انهار
انهار
مطالب خواندنی

سجده

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال  184 - شخصى در حال قيام، متذكر مىشود كه يك سجده ركعت پيش را فراموش كرده، برنمىگردد بجا بياورد ولى بعد از نماز فورا آن سجده را با دو سجده سهو مىخواند نمازش چگونه است؟.

جواب: باطل است بايد اعاده نمايد.

سؤال  185 - اگر در اثر جهل به حكم، كف دستها و سر انگشتان را در حال سجده مطابق معمول نگذاشته و يا بر جاهاى لرزانى كه آرام نداشته سجده كرده نمازهاى سابقش چه حكمى دارد؟.

جواب: اگر مىتوانسته مواضع سجده را بر زمين بگذارد و در اثر جهل به حكم، نگذاشته و يا بر محل غير مستقر، سجده كرده احتياط، اعاده نمازهاى گذشته است.

سؤال  186 - بر، سيمان مىشود سجده كرد يا نه؟.

جواب: سيمان خالص، مانعى ندارد.

سؤال  187 - آيا لازم است كه انگشتهاى پا در حال نماز، و دستها در حال سجده، رو به قبله باشد يا نه؟ و اگر نشد نماز باطل است؟.

جواب: احتياط لازم آنست كه سر انگشتهاى پا در حال قيام و ركوع رو به قبله باشد و همچنين انگشتهاى دست در حال سجود، لكن استقبال عرفى كافى است.

سؤال  188 - بين السجدتين، خواندن دعاء طولانى (مانند دعاى (يا من تحل به عقد المكاره...)) چه صورت دارد؟.

جواب: لازم است دعا بقدرى طولانى نشود كه در عرف متشرعه، ماحى صورت نماز، محسوب شود.

سؤال  189 - معلوم است كه اگر انسان، در اثناء تشهد، شك كند كه سجده دوم را بجا آورده است يا نه نبايد اعتنا به شك خود كند بلكه بنا بگذارد بر اين كه بجا آورده، حال آيا شك در اثناء ذكر مستحبى تشهد، نيز همين حكم را دارد يا نه؟.

جواب: اين صورت نيز همان حكم را دارد زيرا صدق مىكند شك در چيزى كرده كه از آن گذشته و داخل در غير آن شده است.

سؤال  190 - اگر جمله‌اى از تشهد واجب را گفت ولى چون خوب اداء نكرده بود برگشت تا جبران كند در اين وقت، شك در سجده دوم كرد آيا وظيفه‌اش آنست كه برگردد سجده دوم را بخواند يا اعتناء نكرده نماز را ادامه دهد؟.

جواب: اعتناء به شك خود نكند و همچنان نماز را ادامه دهد.

سؤال  191 - اشخاصى هستند كف دست آنها بطور معمول باز نمىشود و در حال سجده كف دست تماما به زمين نمىرسد بنابر اين لازم است به نحوى جاى كف دست را بلند كنند كه كف دست، محكم قرار بگيرد يا به همان اندازه كه قادر است روى زمين قرار بدهد كافى است؟.

جواب: به همان نحو كه مىتواند سجده كند كافى است و احوط مراعات نحوه مذكوره است.

سؤال  192 - اگر كسى شك كند كه آيا يك سجده بجا آورده يا دو سجده تكليفش چيست؟.

جواب: در صورتى كه قبل از قيام و قبل از دخول در تشهد شك كند بنا بگذارد كه يك سجده بجا آورده و سجده دوم را بجا آورد چه در حال جلوس باشد يا بين برخاستن براى قيام و اگر در حال قيام يا بعد از دخول در تشهد، شك كد بنا بگذارد كه دو سجده را كرده و ديگر سجده نكند.

سؤال  193 - اگر نماز گزار، در سجده، شك در ارتفاع محل سجود از محل ايستادن - به مقدارى كه مغتفر نيست - بنمايد و رفع شك در بين نماز ممكن نباشد تكليفش چيست؟.

جواب: در صورتى كه رفع شك، متوقف بر قطع نماز باشد نماز را قطع كند و بعد از حصول يقين، نماز بخواند و مىتواند رجاءا نماز را تمام كند و بعد از نماز، اگر صحت، معلوم نشد اعاده نمايد.

سؤال  194 - نمازگزار، در ركعت اول، يكى از دو سجده، و در ركعت دوم، ركوع را فراموش كرد، يكى از دو سجده را كه بجا آورد ملتفت شد كه در ركعت اول يك سجده بجا نياورده و در ركعت دوم ركوع نكرده تكليف او چيست؟.

جواب: در فرض سؤال، سجده مزبور، سجده دوم او محسوب و بايد برخيزد و حمد و سوره ركعت دوم را بخواند و ركوع را بجا آورد و نماز را تا آخر بخواند و بعد از سلام دو سجده سهو براى قيام بى جا بجا آورد.

سؤال  195 - سجده بر موزائيك جائز است يا نه؟.

 جواب: جائز است مگر آن كه روى آن را شيشه، كار كرده باشند.

سؤال  196 - گاهى كه انسان به سجده مىرود و پيشانى را روى مهر مىگذارد حس مىكند كه چيزى روى مهر است و پيشانى را مىخراشد و زحمت مىدهد اكنون پيشانى را بلند كردن - براى رفع مانع - جائز است يا نه؟.

جواب: اگر به مقدار لازم، پيشانى بما يصح السجود عليه رسيده به همان حال، سجده را تمام كند و اگر نرسيده، به نحوى آن شيء را با دست، كنار بزند بطورى كه سر بلند نشود و اگر ناچار است از اين كه سر را بلند كند نماز باطل است و در ضيق وقت به همان حال، سجده را تمام كند.

سؤال  197 - اغلب در روى سجاده‌هاى نماز، عكس بارگاه و غيره نقش نموده‌اند و يا مهر نماز كه در روى آن عكس بارگاه و يا عكس يك دست است و يا اين كه نوشته‌اند مثلا تربت اقدس - مشهد مقدس و غيره، آيا روى آن سجاده‌ها و با آن مهرهاى نوشته‌دار نماز جائز است يا نه؟.

جواب: نماز اشكال ندارد ولى چون ممكن است بعضى از مغرضين از مخالفين كه همواره در مقام افتراء و تهمت به شيعه هستند ارائه نمايند كه اينها (العياذ بالله) بر گنبد مشاهد، سجده مىكنند بهتر است جا نماز ساده و بى پيرايه، و مهر بدون نقش و نوشته تهيه كنند كه هم زبان مغرضين بسته شود و هم نظر بر آن، سبب اغتشاش حواس و به هم خوردن حال حضور قلب نشود.

سؤال  198 - پير مرد و مريضى كه در اثر درد كردن سر زانويش چنانچه در سجده بخواهد به خاطر رعايت نمودن سجده بر مواضع هفتگانه سر انگشتان بزرگ پا را بر زمين بگذارد پس از سجده ديگر قادر به نشستن نخواهد بود آيا در اين حالت مىتواند چهار زانو نشسته و سر انگشتان بزرگ پا را بر زمين نگذارد و سجده كند يا خير؟.

جواب: در فرض سؤال چهار زانو نشستن مانعى ندارد ولى باز هم ممكن است در حال سجده سر انگشتان بزرگ را روى زمين گذارد و اگر به هيچ وجه ممكن نيست سر انگشتان بر زمين گذاشته شود تكليف به وضع آنها ساقط است


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -