انهار
انهار
مطالب خواندنی

(۱۱۶) احادیث زنان رحمت شده

بزرگ نمایی کوچک نمایی
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِمِ.
وَ اَلسَّلاَمُ عَلَى عِبَادِ اَللَّهِ اَلصَّالِحِين وَ رَحمَةُ الله
احادیث زنان رحمت شده
فهرست احادیث:
(۱) زنی که به شوهر خود آب دهد
قالَ رَسُولُ الله (صَلِی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّم): مَا مِنِ اِمْرَأَةٍ تَسْقِي زَوْجَهَا شَرْبَةَ مَاءٍ إِلاَّ كَانَ خَيْراً لَهَا مِنْ سَنَةٍ صِيَامٍ نَهَارُهَا وَ قِيَامٍ لَيْلُهَا وَ بَنَى اَللَّهُ لَهَا بِكُلِّ شَرْبَةٍ تَسْقِي زَوْجَهَا مَدِينَةً فِي اَلْجَنَّةِ وَ غُفِرَتْ لَهَا ستين [سِتُّونَ] خَطِيئَةً.
نيست زنى كه (از صفا و رضاى دل) آب دهد بشوهرش مگر آنكه بهتر است براى او از عبادت يك سال كه روزها را روزه بگيرد و شبها را بنماز قيام كند،و خداوند براى هر شربت آبى كه بشوهر داده شهرى در بهشت باو عنايت فرمايد و شصت گناه او را بيامرزد.
إرشاد القلوب، ترجمه مسترحمی؛ ج ۲،  ص ۲۲۸.
(۲) زنی که فقط برای شوهر آرایش کند
عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: جَاءَتِ اِمْرَأَةٌ إِلَى رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَقَالَتْ يَا رَسُولَ اَللَّهِ مَا حَقُّ اَلزَّوْجِ عَلَى اَلْمَرْأَةِ فَقَالَ أَكْثَرُ مِنْ ذَلِكَ قَالَتْ فَخَبِّرْنِي عَنْ شَيْءٍ مِنْهُ قَالَ لَيْسَ لَهَا أَنْ تَصُومَ إِلاَّ بِإِذْنِهِ يَعْنِي تَطَوُّعاً وَ لاَ تَخْرُجَ مِنْ بَيْتِهَا (بِغَيْرِ إِذْنِهِ) وَ عَلَيْهَا أَنْ تَطَيَّبَ بِأَطْيَبِ طِيبِهَا وَ تَلْبَسَ أَحْسَنَ ثِيَابِهَا وَ تَزَيَّنَ بِأَحْسَنِ زِينَتِهَا وَ تَعْرِضَ نَفْسَهَا عَلَيْهِ غُدْوَةً وَ عَشِيَّةً وَ أَكْثَرُ مِنْ ذَلِكَ حُقُوقُهُ عَلَيْهَا.
زنی خدمت پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) آمد و عرض کرد: یا رسول الله حق شوهر بر همسرش چیست؟ فرمود: از آنچه تصور می‌کنی بیشتر است. گفت: از برخی از این حقوق مرا خبر ده، فرمود: زن نمی‌تواند بدون اجازه شوهرش روزه بگیرد، یعنی روزه مستحبی، و نمی‌تواند از خانه خود بدون اجازه شوهرش خارج شود و باید بهترین عطرها را استفاده کند و بهترین لباس‌ها را بپوشد و خود را به بهترین زینت‌ها زینت کند و صبح و شام خود را به وی عرضه کند و بیش از اینهاست حقوق شوهر بر همسرش.
تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة، ج۲۰، ص ۱۵۸  .
۳-  زنی که غذای خوب برای شوهر بپزد
قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ (علَيْهِ اَلسَّلاَمُ): خَيْرُ نِسَائِكُمُ اَلطَّيِّبَةُ اَلرِّيحِ اَلطَّيِّبَةُ اَلطَّبِيخِ اَلَّتِي إِذَا أَنْفَقَتْ أَنْفَقَتْ بِمَعْرُوفٍ وَ إِذَا أَمْسَكَتْ أَمْسَكَتْ بِمَعْرُوفٍ فَتِلْكَ عَامِلٌ مِنْ عُمَّالِ اَللَّهِ وَ عَامِلُ اَللَّهِ لاَ يَخِيبُ وَ لاَ يَنْدَمُ .
امام صادق (عليه السّلام): بهترين زنان شما كسى است كه خوشبو باشد و غذاى نيكو بپزد، و هنگامى كه چيزى انفاق مى‌نمايد، به نيكى انفاق كند، و آن‌گاه كه دست نگه مى‌دارد به‌طور شايسته دست نگه دارد، چنين زنى كارگزارى از كارگزاران الهى است و كارگزار الهى شكست نمى‌خورد و پشيمان نمى‌گردد.
ترجمه فروع کافی؛ ج ۶،  ص ۹۷.
۴- زنی که به خاطر پختن غذا عرق می ریزد
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): ما مِن إمرأة عَرَقَت عند خبزها إلّا جعل الله بینها و بین جهنم سبعة خنادق من الرحمة.
زنی که در هنگام پختن نان عرق بریزد خدای متعال بین او و آتش جهنم هفت خندق از رحمت قرار می دهد.
همسران رحمت شده به نقل از عوالم علوم سیدة النساء علیها السلام و مستدرکاتها، ج1، ص 523.
۵-  زنی که شوهرش را احترام کند
قـالَ الصّـادِقُ (عليه السلام): سَعيدَةٌ سَعيـدَةٌ اِمْـرَأَةٌ تُكْـرِمُ زَوْجَـها وَ لا تُـؤْذيهِ وَ تُطْيـعُهُ فى جَميـعِ اَحْـوالِهِ.
خوشبخت است، خوشبخت است، آن زنى كه شوهرش را احترام كند و آزارش ندهد و در تمام مراحل از وى اطاعت نمايد.
بحار الانوار، ج 103، ص 253.
۶-  زنی که از شوهر خود استقبال کند
عَنِ اَلنَّبِيِّ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) قَالَ: حَقُّ اَلرَّجُلِ عَلَى اَلْمَرْأَةِ إِنَارَةُ اَلسِّرَاجِ وَ إِصْلاَحُ اَلطَّعَامِ وَ أَنْ تَسْتَقْبِلَهُ عِنْدَ بَابِ بَيْتِهَا فَتُرَحِّبَ بِهِ وَ أَنْ تُقَدِّمَ إِلَيْهِ اَلطَّشْتَ وَ اَلْمِنْدِيلَ وَ أَنْ تُوَضِّئَهُ وَ أَنْ لاَ تَمْنَعَهُ نَفْسَهَا إِلاَّ مِنْ عِلَّةٍ.
از نبى اكرم (صلّى اللّه عليه و آله): حق مرد بر زن اينست كه چراغ برايش برافروزد، و طعام خوب تهيه بيند، و تا در حياط‍‌ باستقبالش شتابد و باو خوش آمد گويد، و طشت و حوله آرد و دست او را بشويد و جز بواسطه علتى خود را از او منع ننمايد.
مکارم الأخلاق، ترجمه میرباقری؛ ج ۱  ص ۴۱۰.
۷- زنی که مطیع شوهر باشد
عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: إِنَّ رَجُلًا مِنَ الْأَنْصَارِ عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ ص‌ خَرَجَ فِي بَعْضِ حَوَائِجِهِ فَعَهِدَ إِلَى امْرَأَتِهِ عَهْداً‌ أَنْ لَا تَخْرُجَ مِنْ بَيْتِهَا حَتَّى يَقْدَمَ قَالَ‌ وَ إِنَّ أَبَاهَا قَدْ مَرِضَ فَبَعَثَتِ الْمَرْأَةُ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ ص‌ تَسْتَأْذِنُهُ أَنْ تَعُودَهُ فَقَالَ لَا‌ اجْلِسِي فِي بَيْتِكِ وَ أَطِيعِي زَوْجَكِ‌ قَالَ فَثَقُلَ فَأَرْسَلَتْ إِلَيْهِ ثَانِياً بِذَلِكَ‌ فَقَالَ اجْلِسِي فِي بَيْتِكِ وَ أَطِيعِي زَوْجَكِ قَالَ‌ فَمَاتَ أَبُوهَا فَبَعَثَتْ إِلَيْهِ أَنَّ أَبِي قَدْ مَاتَ‌ فَتَأْمُرُنِي أَنْ أُصَلِّيَ عَلَيْهِ فَقَالَ لَا‌ اجْلِسِي فِي بَيْتِكِ وَ أَطِيعِي زَوْجَكِ قَالَ‌ فَدُفِنَ الرَّجُلُ فَبَعَثَ إِلَيْهَا رَسُولُ اللَّهِ ص‌ أَنَّ اللَّهَ قَدْ غَفَرَ لَكِ وَ لِأَبِيكِ بِطَاعَتِكِ لِزَوْجِكِ.
آقا امام صادق (علیه السّلام) فرمود: در زمان رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) مردی از انصار براى كارى رفت مسافرت و از همسرش پیمان گرفت كه تا او باز گردد، از خانه بیرون نرود، پدر زن مریض شد و قاصدى خدمت پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرستاد تا از او اجازه خواهد كه به عیادت پدر رود، پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) اجازه نداد و پیغام داد كه در خانه‌ات بنشین، و فرمان شوهر ببر. حال پدرش وخیم شد و دوباره کسی را فرستاد تا اجازه بگیرد، اما دوباره حضرت فرمود: در خانه‌ات بنشین، و فرمان شوهر ببر. پدرش از دنیا رفت، زن پیغام داد که پدرم گفته باید به جنازه‌اش نماز بخوانم، اما حضرت فرمود: در خانه بنشین و شوهر را اطاعت كن. مرد را دفن كردند، پیامبر براى زن قاصدى فرستاد كه به واسطه اینکه كه از شوهرت اطاعت کردی خداوند متعال تو و پدرت را آمرزید.
وسائل الشيعة، شیخ حر عاملی، ج‌20، ص174، ابواب مقدمات النکاح و آدابه، ب91، ح1، ط آل البیت.
۸- زنی که معتدل و میانه رو باشد
قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ ع(َلَيْهِ اَلسَّلاَمُ): خَيْرُ نِسَائِكُمُ اَلطَّيِّبَةُ اَلرِّيحِ اَلطَّيِّبَةُ اَلطَّبِيخِ اَلَّتِي إِذَا أَنْفَقَتْ أَنْفَقَتْ بِمَعْرُوفٍ وَ إِذَا أَمْسَكَتْ أَمْسَكَتْ بِمَعْرُوفٍ فَتِلْكَ عَامِلٌ مِنْ عُمَّالِ اَللَّهِ وَ عَامِلُ اَللَّهِ لاَ يَخِيبُ وَ لاَ يَنْدَمُ .
امام صادق (عليه السّلام): بهترين زنان شما كسى است كه خوشبو باشد و غذاى نيكو بپزد، و هنگامى كه چيزى انفاق مى‌نمايد، به نيكى انفاق كند، و آن‌گاه كه دست نگه مى‌دارد به‌طور شايسته دست نگه دارد، چنين زنى كارگزارى از كارگزاران الهى است و كارگزار الهى شكست نمى‌خورد و پشيمان نمى‌گردد.
ترجمه فروع کافی؛ ج ۶،  ص ۹۷.
۹- زنی که باردار باشد
عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ أَنَّ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ: أَيُّمَا اِمْرَأَةٍ رَفَعَتْ مِنْ بَيْتِ زَوْجِهَا شَيْئاً مِنْ مَوْضِعٍ إِلَى مَوْضِعٍ تُرِيدُ بِهِ صَلاَحاً نَظَرَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهَا وَ مَنْ نَظَرَ اَللَّهُ إِلَيْهِ لَمْ يُعَذِّبْهُ فَقَالَتْ أُمُّ سَلَمَةَ رِضْوَانُ اَللَّهِ عَلَيْهِ ذَهَبَ اَلرِّجَالُ بِكُلِّ خَيْرٍ فَأَيُّ شَيْءٍ لِلنِّسَاءِ اَلْمَسَاكِينِ فَقَالَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ بَلَى إِذَا حَمَلَتِ اَلْمَرْأَةُ كَانَتْ بِمَنْزِلَةِ اَلصَّائِمِ اَلْقَائِمِ اَلْمُجَاهِدِ بِنَفْسِهِ وَ مَالِهِ فِي سَبِيلِ اَللَّهِ فَإِذَا وَضَعَتْ كَانَ لَهَا مِنَ اَلْأَجْرِ مَا لاَ تَدْرِي مَا هُوَ لِعِظَمِهِ فَإِذَا أَرْضَعَتْ كَانَ لَهَا بِكُلِّ مَصَّةٍ كَعِدْلِ عِتْقِ مُحَرَّرٍ مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِيلَ فَإِذَا فَرَغَتْ مِنْ رَضَاعِهِ ضَرَبَ مَلَكٌ عَلَى جَنْبِهَا [جَنْبَيْهَا] وَ قَالَ استأنف [اِسْتَأْنِفِي] اَلْعَمَلَ فَقَدْ غُفِرَ لَكِ .
امام صادق عليه السّلام از پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله روايت فرمود:كه هرزن در خانه همسر خويش به منظور اصلاح منزل چيزى را جابجا سازد،خداوند او را نگرد.و هركس خدا او را نگرد، هرگز او را عذاب نكند.ام سلمه:گفت مردان همه نيكى را برده‌اند و بيچاره زنان چه نيكى دارند؟پيامبر فرمود:هرگاه زنى آبستن شود.منزلت شخصى روزه‌دار و شب زنده‌دار و مجاهد با جان و ثروت در راه خداوند را خواهد داشت.و هرگاه او زايمان كند،پاداشى خواهد داشت كه كسى از بزرگى آن،چيزى نداند.و هرگاه كودكش را شير دهد،به‌خاطر مك زدن پستان او،خداوند پاداش آزادى بنده‌اى از نسل اسماعيل را به او خواهد داد.و هرگاه از شيردهى فارغ شود،فرشته‌اى پر خويش را بر پهلوى مادر زده و مى‌گويد:كوشش خويش را دوباره آغاز كن كه خداوند تو را خواهد آمرزيد.
الأمالی للصدوق، ترجمه هدایتی؛ ج ۲  ص ۱۳۱.
۱۰-  زنی که زایمان کند
عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ أَنَّ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ: اِذا حَمَلَتِ الْمَرأَةُ كانَتْ بِمَنْزِلَةِ الصّائِمِ القائِمِ المُجاهِدِ بِنَفْسِهِ وَ مالِهِ فى سَبيلِ اللّه ِ ، فَاِذا وَضَعَتْ كانَ لَها مِنَ الأَجرِ ما لا تَدرى ما هُوَ لِعِظَمِهِ، فَاِذا اَرْضَعَتْ كانَ لَها بِكُلِّ مَصَّةٍ كَعِدْلِ عِتْقِ مُحَرَّرٍ مِنْ وُلْدِ اِسماعيلَ ، فَاِذا فَرَغَتْ مِنْ رَضاعِهِ ضَرَبَ مَلَكٌ عَلى جَنْبِها وَ قالَ : اِستَأنِفِى الْعَمَلَ، فَقَدْ غُفِرَ لَكِ.

أمالى صدوق ، ص ۴۹۶، ح ۶۷۸.

هنگامى كه زن باردار مى شود، همانند روزه دارِ شب زنده دار و مجاهدى است كه با جان و مالش در راه خدا جهاد مى كند و هنگامى كه فارق شود، پاداشى دارد كه نمى دانى عظمت آن چه قدر است و هنگامى كه شير بدهد ، در هر بار مكيدن، پاداش آزاد كردن يكى از فرزندان اسماعيل (عليه السلام) براى اوست و آن گاه كه شيردادن تمام شود، فرشته اى بر پهلوى او مى زند و مى گويد: «عمل را از نو آغاز كن كه بى ترديد، آمرزيده شدى».

۱۲- زنی که شوهر را بدرقه کند
وَ جَاءَ رَجُلٌ إِلَى رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَقَالَ إِنَّ لِي زَوْجَةً إِذَا دَخَلْتُ تَلَقَّتْنِي وَ إِذَا خَرَجْتُ شَيَّعَتْنِي وَ إِذَا رَأَتْنِي مَهْمُوماً قَالَتْ مَا يُهِمُّكَ إِنْ كُنْتَ تَهْتَمُّ لِرِزْقِكَ فَقَدْ تَكَفَّلَ بِهِ غَيْرُكَ وَ إِنْ كُنْتَ تَهْتَمُّ بِأَمْرِ آخِرَتِكَ فَزَادَكَ اَللَّهُ هَمّاً فَقَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بَشِّرْهَا بِالْجَنَّةِ وَ قُلْ لَهَا إِنَّكِ عَامِلَةٌ مِنْ عُمَّالِ اَللَّهِ وَ لَكِ فِي كُلِّ يَوْمٍ أَجْرُ سَبْعِينَ شَهِيداً وَ فِي رِوَايَةٍ أَنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عُمَّالاً وَ هَذِهِ مِنْ عُمَّالِهِ لَهَا نِصْفُ أَجْرِ اَلشَّهِيدِ .
مردى نزد رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم آمد و عرض كرد:من همسرى دارم كه هرگاه به خانه مى‌روم به استقبال من مى‌آيد و هرگاه بيرون مى‌روم مرا بدرقه مى‌كند و هرگاه مرا اندوهگين ببيند مى‌گويد:چه چيز تو را اندوهگين ساخته‌؟اگر براى روزى خود ناراحتى،كه كسى غير از تو عهده‌دار آن است و اگر نگران آخرت خود هستى كه خداوند غم تو را افزون كند.رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم فرمود:او را به بهشت بشارت بده و به او بگو:تو يكى از كارگزاران خدايى و در هرروز پاداش هفتاد شهيد از آن تو خواهد بود و در روايت ديگر اين‌گونه آمده: خداوند عز و جل كارگزارانى دارد و اين زن از آن‌هاست و نصف پاداش شهيد را دارد.
مکارم الأخلاق، ترجمه احمدزاده؛ ج ۱  ص ۴۲۴.
۱۳-  زنی که به شوهر لباس بپوشاند
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): ما من إمرأة تکسو زوجها إلّا کساها الله یوم القیامة سبعین خلعة - من الجنة – کلّ خلعة منها مثل شقائق النعمان و الریحان و تعطی یوم القیامة أربعین جاریة تخدمها – من الحور العین –
زنی که شوهر خود را بپوشاند خدای متعال در روز قیامت تات خلعت بهشتی بر او می پوشاند شانه هر خلعتی مانند گل شقایق است است و خدای متعال در روز قیامت چهل تن از حورالعین را خدمتگزار این زن قرار می دهد.
مستدرک الوسائل، ج4، ص245.
۱۴-  زنی که شوهرش را به نیکوکاری تشویق کند
۱۵-  زنی که خانه داری کند
۱۶-  زنی که ظرف شویی کند
۱۷- زنی که در حفظ و نگهداری اثاث منزل تلاش کنند
۱۸-  زنی که به شوهر خدمت کند
۱۹-  زنی که محیط خانه را خوشبو کند
۲۰- زنی که شوهر غمگین را دلداری دهد و دلگرم کند
۲۱- زنی که راز شوهر را افشا نکند و آبروی شوهر را نبرد
۲۲-  زنی که رضایت شوهر را به دست آورد
۲۳-  زنی که خوب شوهرداری کند
۲۴-  زنی که در مشکلات شوهر صبور باشد
۲۵- زنی که در برابر آزار و اذیت شوهر صبور باشد
۲۶-  زنی که با بداخلاقی شوهر بسازد و صبور باشد
۲۷-  زنی که در برابر غیرت شوهر صبور باشد
۲۸- زنی که در برابر بی ایمانی شوهر صبور باشد
۲۹- زنی که با تدبیر خود بار اقتصادی همسر را کم کند
۳۰ -  کند زنی که مهریه سنگین ندارد
۳۱- زنی که بخشی از مهریه خود را برای شفای شوهر ببخشد
۳۲- زنی که مهریه خود را به شوهر ببخشد
۳۳- زنی که کنار شوهر می نشیند
۳۴-  زنی که با محبت به شوهر نگاه کند
۳۵-  زنی که با شوهر خود همبستر شود
۳۶- زنی که  بر هوو داری صبور باشد
۳۷- زنی که با عفّت و پاک دامنی به همسر خود وفادار باشد
۳۸- زنی که به ولایت اهل بیت (علیهم السلام) متمسک باشد
۳۹- زنی که شوهر را در راه حجّ یاری کند
۴۰- زنی که شوهر را در راه جهاد یاری کند
۴۱- زنی که شوهر را در راه کسب علم یاری کند
۴۲- زنی که شوهر را در راه کسب علم یاری کند

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -