انهار
انهار
مطالب خواندنی

شیربها

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال1495:مرسوم است داماد مقدارى پول به عنوان شیربها به خانواده عروس مى دهد و آنانپول را جهیزیه مى خرند و به عروس مى دهند، آیا این لوازم شرعاً متعلق به عروس است یا داماد؟

پاسخ:در فرض سوال، اگر داماد شیربها را بعنوان پیش کشىو هبه داده است و از طرف عروس با آن جهیزیه خریده اند، جهیزیه متعلق به عروس است نهداماد. و اگر هدیه نکرده بلکه داده است که جهیزیه بخرند و همراه عروس کنند، در اینصورت متعلق به داماد است و چون شهرها و محلّها فرق مى کنند، لذا اگر شبهه در بینهست به عرف و عادت محل مراجعه و طبق آن عمل کنید. و بهتر اینکه با مصالحه رضایتیکدیگر را تحصیل کنید.

سؤال1496:اگر زنى بخواهد طلاق بگیرد، آیا شوهر مى تواند شیربهایى را که به پدرزن خود داده،پس بگیرد؟

پاسخ:اگر شیربها را به پدرزن مصالحه نکرده باشد، بلکه بخشیده باشد و عین آن وجود داشته باشد، شوهرمى تواند استرداد کند.

سؤال1497:شیربها که متعارف است مى گیرند، به این نحو است که کسى مى آید به خواستگارى دختر شخصى، آن شخصقبول مى کند به شرط اینکه مثلا هزار تومان پول نقد و دو قطعه فرش یا اجناس دیگر بهعنوان شیربها بدهد. و گاه است که اینها را مادر یا برادر یا عمو یا غیر اینهامى گیرند، آیا گرفتن آن حلال است؟ و پس از عقد چنانچه زوج پشیمان شود، آیا پس گرفتنآن جایز است؟

پاسخ:دادن وگرفتن شیربها اگر به عنوان جعاله باشد. که مثلا این مال را به پدر یا به برادر دختر مى دهد که واسطه شود و رضایت او راحاصل کند حلال است. و پس از عقد، زوج حق استرجاع آن را ندارد. و اگر مجرد پیشکشى وهبه به پدر زوجه ویا عمو و برادر او باشد حلال است، و مادام که عین آن باقى استمى تواند استرجاع کند. و اگر زوج آن را به رضایت و طیب نفس نمى دهد، بلکه براىاینکه گیرنده ـ با اینکه زوجه راضى به تزویج است ـ مانع از ازدواج نشود، حراماست.

سؤال1498:در هنگام ازدواج، پدر یا اقوامعروس علاوه بر مهریه، پول زیادى به عنوانهاى مختلف، مثل: جعاله، شیربها، مهر حاضر،پدر وکیلى، تهیه جهیزیه مى گیرند. لطفاً حکم آن را بیان کنید؟

پاسخ:آنچه به عناوین مختلف غیر از مهریه و زاید بر آن گرفته مى شود، چندصورت دارد:

1ـ اگر به عنوان جعاله، اخذ شود، شرعاً اشکال ندارد و حلال است وزوج هم بعداً حق رجوع ندارد.

2ـ اگر براى جلب رضایت پدر دختر، یا جلب رضایت خوددختر مى پردازد، گرفتن آن جایز است. ولى اگر زوج بخواهد مى تواند آنرا تا وقتىموجود است، پس بگیرد.

3ـ اگر پسر و دختر راضى به ازدواج باشند و پدر هم اصلازدواج را اجازه دهد ولى مبلغى را با زور و اجبار به عنوان اینکه رسم است، از زوجبگیرد گرفتن آن جایز نیست. و بایدآنرا به زوج پس بدهد. و حتى اگر تلف شده باشد باید مثل آنرا پس بدهد.
4ـ بلى،اگر پول را جهت تهیه جهیزیه بگیرد و با آن جهیزیه تهیه کند، و همراه دختر به منزلزوج بفرستد، با رضایت زوج اشکالى ندارد. در این صورت جهیزیه به مقدارى که از این پول تهیه شده، ملک زوج است


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -