انهار
انهار
مطالب خواندنی

روزه مسافر

بزرگ نمایی کوچک نمایی

 

احکام مسافر- آیت الله العظمی فاضل قدس سره

روزه مسافر

سؤال 571 :آیا مسافرى که نماز شکسته مى خواند، مى تواند نماز قضاى تمام بخواند و روزه قضا بگیرد؟

پاسخ: روزه قضا در سفر صحیح نیست، ولى نماز قضا را مى تواند تمام بخواند.

سؤال 572 :شخصى در سفر بود و قصد داشت پیش از ظهر به وطن برسد و نیت روزه کند، ولى در بین راه سهواً چیزى خورد، آیا مى تواند آن روز را روزه بگیرد؟

پاسخ: مشکل است.

سؤال 573 :شخصى قبل از ظهر به حدّ مسافت شرعى مسافرت کرده و قبل از ظهر به وطن خود برگشته است، وظیفه او چیست؟

پاسخ: اگر در سفر مفطرى نیاورده، واجب است قصد روزه کند.

سؤال 574 :کسى که از سفر برمى گردد و قبل از ظهر به حد ترخص وطن مى رسد، آیا روزه آن روز برایش واجب است؟

پاسخ: در فرض سؤال، احتیاط واجب جمع بین گرفتن روزه و قضاى آن است.

سؤال 575 :آیا در سفر معصیت که نماز تمام است روزه را هم باید بگیرد؟

پاسخ: بلى، باید روزه را بگیرد.

سؤال 576 :شخصى در ماه مبارک رمضان قبل از ظهر از وطنش یا از محل اقامه خود حرکت مى کند و خروج او از حد ترخّص[1]بعد از ظهر انجام مى شود. آیا روزه آن روز بر او واجب است یا نه؟

پاسخ: چنانچه شروع به مسافرت قبل از ظهر باشد و خروج از حدّ ترخص بعد از ظهر، احتیاط واجب جمع بین گرفتن روزه و قضاى آن است.

سؤال 577 :اگر شخصى در ماه مبارک رمضان هنگام مراجعت از سفر، پیش از ظهر به حدّ ترخّص وطنش یا جایى که مى خواهد ده روز در آنجا بماند برسد، ولى بعد از ظهر به وطن یا محلّى که مى خواهد بماند برسد، و کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده باشد، آیا روزه آن روز بر او واجب است یا نه؟

پاسخ: در فرض سؤال، احتیاط واجب جمع بین گرفتن روزه و قضاى آن است.

سؤال 578 :شخصى که در ماه مبارک رمضان مسافر است براى اینکه بتواند روزه بگیرد اگر قبل از ظهر به حدّ ترخص بیاید و نیت روزه کند و همین که ظهر شد از همانجا مجدداً مسافرت کند، آیا روزه اش صحیح است یا نه؟

پاسخ: اگر بخواهد روزه اش صحیح باشد و قضا نداشته باشد باید قبل از ظهر وارد وطنش شود و بعد از ظهر از وطن خارج شود، و الاّ بنابر احتیاط واجب لازم است بین گرفتن روزه و قضاى آن جمع نماید.

سؤال 579 :آیا حکم نماز و روزه مسافر در باب حدّ ترخص فرق مى کند؟

پاسخ: بلى، در خصوص مسافرت از وطن، اگر بخواهد در فاصله بین وطن و حدّ ترخص نماز بخواند معیناً نماز تمام است. ولى نسبت به روزه در این فاصله به نحوى که در دو مسأله قبل بیان شد باید احتیاط کند. اما در محلى که قصد اقامت کرده، اگر مسافرت کند و بخواهد پیش از حد ترخص نماز بخواند، بنابر احتیاط واجب باید نماز را هم شکسته و هم تمام بخواند. همانگونه که روزه را نیز بنابر احتیاط واجب باید بگیرد و قضاى آن را هم بگیرد.

سؤال 580- شخصى در ماه مبارک رمضان به خارج از کشور مسافرت مى کند، آیا این مسافر باید با اذان ایران افطار کند یا به اذان محل ورود؟ نماز وى چگونه است؟

پاسخ: طبق اذان محلّ ورود باید افطار کند و نماز بخواند.

------------------------------

[1]- حدّ ترخص جایى است که دیوار شهر دیده نمى شود و صداى اذان هم شنیده نمى شود. همان طورى که در توضیح المسائل شرط هشتم نماز مسافر ذیل مسأله 1339 بیان شده و در مسأله 450، ص 125 همین کتاب هم بیان شده است.

 

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -