انهار
انهار
مطالب خواندنی

سلام نماز

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال  207 - شخصى سلام نماز را فراموش نمود و بدون منافى بلا فاصله داخل در نماز ديگر شد حكمش چيست؟.

جواب: احوط آنست كه نماز دوم را قطع كند و بنشيند و سلام نماز اول را بدهد و نماز را احتياطا اعاده نمايد و پس از آن نماز دوم را بخواند.

سؤال  208 - تكرار سلام، مبطل نماز است يا نه؟.

جواب: اگر در صحت (السلام علينا وعلى عباد الله الصالحين) شك كرد تكرار نكند و (السلام عليكم...) را بگويد و اگر احيانا تكرار كرد احوط آنست كه بعد از (السلام عليكم) نماز را اعاده كند اما اگر يقين پيدا كرد كه (السلام علينا..) را غلط اداء كرده جائز است آن را بنحو صحيح، تكرار كند و فرق بين صورت شك و يقين اين است كه چون به نظر ما (السلام علينا...) بنابر احتياط، مخرج نيست پس با شك در صحت اداء آن، اگر بخواهد تكرار كند احتمال آنست كه در واقع، صحيح اداء كرده باشد و با تكرار آن، احتمال گفتن كلام آدمى، و به عبارت اخرى احتمال اتيان مبطل مىدهد، به خلاف آن كه يقين پيدا كند كه غلط اداء كرده كه در اين صورت، تكرار، اشكالى ندارد زيرا - به مقتضاى آن كه غلط اداء كرده - مثل كسى مىماند كه هنوز اين سلام را نگفته و حال مىخواهد بگويد كه البته اشكالى ندارد.

سؤال  209 - سلام هاى نماز را بايد به قصد تحيت گفت يا نه؟.

جواب: گفتن سلام اول (السلام عليك ايها النبى ورحمة الله وبركاته) به قصد تحيت به حضرت پيغمبر صلى الله عليه وآله و سلم جائز است ولى در دو سلام ديگر احتياط، آنست كه قصد تحيت ننمايد به شرحى كه در مسأله 5 فصل فى التسليم، از كتاب عروة الوثقى ذكر شده است.

سؤال  210 - در رساله توضيح المسائل، مسأله 1116 - فرموده‌ايد اگر سلام نماز را فراموش كند، و موقعى يادش بيايد كه صورت نماز به هم خورده است، چنانچه پيش از آن كه صورت نماز به هم بخورد كارى كه عمدى و سهوى آن نماز را باطل مىكند - مثل پشت به قبله كردن - انجام نداده باشد، نمازش صحيح است و اگر پيش از آن كه صورت نماز به هم بخورد كارى كه عمدى و سهوى آن نماز را باطل مىكند انجام داده باشد نمازش باطل است، بفرمائيد آنجا كه پيش از به هم خوردن صورت نماز منافى بجا نياورده، يادش مىآيد كه سلام را نگفته لازم است. سلام را حالا كه يادش آمده بگويد يا سلام لازم نيست، زيرا مسأله ساكت است، و ديگر اين كه صورت نماز تا چه وقت و چگونه به هم مىخورد؟.

جواب: مراد از به هم خوردن صورت نماز، به هم خوردن موالاة است، و معنى به هم خوردن موالاة اين است كه پس از نماز، مثلا رو به قبله نشسته و مشغول تعقيب بوده و نسيان او بقدرى طول كشيده، كه وقتى يادش آمد، چنانچه سلام بگويد، در نزد متشرعه اين سلام به اين نماز، مربوط نمىشود، بنابر اين اگر مقصود از سؤال همان فرضى است كه در توضيح المسائل نماز را صحيح دانسته، گفتن سلام لازم نيست.

و جهت فراموشى سلام، مستحب است دو سجده سهو بجا آورد، و چنانچه مقصود اين است كه اگر قبل از به هم خوردن موالاة و قبل از بجا آوردن منافى، يادش بيايد كه سلام را نگفته در اين صورت بايد سلام را بگويد، و سجده سهو ندارد.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -