انهار
انهار
مطالب خواندنی

مست کننده ها

بزرگ نمایی کوچک نمایی

نجاسات (آیت الله العظمی بهجت)

مست کننده ها

حکم الکل

سوال347. آیا الکل سفید به فرمول C2H5OH ـ که از چغندر یا کشمش یا انجیر یا خرما گرفته مى شود ـ نجس است؟ [البته این الکل مست کننده هم هست] و در صورت نجاست، در اکثر آزمایشگاه هاى دانشگاهى، براى آموزش درسى از آن استفاده مى شود که محصول واکنش شیمیایى آن، یک مادّه ى دیگرى نظیر اسید و... مى شود، آیا محصول واکنش نجس است؟ و هم چنین در صنایع داروسازى از آن به عنوان یک حلاّل استفاده مى شود، آیا دارو نجس است؟

پاسخ: الکلى که مست کننده باشد نجس است و با هر چه مخلوط شود آن هم نجس است و اگر در ترکیبات، استحاله ى فراگیر، صورت گیرد به این که تمام ترکیبات مایع آن استحاله شود، نه فقط الکل، پاک مى شود.

الکل نجس

سوال348. آیا الکل سفید و زرد نجس است؟

پاسخ: الکل مطلقا مورد احتیاط در نجاست است، مگر به گونه اى به دست بیاید که از ابتدا مسموم کننده باشد نه مست کننده.

شامپوى مخلوط به الکل

سوال349. آیا شامپو که بعضى مى گویند الکل داخل آن است نجس است یا خیر؟ و در صورت اطمینان وظیفه چیست؟

پاسخ: اگر علم یا اطمینان به وجود الکل دارد، مقتضاى احتیاط، اجتناب است.

آغشته شدن خون با الکل در تزریق

سوال350. پرستار بعد از تزریق آمپول، پنبه ى الکلى که تمام آن آغشته به الکل است روى موضع تزریق قرار مى دهد، چنان چه از محلّ تزریق خون خارج شود، آیا از طریق پنبه ى آغشته به الکل دست پرستار نجس مى شود؟

پاسخ: اگر پنبه با خون نجس شده و الکل به دست سرایت کرده، دست نجس مى شود على الاظهر، و اگر پنبه با خون نجس نشود و فقط الکل به دست سرایت کند، دست نجس مى شود على الاحوط.

خوردن الکل دارویى

سوال351. در مواردى الکل حکم دارو دارد و خوردن آن ضرورت پیدا مى کند، در این موارد خوردن الکل چه حکمى دارد؟

پاسخ: فقط در مواردى که معالجه منحصر به خوردن آن است، اکتفا به حدّ ضرورت جایز است.

باد کردن دانه هاى انگور

سوال352. مقدارى انگور در مقابل آفتاب گذاشته شده تا پس از خشک شدن مویز شود. اکنون دانه هاى آن باد کرده آیا دانه هاى انگور نجس مى باشند است؟

پاسخ: ملاک، علم به جوش آمدن مغز آن با آفتاب است، که در این صورت بنابر اظهر نجس است.

شیره ى انگور

سوال353. حکم شیره ى انگور که از جوشاندن آب انگور (با ذهاب ثلثین) به همراه خاک مخصوص به دست مى آید و رنگ آن تقریبا قهوه اى و غلیظ است چیست؟ آیا خاک که همراه آن است پاک مى باشد؟

پاسخ: از حیث طهارت و نجاست اشکالى ندارد، و هم چنین اگر خاک در شیره مستهلک شود ـ که نوعا هم این چنین است ـ ، خوردن آن هم بى اشکال است.

انگور و آب انگور

سوال354. در توضیح المسائل فرموده اید که اگر انگور و آب انگور به واسطه ى پختن یا غیر آن جوش آید بنابر اقوى و احوط نجس، و خوردن آن حرام است. سؤال این است که بعضى از انگورها را تدریجا براى سرکه شدن مى ریزند و ممکن است وقت ریختن انگور بعدى، انگور اوّلى جوش آمده و نجس شده باشد و انگور دوّمى یا سومى را نجس کند، آیا به واسطه سرکه شدن، مجموع انگورها پاک خواهد شد؟

پاسخ: با سرکه شدن، مجموع پاک مى شود.

خرما و کشمش پخته شده

سوال355. خوردن کشمش و خرما در میان شیرینى هایى که با پخت مستقیم و یا غیر مستقیم هم چون فر و... تهیه مى شود اشکال دارد؟ و در صورت نجاست، آیا تمام شیرینى نجس است یا همان قسمتى که خرما و کشمش وجود دارد؟

پاسخ: اگر موقع پختن جوش بیایند احتیاطا نجس است و هر مقدار از اطراف خود را که پس از جوش آمدن، علم حاصل است رطوبت نجس آن ها سرایت کرده است نجس مى کند.

سوال356. کشمش و خرما را اگر در آب بجوشانند یا سرخ کنند آیا نجس مى شود؟ اگر سوخته شده باشد چه طور؟

پاسخ: بنابر احتیاط واجب نجس مى شود.

شى ء خارجى در ظرف سرکه

سوال357. شخصى مقدارى کشمش جهت سرکه ریخته و در ضمن آن چند دانه نخود یا عدس و... در آن بوده است، آیا پاک است؟ و در صورت نجس بودن آیا سرکه ى به دست آمده نجس است؟

پاسخ: پاک است.

چربى در ظرف سرکه

سوال358. گاهى در ظرف چربى، انگور مى ریزند که سرکه گردد. پس از سرکه شدن، چربى هاى روى آن بالا مى آید. آیا چربى ها نیز به تبعیّت، پاک مى شود؟

پاسخ: احتیاط در این است که اوّل ظرف را از آن چربى ها پاک کنند.

تهیه سرکه با مواد شیمیایى

سوال359. در صورتى که آب انگور به واسطه مواد افزودنى شیمیایى یا... تبدیل به سرکه شود، پاک است؟

پاسخ: بله، پاک است

ملاک در تثلیث

سوال360. مى دانیم در تثلیث شیره ى خرما به غلیان، باید آن را با آب جوشاند، آیا ملاک در تثلیث شیره ى خرما به غلیان (کم شدن دو سوّم) خرما با همان آب خارجى است یا خود خرما به تنهایى؟

پاسخ: ملاک در تثلیث، همان شیره ى خرماى به جوش آمده نزد عرف است، نه خود خرما به تنهایى.

حکم مشروبات

سوال361. عرق و شراب چه فرقى دارند و حکم آن ها چیست؟

پاسخ: هر چه مُسکر (مست کننده)، باشد حرام است.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -