
 
جواب: سلام علیکم؛ واقعیت علت تأخیر پاسخ شما این هست که پس از خواندن این پیام مدتیه حالم به شدّت بد شده و از اینکه شما ظالمانه حیوان زبان بسته را با زجر مواجه کرده اید انگیزه روانی برای پاسخ به شما نداشتم و خواستم این نامه را بدون پاسخ به خودتان برگردانم ولی دلم راضی نشد راجع به این گناه بسیار بزرگ سکوت کنم.
برادر من، همیشه سعی کنید در مواقع خشم بر اعصاب خودتان مسلط باشید و تصمیمی عجولانه نگیرید زیرا انسان موجودی عاقل و عاطفی و با احساس هست و نباید از خود رفتاری نمایش دهد که خلاف شأن انسانی او باشد.
اماولی به هر حال کاری که نباید می شد شده و گناهی که نباید اتفاق می افتاد افتاده است.
بنده نمیتوانم به شما اطمینان دهم که برایتان اتفاقی نمی اُفتد زیرا رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در حدیثی فرمودند: لعنت خداوند بر کسی که حیوانات را زجر کش کند. ولی میتوانم این اطمینان را بدهم که اگر از گناه وحشتناکتان توبه و استغفار کنید به احتمال قوی و نزدیک به یقین خداوند شما را خواهد آمرزید.
بهتر هست به جمعی از فقرا خصوصاً اگر فقرا از ارحامتان باشد صدقه دهید و کمک کنید و از آنها بخواهید و التماسشان کنید تا برای آمرزشتان دعا کنند. یاحقّ.

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -