انهار
انهار
مطالب خواندنی

رباي قرضي

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال126:مدتي پيش عيا بنده از بالاي با خانه افتاد و به شدت مجروح شد كه هنوز هم به طور كامل خوب نشده است ومن هر چه داشتم براي خوب شدنش خرج كردم در همان زمان شخصي از اينجانب مبلغ ده هزار تومان طلب داشت كه از آن مدت تا به حال مرتب از بنده مدرك ربا در ربا گرفته است كه آن مبلغ ده هزار تومان حالا 800/17 هزار تومان شده است مي خواهم ببينم نظر حضرت عالي در اين مورد چيست؟

جواب: اصل قرض واجب الاداء است وزياده حرام است.

سؤال127:شخصي به عنوان دلال،كاميوني متعلق به اينجانب را از جهرم به شيراز برده كه در آنجا بفروشد وكاميون ديگري در عوض برايم خريداري نمايد چنانچه در شيراز مبادرت به فروش وخريد نمايد مبلغ پنج هزار تومان واگر در تهران اين عمل را انجام دهد مبلغ ده هزار تومان حق الزحمه بگيرد،شخص دلال در شيراز مبادرت به فروش كاميون متعلق به اينجانب وخريد كاميون ديگري براي اينجانب نموده  اوبه اعتراف خودش مبلغ پنج هزار تومان از خريدار و فروشنده  مربوط وصول نموده و اظهار داشته كه از اين بابت به اينجانب حقي ندارد ليكن مبلغ هشتاد هزار تومان پول از خودش براي خريد كاميون داده به اين معني كه كاميون مرا به دويست هزار تومان فروخته وكاميون ديگر را به مبلغ دويست وهشتاد هزار تومان خريداري نموده ودر مقابل هشتاد هزار تومان اضافي اسنادي برابر مبلغ يكصد وپانزده هزار تومان از من گرفته كه مي بايست سي وپنج هزار اضافه بر هشتاد هزار تومان به عنوان بهره وسود به دلال مذكور پرداخت نمايم استدعا دارم بفرماييد اين معامله چه صورتي دارد؟

جواب: اگر ماشين را براي شما خريده وبهره ي پول گرفته جايز نبوده ومي توانيد مقدار بهره را مطالعه كنيد.

سؤال128:سيدي الجليل استلفت مبالغ من بنك ملي ايران وبنك صادرات ايران في دبي مضطراً غير باغ والان يطلباني البنكان المذكور ان يدفع الفوائد المترتبة علي الدين المذكور فعل يجوزلي شرعاً دفع الفوائد المذكورة الي البنكين ام لا؟افتونا مأجورين!

جواب: اخذ الرباء ودفعه حرام، فلا يقصد الربا حين الدفع لو كان مضطراً الي الدفع.

سؤال129:اينجانب مدير عامل شركت تعاوني چهار باغ در باره وام كشاورزي كه به روستاي ما مي دهند در مدت يك سال شش درصد به عنوان كارمزد كم مي كنند چنانچه از سر رسي،يك كشاورز دير بدهد براي هر سه هزار تومان دريك روز يك تومان دير كرد مي گيرند آيا از نظر شرعي اشكال دارد يا خير؟

جواب:  بهره ي پول وبهره دير كرد وام ربا وحرام است.

سؤال 130:آيا در حرمت بهره وربا خواري فرقي بين افراد واشخاص ومؤسسات دولتي وملي هست يا خير؟ و در نتيجه اگر بدهكار اصل بدهي را كه به مؤسسات و بانكهاي دولتي دارد بپردازد بهره ي آن را هم ضامن است يا خير؟

جواب: فرقي در بين نيست وگيرنده ي قرض بهره را ضامن نيست.

سؤال 131:افرادي در گذشته به بانك ها بدهكار بوده اند كه اصل آن را پرداخته وبراساس امر آن رهبر از پرداخت مورد بهره خودداري نموده اند از طرفي قوانين ومقررات بانك هنوز لغو نشده وفشار در اين مورد ممكن است موجب تضعيف دولت مورد تاييد امام شود بانك هم تا تصفيه حساب (اعم از اصل وبهره)نمي تواند اسناد مرهونه را فك نمايد آيا افرادي كه حاضر هستند مبلغ بهره را به عنوان ديگري به بانك پرداخت كنند كه هم به صندوق دولت كمك شود وهم ملك آنان فك گردد مي توانند يا خير؟فرقي بين قرض گرفتن از بانك غير اسلامي وبين قرض گرفتن

جواب: اگر مجبور در پرداخت باشند وقصد بهره نكنند ، مانع ندارد ولي بانك حق ندارد بگيرد.

سؤال132:آيا مجاز است كه از يك بانك غير اسلامي پول قرض شود وسود آن نيز پردخت گردد؟

جواب: وام گرفتن مانع ندارد ولي سود آن را ضامن نيست و قرض گرفتن با قصد دادن سود حرام است اگرچه اصل قرض صحيح است و فرقي بين قرض گرفتن از بانك غير اسلامي وبين قرض گرفتن از بانك اسلامي در جهت ذكر شده نيست .

سؤال133:شخصي 200 هزار تومان در بانك رهني مي گذارد،پس از چند ماه معادل همان وجه،وام طويل المدة به او مي دهند، و وجهي به عنوان كارمزد تدريجاً از او مي گيرند،اين معامله چه صورت دارد؟ آيا حرام نيست وربا محسوب نمي شود؟

جواب: پول گذاشتن در بانك و وام گرفتن اشكال ندارد وزيادي اگر حقيقة كارمزد باشد با توافق طرفين مانع ندارد،ولي بهره ي وام ربا وحرام است وبا تغيير نام حلال نمي شود.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -